เรื่องราวผมพยายามพิมพ์ให้รู้เรื่องนะครับ
ผมได้คุยกับน้องผู้หญิงคนนึงซึ่งเป็นฝ่ายทักเขาไปในไอจี จนคุยได้มาเจอกันพอผ่านไปสักระยะทั้งคู่ก็คือมีใจให้ ผมได้เปลี่ยนตัวเองได้มีคุยกันต่างๆ โดยเขาไม่ชอบให้ผมยุ่งกับผู้หญิงซึ่งผมก็ปฏิบัติตัวได้จริง ซึ่งคุยกันไว้ถ้าผมไม่คุยกับคนอื่นอีกน้องเขาก็จะไม่ตอบแชทใครแล้วคุยคนเดียว แล้วผมเป็นคนที่ซีเรียสเรื่องคําพูดพวกนี้มากจะเก็บมาคิดตลอดแล้วทําตามที่น้องเขาว่าไว้ เรามีการบอกทั้งคิดถึงกันน้องเขาก็เคยหลุดพูดออกมาว่าเมื่อไหร่จะเป็นแฟนอยากบอกรัก
ซึ่งผมก็เคยคบแต่คําตอบก็คือเขาขอดูในตัวผม สถานะผมไม่ได้รํ่ารวยแล้วมีปัญหาเคยมีรถยนต์แต่ก็ต้องให้คนอื่นใช้ ขับแต่มอเตอร์ไซค์แล้วถามน้องเขาโอเคมั้ยกับเรื่องน้องเขาก็โอเค เราทะเลาะกันหนักๆสองรอบซึ่งเป็นเรื่องเข้าใจผิดด้วยแล้วถึงตัวผมเองด้วย แต่การทะเลาะกันผมมักจะโดนคําพูดแรงๆที่กระทบจิตใจ(ส่วนตัวป่วยซึมเศร้าแต่ยังไม่หายดี) เพราะน้องเป็นคนอารมณ์ร้อนแล้วผมมักจะถูกเปรียบเทียบกับแฟนเก่าหรือคนคุยเก่าซึ่งเขาอยากให้ผมเป็นแบบนั้น
พอมาวันนึงผมได้ไปซ้อมดนตรี แล้วพาน้องเขาไปด้วยขณะขับมอไซค์ก็มีรถมาเฉี่ยวชนโดนตัวผมแต่ไม่โดนน้องรถไม่ล้มแล้วไม่เป็นอะไร พอขับข้างหน้าก็เจอนํ้าท่วมบนถนน ซึ่งน้องก็พูดขึ้นมาว่า "ไม่นึกว่าชีวิตจะต้องมาเจออะไรที่มันลําบากขนาดนี้" ทั้งๆที่น้องเขาก็อยู่คนเดียวได้น้องมีรถยนต์ซึ่งสบายกว่าต้องมาเจอผม ผมรู้สึกผิดกัแล้วแย่กับตัวเองมากๆแล้วได้ขอโทษน้องเขา แต่น้องเขาไม่ชอบดารขอโทษ และถามน้องเขาตรงๆว่าอยากเลิกคุยมั้ย เพราะผมเข้าใจว่ามันลําบากแล้วเสียใจกับตัวเอง แต่น้องเขาก็ยังยืนยันว่าไม่อยากเลิกคุยแล้วไม่อยากให้ผมมาคิดมากแล้วเคลียกันในเรื่องนี้
จนผ่านเวลามาสักพักผมสังเกตว่าเขาเปลี่ยนไปการตอบแชทไม่ปกติ จนในวันศุกร์เขาก็บอกกับผมไว้ว่าจะไปร้านเหล้าเป็นวันเกิดเพื่อน เขาชวนผมแต่ไม่ไปเพราะเกรงใจ ด้วยเขาตั้งผมเป็นโครสเฟรนไอจีก็ได้เห็นน้องลงสตอรึ่เจ้าของร้านเหล้าเข้ามาจีบกําลังป้อนเหล้ามาเลี้ยงมามอม แล้วน้องถึงบ้านก็บอกมีเจ้าของร้านมาจีบให้ดูคอนฟรีได้กินเหล้าฟรีได้ตลอด ผมก็เลยไม่โอเคในเรื่องนี้เลยโทรคุยกันเพื่อถามชัวร์ๆว่าน้องต้องการแบบไหนแต่ก็เหมือนกึ่งทะเลาะ ซึ่งก็รู้ว่าวันที่เคลียกันก็นัดกันไปกินข้าวเรียบร้อยแล้ว แล้วน้องก็พูดเคลียกับผมว่าเขาต้องการผู้ชายที่มีเงินอยู่แล้ว เข้าไปต้องให้ความสบายแก่เขาอยู่กับผมแล้วรู้สึกลําบากคําพูดที่เคยพูดกันตอนแรกดันกลับคําพูดกันหมด ซึ่งหลักๆเป็นปัญหาเรื่องรถ และเจอคําพูดที่รุนแรงจนผมหมดกําลังใจในบางสิ่งที่กําลังตั้งใจ แล้วน้องถามบอกกับผมว่ามีระยะเวลาให้ได้ไหมกับการที่ผมต้องมีทุกๆสิ่งแล้ว ถ้าจะให้รอน้องเขาขอไปกับคนอื่นก่อนได้มั้ย เพราะอยู่กับผมตอนนี้ก็ได้แค่ผิวเผินเท่านั้น
แต่บางสิ่งผมไม่เข้าอะใจว่าทําไม่เลิกคุยกันตั้งแต่แรกจนผมต้องมารู้มาถามอะไรแบบนี้เองส่วนตัวก็เจ็บ แต่ก็เข้าใจว่าคนเราก็ต้องหาสิ่งที่ดีเข้าตัวเองเพราะสถานะมันไม่ใช่แฟน
ซึ่งผมขอพื้นที่ระบายและปรึกษากันคนในนี้ว่าควรจัดความรู้สึกตัวเองยังไงบ้าง ปกติผมเป็นคนให้คําปรึกษาที่ให้คนอื่นให้กับเพื่อนได้เป็นผู้รับฟังที่ดี ผมเป็นคนกดดันตัวเองมาพอเจอเรื่องที่แย่ๆพอสมควรตั้งแต่เริ่มเข้ามหาวิทยาลัย จนกดดันตัวเองที่จะต้องเรียนจบมีงานมีเงินมีรถทำตามฝัน ซึ่งกดดันมากไปจนเกี่ยวข้องเป็นซึมเศร้า ผมไม่ได้เสียใจมากที่เขาไปกับคนที่รวยกว่าหรือให้ความสบายแก่น้องเขาได้ แต่เสียใจกับคําพูดที่รุนแรงประโยคที่บั่นทอนจิตใจจริงๆเพราะน้องเขาพูดเหมือนกับผมไม่มีวันทําได้ และประโยคอีกหลายอย่างแล้วทําให้ผมงงจุกแล้วหมดกําลังใจแล้วผมก็นอยตัวเองเสียใจกับตัวเองมากๆที่ดูแลไม่ดีหรือนิสัยบางอย่างในตัวผมที่มันแย่ๆ ซึ่งตอนพิมพ์กระทู้นี้ขึ้นมาก็ยังทั้งจุกและกลายเป็นกลัวที่จะคุยกับใครเลยหรือเปิดใครเข้ามาแล้วอีกเพราะกลัวพาเขาลำบากและต้องมาเจอเรื่องแย่ๆ กลายเป็นเปลี่ยนความคิดที่ไม่กล้ามีแฟนไม่กล้าคุยกับใครถ้าตัวเองไม่รวยหรือสามารถอำนวยความสะดวกให้ได้
ขอบคุณพื้นที่เล็กๆและความเรื่องราวที่แชร์ของพี่ๆด้วยครับบางอย่างลองคุยถามผมได้เพราะเป็นครั้งแรกที่พิมพ์เรื่องแบบนี้อ่านจะงงเพราะยังชาเรื่องความรู้สึกมากๆครับ 🙏🏻
ขอพื้นที่ระบายเรื่องราวความสัมพันธ์ที่ไม่ใช้คําว่าแฟน และการจัดการความรู้สึกตัวเองครับ
ผมได้คุยกับน้องผู้หญิงคนนึงซึ่งเป็นฝ่ายทักเขาไปในไอจี จนคุยได้มาเจอกันพอผ่านไปสักระยะทั้งคู่ก็คือมีใจให้ ผมได้เปลี่ยนตัวเองได้มีคุยกันต่างๆ โดยเขาไม่ชอบให้ผมยุ่งกับผู้หญิงซึ่งผมก็ปฏิบัติตัวได้จริง ซึ่งคุยกันไว้ถ้าผมไม่คุยกับคนอื่นอีกน้องเขาก็จะไม่ตอบแชทใครแล้วคุยคนเดียว แล้วผมเป็นคนที่ซีเรียสเรื่องคําพูดพวกนี้มากจะเก็บมาคิดตลอดแล้วทําตามที่น้องเขาว่าไว้ เรามีการบอกทั้งคิดถึงกันน้องเขาก็เคยหลุดพูดออกมาว่าเมื่อไหร่จะเป็นแฟนอยากบอกรัก
ซึ่งผมก็เคยคบแต่คําตอบก็คือเขาขอดูในตัวผม สถานะผมไม่ได้รํ่ารวยแล้วมีปัญหาเคยมีรถยนต์แต่ก็ต้องให้คนอื่นใช้ ขับแต่มอเตอร์ไซค์แล้วถามน้องเขาโอเคมั้ยกับเรื่องน้องเขาก็โอเค เราทะเลาะกันหนักๆสองรอบซึ่งเป็นเรื่องเข้าใจผิดด้วยแล้วถึงตัวผมเองด้วย แต่การทะเลาะกันผมมักจะโดนคําพูดแรงๆที่กระทบจิตใจ(ส่วนตัวป่วยซึมเศร้าแต่ยังไม่หายดี) เพราะน้องเป็นคนอารมณ์ร้อนแล้วผมมักจะถูกเปรียบเทียบกับแฟนเก่าหรือคนคุยเก่าซึ่งเขาอยากให้ผมเป็นแบบนั้น
พอมาวันนึงผมได้ไปซ้อมดนตรี แล้วพาน้องเขาไปด้วยขณะขับมอไซค์ก็มีรถมาเฉี่ยวชนโดนตัวผมแต่ไม่โดนน้องรถไม่ล้มแล้วไม่เป็นอะไร พอขับข้างหน้าก็เจอนํ้าท่วมบนถนน ซึ่งน้องก็พูดขึ้นมาว่า "ไม่นึกว่าชีวิตจะต้องมาเจออะไรที่มันลําบากขนาดนี้" ทั้งๆที่น้องเขาก็อยู่คนเดียวได้น้องมีรถยนต์ซึ่งสบายกว่าต้องมาเจอผม ผมรู้สึกผิดกัแล้วแย่กับตัวเองมากๆแล้วได้ขอโทษน้องเขา แต่น้องเขาไม่ชอบดารขอโทษ และถามน้องเขาตรงๆว่าอยากเลิกคุยมั้ย เพราะผมเข้าใจว่ามันลําบากแล้วเสียใจกับตัวเอง แต่น้องเขาก็ยังยืนยันว่าไม่อยากเลิกคุยแล้วไม่อยากให้ผมมาคิดมากแล้วเคลียกันในเรื่องนี้
จนผ่านเวลามาสักพักผมสังเกตว่าเขาเปลี่ยนไปการตอบแชทไม่ปกติ จนในวันศุกร์เขาก็บอกกับผมไว้ว่าจะไปร้านเหล้าเป็นวันเกิดเพื่อน เขาชวนผมแต่ไม่ไปเพราะเกรงใจ ด้วยเขาตั้งผมเป็นโครสเฟรนไอจีก็ได้เห็นน้องลงสตอรึ่เจ้าของร้านเหล้าเข้ามาจีบกําลังป้อนเหล้ามาเลี้ยงมามอม แล้วน้องถึงบ้านก็บอกมีเจ้าของร้านมาจีบให้ดูคอนฟรีได้กินเหล้าฟรีได้ตลอด ผมก็เลยไม่โอเคในเรื่องนี้เลยโทรคุยกันเพื่อถามชัวร์ๆว่าน้องต้องการแบบไหนแต่ก็เหมือนกึ่งทะเลาะ ซึ่งก็รู้ว่าวันที่เคลียกันก็นัดกันไปกินข้าวเรียบร้อยแล้ว แล้วน้องก็พูดเคลียกับผมว่าเขาต้องการผู้ชายที่มีเงินอยู่แล้ว เข้าไปต้องให้ความสบายแก่เขาอยู่กับผมแล้วรู้สึกลําบากคําพูดที่เคยพูดกันตอนแรกดันกลับคําพูดกันหมด ซึ่งหลักๆเป็นปัญหาเรื่องรถ และเจอคําพูดที่รุนแรงจนผมหมดกําลังใจในบางสิ่งที่กําลังตั้งใจ แล้วน้องถามบอกกับผมว่ามีระยะเวลาให้ได้ไหมกับการที่ผมต้องมีทุกๆสิ่งแล้ว ถ้าจะให้รอน้องเขาขอไปกับคนอื่นก่อนได้มั้ย เพราะอยู่กับผมตอนนี้ก็ได้แค่ผิวเผินเท่านั้น
แต่บางสิ่งผมไม่เข้าอะใจว่าทําไม่เลิกคุยกันตั้งแต่แรกจนผมต้องมารู้มาถามอะไรแบบนี้เองส่วนตัวก็เจ็บ แต่ก็เข้าใจว่าคนเราก็ต้องหาสิ่งที่ดีเข้าตัวเองเพราะสถานะมันไม่ใช่แฟน
ซึ่งผมขอพื้นที่ระบายและปรึกษากันคนในนี้ว่าควรจัดความรู้สึกตัวเองยังไงบ้าง ปกติผมเป็นคนให้คําปรึกษาที่ให้คนอื่นให้กับเพื่อนได้เป็นผู้รับฟังที่ดี ผมเป็นคนกดดันตัวเองมาพอเจอเรื่องที่แย่ๆพอสมควรตั้งแต่เริ่มเข้ามหาวิทยาลัย จนกดดันตัวเองที่จะต้องเรียนจบมีงานมีเงินมีรถทำตามฝัน ซึ่งกดดันมากไปจนเกี่ยวข้องเป็นซึมเศร้า ผมไม่ได้เสียใจมากที่เขาไปกับคนที่รวยกว่าหรือให้ความสบายแก่น้องเขาได้ แต่เสียใจกับคําพูดที่รุนแรงประโยคที่บั่นทอนจิตใจจริงๆเพราะน้องเขาพูดเหมือนกับผมไม่มีวันทําได้ และประโยคอีกหลายอย่างแล้วทําให้ผมงงจุกแล้วหมดกําลังใจแล้วผมก็นอยตัวเองเสียใจกับตัวเองมากๆที่ดูแลไม่ดีหรือนิสัยบางอย่างในตัวผมที่มันแย่ๆ ซึ่งตอนพิมพ์กระทู้นี้ขึ้นมาก็ยังทั้งจุกและกลายเป็นกลัวที่จะคุยกับใครเลยหรือเปิดใครเข้ามาแล้วอีกเพราะกลัวพาเขาลำบากและต้องมาเจอเรื่องแย่ๆ กลายเป็นเปลี่ยนความคิดที่ไม่กล้ามีแฟนไม่กล้าคุยกับใครถ้าตัวเองไม่รวยหรือสามารถอำนวยความสะดวกให้ได้
ขอบคุณพื้นที่เล็กๆและความเรื่องราวที่แชร์ของพี่ๆด้วยครับบางอย่างลองคุยถามผมได้เพราะเป็นครั้งแรกที่พิมพ์เรื่องแบบนี้อ่านจะงงเพราะยังชาเรื่องความรู้สึกมากๆครับ 🙏🏻