ผมมีเพื่อนคน1สนิทกันมาตั้งเเต่อนุบาลเพื่อนเป็นคนเก่งเงียบๆฐานะทางบ้านปานกลางพ่อเเม่ของตลาดนัดรายได้วันละ300-400 บ้านเพื่อนค่อนข้างลำบากส่วนผมเกิดมาสบายกว่าเเต่ชีวิตเค้ากลับง่ายไปหมดเลยเข้า รร.ประจำจังหวัดมีเเต่คนรักใคร่ได้เป็นนักดนตรีโรงเรียนเค้าเป็นคนหน้าตาดีเลยหละเเบบว่าขนาดยืนกับคนหน้าตาดีด้วยกันยังดูเด่นเค้าส่วนสูงประมาณ179 ผมกับเค้าชอบเล่นดนตรีด้วยกันเเต่เค้ามีวงเเต่ผมไม่มีผมจึงอิจฉาเล็กๆเมื่อเห็นเขาขึ้นเวลาเดือนที่เเล้วผมมาทำธุระที่ กทม ผมจึงชวนเขามาด้วยเพราะเราสนิทกันมากโดยผมออกค่าใช้จ่ายต่างๆให้ผมพาเขาไปเดินสยามเเละมีพี่เเมวมองจากบริษัทบันเทิงชื่อดังขึ้นต้นด้วยG มาชวนเค้าไปถ่ายเเบบล่าสุดเค้าอาจจะได้เเสดงหนังเพราะบริษัทติดต่อไปเล่นซี่รี่ย์ผมอิจฉามันเพราะในใจลึกๆผมอยากเด่นอยากเข้าวงการบันเทิงพยายามหาโอกาสไปออดิชั่นเเต่ไม่เคยผ่านเเต่เพื่อนผมไม่ได้ทำอะไรเลยเพียงมีหน้าตาดีเเค่นั้นก็ได้รับโอกาสโอกาสก็เข้าหาดูชีวิตเค้าในวัยหนุ่มประสบความสำเร็จไปครึ่งทางเเล้วส่วนค่าตัวเล่นซีรี่ก็สูงสำหรับเด็กจะจบม.6 เพื่อนมีตังค์เก็บเยอะเเละถ้าเพื่อนตกลงเล่นซี่รี่ย์จนจบตอนก็น่าจะเยอะพอสมควรเลยส่วนผมไม่มีอะไรเลยเพียงเเค่เกิดมาฐานะดีกว่าเเค่นั้น