ขอใช้ห้องนี้ระบายความรู้สึกหน่อยนะคะ  เป็นเรื่องของเพื่อนคนนึงที่เราคิดว่าสนิทแต่ในความเป็นจริงอาจจะไม่ใช่เสมอไป   เราเพิ่งจะได้รู้จักกับนิสัยจริงๆของเขา จากที่รู้จักผ่านๆไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกัน เขาเป็นคนที่จะหาเราเมื่อตนเองมีปัญหา หรือตอนที่เรามีประโยชน์ต่อเขา เราก็ช่วยเพราะเราคิดว่าเราสนิทกับเขา เลยอยากช่วย เช่นในเรื่องการเรียน เราก็จะคอยบอกงาน,ให้ลอก นึกถึงเขา ไปทำงานเป็นเพื่อนอยู่ตลอด แต่อยู่มาวันนึง เมื่อมีกิจกรรมนึงที่เราก็สนใจ ถามเขาว่ากิจกรรมนี้เป็นยังไงบ้าง เขาก็บอกว่าไม่ค่อยมีประโยชน์หรอกถ้าไป เราก็ไม่คิดอะไร เลยไม่ไปดีกว่า จนได้รู้ทีหลังว่าเขาไปกับกลุ่มอื่น โดยไม่ถามเรา อีกอย่างหากเราได้คะแนนดีกว่าเขา เขาก็จะพูดในเชิงที่ไม่ดีหยอกล้อว่าเรากลับกับเราที่ชมเขา ถึงจุดนี้เราจึงคิดได้ว่า เขาไม่เคยคำนึงถึงความรู้สึกของเราเลย จากหลายๆเหตุการณ์ และยังมีอีกอย่างคือเขาชอบทำให้เราเสียความมั่นใจ เช่นเราพูดเสียงเบา ในที่นี้เรารู้ดีว่าเราเสียงเบา ,ความมั่นใจไม่มี แทนที่จะให้กำลังใจ เขากลับมาว่าเรา มีไปนินทาเราในทางที่ไม่ดีกับกลุ่มอื่นด้วย  เราจึงถอยตัวเองออกจากเขาไม่ไว้ใจอะไรอีกเลย เราว่ามันดีที่สุดแล้ว