คือผมเป็นโรคซึมเศร้าน่ะครับ ที่เป็นเพราะแฟนคนเก่าเขานอกใจผมครับ แต่ผมมีนิสัยที่ เกลียดตัวเองตั้งแต่ๆ เด็กๆแล้วด้วยน่ะครับ ผมก็เลยคิดฆ่าตัวตายได้ง่ายๆเลย แล้วครั้งนึง ผมเคยกินยาฆ่าตัวตายแล้วล็อคประตูไว้แต่ ผมก็รอดมาได้ แล้วผ่านอะไรมา 1 ปี ได้ผมก็ได้คุยกับ ผู้หญิงคนนึง ที่อยู่ห่างไกลกันมาก แล้วเขาก็ทำไห้อาการมันจางลง จนผมคิดว่าไม่ต้องไป บำบัดแล้ว ไม่ต้องกินยาที่เขาสั่งแล้วเพาะลองหยุดอาการก็ไม่เกิด
แต่ว่าเราก็ครบกันมาได้ 6-7 เดือนจนวันนึง เขาก็นอกใจผม เขาไปมีอะไรกันกับ แฟนเก่าที่ยังเด็กกว่า ผมไห้เขาสาบานจนเขายอมพูดความจริง แล้วอาการผมก็กับมาอีกครั้งจนเกือบจะเอามีดแทงตัวเองแต่ เขาก็บอกขอโทษ แล้วยอมขี่รถมอไซค์มาหาเราจนทำไห้เราไม่รู้ว่าควรยกโทษหรือควรจากไปดี แต่เขาก็ขี่มาได้ครึ่งทาง เขาก็ไห้พ่อมารับแล้วก็พามาส่ง แล้วเราก็ได้เจอกัน แต่ตัวผมคิดว่า คงจะดีถ้าเรายอมยกโทษแล้ว ไห้เขามาอยู่กับเราแล้วเราคอยดูเขาคงไม่ทำอีก แต่ ก็อยู่ เราก็เริ่มทะเลาะกัน แต่ผมไม่เคยรุนแรงน่ะครับ ผมได้แต่หยิบหูฟังแล้วก็ฟังเพลง เพราะกลัวว่าโรคซึมเศร้านี้มันจะกลับมาเพื่อที่จะไม่คิดสั้นอีก เพราะเรามาอยู่ด้วยกันแล้ว แต่ว่าผมมีความสุขแค่บางความแต่พอทำอะไรๆ มันก็เริ่มคิดแต่ว่าทำไมเขาต้องนอกใจเราทั้งๆที่เราก็อยู่คอยบอกว่าผ่านเกณทหารเราจะไปขอแน่ๆ แต่ทำไม เขาต้องนอกใจกับเรา คิดแบบนี้อยู่ตลอด ทั้งๆที่ผมคิดว่ามันควรที่จะหายไปได้แล้ว แต่มันก็ไม่เคยหายเลยพอเราทะเลาะกันทีไรเรื่องนี้ก็จะมาหลอกหลอนเราตลอดแล้วก็เริ่มคิดว่าเราควรที่จะตายดีที่สุด แต่ว่าเราเอาเขามาแล้ว เราก็ต้องอยู่กับเขา แต่เราก็ผิดใจกันตลอดจนผมคิดว่าควรทำยังไง ถึงเขาจะไม่มีความผิดถ้าผมตายไปผมกลัวว่าผมจะเพอทำอะไรแบบไม่คิดแน่ๆเพราะอาการมันเริ่มกับมาตลอดผม เหนื่อยมาก ผมยากไห้มันสมหวังแบบคนอื่นไม่ได้หรอ พ่อแม่ก็แยกทางกัน ต้องมาอยู่กับแม่แม่ก็เกือบฆ่าเราตาย ถึง 2 ครั้ง ผมต้องหนีไปอยู่กับแม่ใหญ่ตั้งแต่เด็ก เห้อ
แต่ก็ไม่เคยอธิบายความรู้สึกแบบนี้ไห้ใครฟัง เลย แล้วผมก็มาเจอเวปนี้ที่เขาไห้เปิดใจคุยกันได้ผมเลยมาระบายครับ ขอบคุณที่อ่านมาขนาดนี้น่ะครับ แต่ในแง่ความคิดคนอื่นจะว่าผมปัญญาอ่อน ไม่มีความรับผิดชอบ คิดได้แค่นี้เองหรอ ทิ้งปัญหา อะไรก็แล้วแต่น่ะครับ คุณไม่เป็นผมคุณไม่รู้หรอกว่าผมต้องเจออะไร มาบ้าง ต้อง ผ่านอะไรมาขนาดไหน หางานทำตั้งแต่ ป.2 เพื่อที่เลี้ยงตัวเอง พยายามทำไห้ คิดว่าขยันแล้วรวยขึ้นคนจะมารักเราแต่มันก็ได้แค่เอาเงินเราไปแล้วก็ทิ้ง คนอ่านจะดูงงหน่อยน่ะครับ ผมคิดอะไรได้ผมก็พิม 😢ทั้งหมดมาจากใจทั้งหมด
อยากตายมากๆเลย
แต่ว่าเราก็ครบกันมาได้ 6-7 เดือนจนวันนึง เขาก็นอกใจผม เขาไปมีอะไรกันกับ แฟนเก่าที่ยังเด็กกว่า ผมไห้เขาสาบานจนเขายอมพูดความจริง แล้วอาการผมก็กับมาอีกครั้งจนเกือบจะเอามีดแทงตัวเองแต่ เขาก็บอกขอโทษ แล้วยอมขี่รถมอไซค์มาหาเราจนทำไห้เราไม่รู้ว่าควรยกโทษหรือควรจากไปดี แต่เขาก็ขี่มาได้ครึ่งทาง เขาก็ไห้พ่อมารับแล้วก็พามาส่ง แล้วเราก็ได้เจอกัน แต่ตัวผมคิดว่า คงจะดีถ้าเรายอมยกโทษแล้ว ไห้เขามาอยู่กับเราแล้วเราคอยดูเขาคงไม่ทำอีก แต่ ก็อยู่ เราก็เริ่มทะเลาะกัน แต่ผมไม่เคยรุนแรงน่ะครับ ผมได้แต่หยิบหูฟังแล้วก็ฟังเพลง เพราะกลัวว่าโรคซึมเศร้านี้มันจะกลับมาเพื่อที่จะไม่คิดสั้นอีก เพราะเรามาอยู่ด้วยกันแล้ว แต่ว่าผมมีความสุขแค่บางความแต่พอทำอะไรๆ มันก็เริ่มคิดแต่ว่าทำไมเขาต้องนอกใจเราทั้งๆที่เราก็อยู่คอยบอกว่าผ่านเกณทหารเราจะไปขอแน่ๆ แต่ทำไม เขาต้องนอกใจกับเรา คิดแบบนี้อยู่ตลอด ทั้งๆที่ผมคิดว่ามันควรที่จะหายไปได้แล้ว แต่มันก็ไม่เคยหายเลยพอเราทะเลาะกันทีไรเรื่องนี้ก็จะมาหลอกหลอนเราตลอดแล้วก็เริ่มคิดว่าเราควรที่จะตายดีที่สุด แต่ว่าเราเอาเขามาแล้ว เราก็ต้องอยู่กับเขา แต่เราก็ผิดใจกันตลอดจนผมคิดว่าควรทำยังไง ถึงเขาจะไม่มีความผิดถ้าผมตายไปผมกลัวว่าผมจะเพอทำอะไรแบบไม่คิดแน่ๆเพราะอาการมันเริ่มกับมาตลอดผม เหนื่อยมาก ผมยากไห้มันสมหวังแบบคนอื่นไม่ได้หรอ พ่อแม่ก็แยกทางกัน ต้องมาอยู่กับแม่แม่ก็เกือบฆ่าเราตาย ถึง 2 ครั้ง ผมต้องหนีไปอยู่กับแม่ใหญ่ตั้งแต่เด็ก เห้อ
แต่ก็ไม่เคยอธิบายความรู้สึกแบบนี้ไห้ใครฟัง เลย แล้วผมก็มาเจอเวปนี้ที่เขาไห้เปิดใจคุยกันได้ผมเลยมาระบายครับ ขอบคุณที่อ่านมาขนาดนี้น่ะครับ แต่ในแง่ความคิดคนอื่นจะว่าผมปัญญาอ่อน ไม่มีความรับผิดชอบ คิดได้แค่นี้เองหรอ ทิ้งปัญหา อะไรก็แล้วแต่น่ะครับ คุณไม่เป็นผมคุณไม่รู้หรอกว่าผมต้องเจออะไร มาบ้าง ต้อง ผ่านอะไรมาขนาดไหน หางานทำตั้งแต่ ป.2 เพื่อที่เลี้ยงตัวเอง พยายามทำไห้ คิดว่าขยันแล้วรวยขึ้นคนจะมารักเราแต่มันก็ได้แค่เอาเงินเราไปแล้วก็ทิ้ง คนอ่านจะดูงงหน่อยน่ะครับ ผมคิดอะไรได้ผมก็พิม 😢ทั้งหมดมาจากใจทั้งหมด