คำแค่คำเดียวของคนในครอบครัวมันทำให้เราท้อยิ่งกว่า ตอนที่คนอื่นมามองดูถูกเหยียดหยามเราแบบแรงๆอีก ทำไมเค้าไม่คิดบ้างวะ ว่าคำไอ้พวกนี้ที่ออกมาจากปากของเค้ามันไม่ได้ทำให้เรามีกำลังใจหรือพลังที่เราจะทำอะไรต่อเลย เค้าไม่คิดบ้างหรอว่ามันจะทำให้เราเสียใจท้อขนาดไหนอะ คนในครอบครัวมันควรที่จะให้กำลังใจกันไม่ใช่หรอวะ หรือไม่ก็พูดดีๆก็ได้ ยิ่งเค้ามาพูดตอกย้ำความรู้สึกเรา แล้วเค้าก็ทำหน้านิ่งเฉยโดยทำเหมือนไม่รู้ว่าตัวเองพูดอะไรออกมา มันทำให้เรารู้สึกโกรธมาก และก็ท้อมากเช่นกัน แต่ก็เค้าก็เป็นคนในครอบครัวเราอยู่ดี ต่อให้เค้าจะทำให้เราเกลียดการกระทำของเค้ามากแค่ไหน แต่เราก็รักเค้ามากกว่าการกระทำของเค้าที่เราเกลียด ทุกคนก็มาแชร์ประสบการณ์ได้นะ