สวัสดีค่ะ  เราเคยตั้งกระทู้นี้ไว้เมื่อ 7 ปีที่แล้ว https://ppantip.com/topic/35005948
เราจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเราเคยตั้ง  แต่เรามีปัญหาเดิมอีกแล้ว เลยค้นหากระทู้แล้วมาเจอกระทู้ตัวเองค่ะ

ตอนนี้เรามีลูกสาวแล้ว 1 คนค่ะ อายุ 3 ขวบครึ่งกำลังน่ารัก
และสามีกำลังอยากจะมีลูกคนที่สอง
ส่วนเราก็ยังเหมือนเดิม ว่าคนนี้คนเดียวพอแล้วเถอะนะ
และแน่นอนว่า ทะเลาะกันอีกแล้ว

ปัญหาที่เราไม่อยากมีลูกมากกว่านี้
หลักๆคือ เหนื่อยค่ะ
กว่าจะกลับบ้านก็ค่ำ หยุดงานแค่วันอาทิตย์ 
เราว่า ไม่มีเวลาเลี้ยงจะมีอีกทำไม

และตอนท้อง ตอนเลี้ยงลูกคนนี้เราท้อมากค่ะ
ตอนท้องสามีก็ไม่ได้ดูแลอะไรเราเป็นพิเศษ
เราแพ้ท้องหนักมาก  ลาป่วยจนโควต้าลาป่วยจะหมด ดีว่าหัวหน้าเข้าใจ กว่าจะดีขึ้นก็ท้องแก่
อยากกินอะไรก็ให้ไปหากินเอง ไม่เข้าใจว่าความคนท้องอยากกินมันต้องได้กิน
เราท้องอยู่ก็ยังไปเที่ยวกลับบ้านดึกๆ  มีครั้งนึงยังให้เราขับรถดึกๆไปรับตอนฝนตกตอนเราท้อง 6-7 เดือน
หาหมอไม่ต้องพูดถึง  เราไปเองหมด  เขาไปด้วยไม่ถึง 5 ครั้ง
เราคลอดธรรมชาติ  ปวดท้องคลอด 17 ชั่วโมง ตอนนี้ก็ยังไม่ลืมว่าเจ็บขนาดไหน
ช่วงลาคลอดเราเลี้ยงเองคนเดียวหมด  ทั้งปั๊มนม ตื่นดูลูก สามีไม่เคยช่วย ไม่เคยต้องตื่นกลางคืน 
จนเรากลับไปทำงาน เราก็ตื่นกลางคืนคนเดียว  ลูกเป็นเด็กโคลิก  ร้องช่วงตี 2-3 เกือบทุกคืนอีก
ของใช้ลูก เราซื้อเอง หาเองหมด จนตอนนี้สามีไม่เคยรู้ว่าผ้าอ้อมแพคนึงราคาเท่าไหร่  ลูกใส่รองเท้าไซส์อะไร
ทั้งทำงานนอกบ้าน กลับมาเลี้ยงลูกต่อ เราเหนื่อยมากจริงๆ แทบไม่มีเวลาส่วนตัว

คือสามีทำเราเข็ดหลาบมาก  แค่คิดว่าจะกลับไปเป็นแบบนั้นอีกเราแทบจะร้องไห้แล้ว
ยังไม่รวมว่าค่าเทอมอะไรเราก็ออกมากกว่าครึ่ง  ดีว่าของเล่น ของใช้ ญาติผู้ใหญ่ชอบซื้อมาให้จนเราไม่ต้องซื้อ
แต่ตอนลูกโตหน่อยก็ดีขึ้นนะคะ  สามีเที่ยวน้อยลง เหลือเดือนละ 2-3 ครั้งแล้ว
ลูกก็ช่วยสอนการบ้าน คอยเล่นด้วยบ้าง ช่วยอาบน้ำแปรงฟันบ้าง
เด็กนอนยาวแล้ว เราก็ได้นอนดีๆแล้ว
สามปีกว่าเราเพิ่งจะรู้สึกว่าได้พัก นี่จะเริ่มใหม่อีกแล้วเหรอ

ทั้งหมดนี่เราบอกเขาแล้ว เขาก็ยังยืนยันจะมีอีกคน ด้วยเหตุผลว่า "อยากมี" สัญญาว่าคนนี้จะช่วยเลี้ยง
กลัวค่ะ  คิดไม่ตก  เราจะแอบคุมกำเนิดจะดีมั้ยคะ  คุยกันดีๆไม่น่าไหวแล้วล่ะ

edit แก้คำผิดค่ะ