บอกก่อน ไม่ค่อยพูดหรือพูดน้อยในที่นี้ คือพูดจากปากนะครับ ไม่ใช่พิมพ์ เพราะพิมพ์แล้วมันมีเวลาคิดมากกว่า โอเคนะครับ

ปัญหาแรกเลย อันนี้ผมไม่ค่อยเจอเวลาคุยกับเพื่อนต่างชาติ แต่จะเจอบ่อยในไทย คือพูดอะไรแล้วหลายๆคนจะไม่ค่อยวิเคราะห์และตีความผิด แล้วหลายๆครั้งก็เป็นความหมายด้านลบไปเลย ยกตัวอย่างง่ายๆเลย ผมเคยบอกว่า"ผมเป็นคนไม่สูบบุหรี่ ไม่สัก ไม่กินเหล้า" คนก็จะมาด่าผมว่า"เหยียดว่ะ สักผิดตรงไหน ดูดบุหรี่ผิดตรงไหน พูดให้ตัวเองดูดีว่ะ บลาๆๆ" ผมแบบ เฮ้ออ เหนื่อยอ่ะ คือผมไม่ได้เหยียด เพื่อนผมควันท่วมบ้านก็มี ลายท่วมตัวก็เยอะ ผมจะสื่อว่า ที่บ้านผมเขาสอนเข้มงวด มันเลยเป็นนิสัย แล้วบางครั้งเวลาไปสมัครงาน เขาไม่เอาคนดูดบุหรี่ หรือเวลาไปจีบสาว สาวอาจจะไม่ได้ว่า แต่บางบ้านพ่อแม่เขาไม่ชอบ มันจะดูไม่ดี แล้วก็อีกหลายเหตุผล

ปัญหาต่อมาคือ เวลาจีบสาว ถ้าพิมพ์คุยอ่ะ ได้ยาวๆเลย แต่ถ้าโทรคุยเมื่อไหร่ ปัญหามาแน่ "ไม่อยากคุยหรอ , เงียบทำไม , อึดอัดอ่ะ แค่นี้ก่อน , ทำไมให้พูดอยู่ฝ่ายเดียว" แค่นึกก็เศร้าละ ถ้าได้เป็นแฟนแล้วยิ่งหนักเลย"เธอเปลี่ยนไป , ทำไมไม่ยอมคุยกัน , มีอะไรก็พูดมาดิ , ไม่คุยก็ไม่ต้องคุย" ประมาณนี้ก่อน

และปัญหาสุดท้าย เวลาเข้าสังคม ถ้าเป็นที่บ้านก็จะมองว่า ไม่มีมารยาท พูดสั้นๆห้วนๆไม่เพราะ(ผมก็พูดเพราะและมีหางเสียงนะ แค่พูดสั้นๆ) ถ้าเป็นที่ทำงานก็เหนื่อยกว่าเดิม เวลามีกิจกรรมบริษัท ไม่ต้องพูดเยอะ กิจกรรมบริษัทก็น่าจะพอเข้าใจอยู่

ปล.ผมเคยพูดถึงปัญหานี้ ไม่ว่ากับใครก็ตาม มันก็จะวนกลับไปปัญหาแรกอีก เพราะคนจะพูดว่า"ไม่อยากคุยก็ไม่ต้องคุย ไม่อยากทำอะไรก็ไม่ต้องทำ บลาๆๆ" ผมก็อยากจะถามกลับ เวลาCEOเดินมาถามคุณ แล้วคุณไม่ตอบได้ป่าว หรือเวลาHRประเมินแล้วถามคุณ แล้วคุณเงียบได้ไหม ที่ผมจะบอกก็คือ ตามตรรกะพื้นฐานของมนุษย์เนี้ย ถ้าอีกฝ่ายไม่สำคัญหรือมีผลอะไรกับเรา เราก็ไม่อยากเหนื่อยไม่อยากเสียเวลาด้วยหรอกจริงไหม แต่เพราะพูดไป(ชัดเจน)แล้ว แต่อีกฝ่ายไม่คิดไม่วิเคราะห์ คิดเองเออเอง ตีความหมายผิด แล้วก็เข้าใจผิด ทั้งๆที่บอกไปชัดเจนแล้ว