อย่าเข้าใจว่า ทำประกันภัยรถยนต์ชั้น 1 แล้ว
บริษัทประกันจะต้องรับผิดชอบทั้งหมด
ถ้ารถสูญหายหรือถูกโจรกรรม ก็อย่าเพิ่งเข้าใจว่า บ.ประกันจะต้องจ่ายค่าสินไหมหรือทุนประกันทุกกรณี
เพราะข้อยกเว้นที่ บ.ประกัน จะไม่ต้องจ่ายค่าสินไหมทดแทน ก็คือ กรณีที่ผู้เอาประกันภัย ประมาทเลินเล่ออย่างร้ายแรง
เช่น จอดรถไว้ริมถนน แล้วลงไปซื้อของข้างทางโดยไม่ได้ล็อกรถไม่ได้ดับเครื่องยนต์
หรือจอดรถไว้แล้วลงไปปัสสาวะข้างทางโดยไม่ดับเครื่องและไม่ได้ล็อกรถ
เคยมีกรณี คนขับรถลงไปสูบบุหรี่นาน 20 นาที โดยไม่ดับเครื่องและไม่ได้ล็อกรถ
แล้วรถถูกขโมย ปรากฏว่า ศาลตัดสินให้บริษัทประกันชนะคดี ไม่ต้องจ่ายค่าสินไหมทดแทน
เพราะถือว่าผู้ขับขี่ประมาทเลินเล่ออย่างร้ายแรง
คดีนี้ คนขับขี่ซึ่งเป็นผู้เช่าซื้อ ก็เลยต้องผ่อนลมให้แก่ไฟแนนซ์ต่อไปจนกว่าจะหมด
ซวยไป
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 13071/2558
โจทก์เช่าซื้อรถยนต์มาจากบริษัทเงินทุน ก. โจทก์จึงมีเพียงสิทธิครอบครองและใช้ประโยชน์ในรถยนต์ เมื่อโจทก์ขายรถยนต์คันที่เช่าซื้อให้แก่ บ. โดยมีข้อตกลงให้ บ. ผ่อนชำระค่าเช่าซื้อที่เหลืออันเป็นการโอนสิทธิการเช่าซื้อโดยบริษัทเงินทุน ก. ไม่ได้ตกลงด้วย ย่อมเป็นการโอนสิทธิการเช่าซื้อโดยมิชอบ และไม่มีผลผูกพันบริษัทเงินทุน ก. ผู้ให้เช่าซื้อ โจทก์จึงยังคงต้องรับผิดต่อบริษัทเงินทุน ก. ตามสัญญาเช่าซื้อเช่นเดิม และหากมีการชำระค่าเช่าซื้อครบถ้วนแล้ว รถยนต์ที่เช่าซื้อก็ตกเป็นสิทธิของโจทก์ตาม ป.พ.พ. มาตรา 572 ทำให้โจทก์สามารถโอนรถยนต์ทางทะเบียนให้แก่ บ. ต่อไปได้ การที่ บ. ครอบครองรถยนต์ที่เช่าซื้อตามสัญญาซื้อขายจึงเป็นเพียงการครอบครองแทนโจทก์ โจทก์จึงยังเป็นผู้มีส่วนได้เสียในรถยนต์ที่เช่าซื้อในขณะทำสัญญาประกันภัย สัญญาประกันภัยระหว่างโจทก์กับจำเลยจึงมีผลผูกพันตามกฎหมาย เมื่อรถยนต์ที่เช่าซื้อซึ่งโจทก์เอาประกันภัยไว้กับจำเลยสูญหายไป โจทก์ย่อมมีอำนาจฟ้องเรียกค่าสินไหมทดแทนจากจำเลยได้
ขณะเกิดเหตุ บ. ติดเครื่องรถยนต์ที่เช่าซื้อไว้โดยไม่ล็อกประตูรถ แล้วเดินไปสูบบุหรี่ห่างจากตัวรถนานประมาณ 20 นาที โดยไม่เห็นจุดจอดรถยนต์ เป็นการจอดรถยนต์ไว้ในลักษณะไม่ใส่ใจ และไม่สนใจว่าจะเกิดเหตุร้ายกับรถยนต์หรือไม่ เมื่อรถยนต์ที่เอาประกันภัยไว้สูญหายไป พฤติการณ์ถือว่าเป็นความประมาทเลินเล่ออย่างร้ายแรงของ บ. ซึ่งเป็นผู้ครอบครองรถยนต์ที่เช่าซื้อแทนโจทก์ จำเลยในฐานะผู้รับประกันภัยจึงไม่ต้องรับผิดในความสูญหายของรถยนต์ที่เช่าซื้อซึ่งรับประกันไว้ต่อโจทก์ตาม ป.พ.พ. มาตรา 879 วรรคหนึ่ง
อุทาหรณ์ ประกันชั้น 1 ไม่จ่ายค่าสินไหมทดแทนกรณีรถถูกขโมย เพราะคนขับลงไปสูบบุหรี่โดยไม่ล็อกรถ
บริษัทประกันจะต้องรับผิดชอบทั้งหมด
ถ้ารถสูญหายหรือถูกโจรกรรม ก็อย่าเพิ่งเข้าใจว่า บ.ประกันจะต้องจ่ายค่าสินไหมหรือทุนประกันทุกกรณี
เพราะข้อยกเว้นที่ บ.ประกัน จะไม่ต้องจ่ายค่าสินไหมทดแทน ก็คือ กรณีที่ผู้เอาประกันภัย ประมาทเลินเล่ออย่างร้ายแรง
เช่น จอดรถไว้ริมถนน แล้วลงไปซื้อของข้างทางโดยไม่ได้ล็อกรถไม่ได้ดับเครื่องยนต์
หรือจอดรถไว้แล้วลงไปปัสสาวะข้างทางโดยไม่ดับเครื่องและไม่ได้ล็อกรถ
เคยมีกรณี คนขับรถลงไปสูบบุหรี่นาน 20 นาที โดยไม่ดับเครื่องและไม่ได้ล็อกรถ
แล้วรถถูกขโมย ปรากฏว่า ศาลตัดสินให้บริษัทประกันชนะคดี ไม่ต้องจ่ายค่าสินไหมทดแทน
เพราะถือว่าผู้ขับขี่ประมาทเลินเล่ออย่างร้ายแรง
คดีนี้ คนขับขี่ซึ่งเป็นผู้เช่าซื้อ ก็เลยต้องผ่อนลมให้แก่ไฟแนนซ์ต่อไปจนกว่าจะหมด
ซวยไป
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 13071/2558
โจทก์เช่าซื้อรถยนต์มาจากบริษัทเงินทุน ก. โจทก์จึงมีเพียงสิทธิครอบครองและใช้ประโยชน์ในรถยนต์ เมื่อโจทก์ขายรถยนต์คันที่เช่าซื้อให้แก่ บ. โดยมีข้อตกลงให้ บ. ผ่อนชำระค่าเช่าซื้อที่เหลืออันเป็นการโอนสิทธิการเช่าซื้อโดยบริษัทเงินทุน ก. ไม่ได้ตกลงด้วย ย่อมเป็นการโอนสิทธิการเช่าซื้อโดยมิชอบ และไม่มีผลผูกพันบริษัทเงินทุน ก. ผู้ให้เช่าซื้อ โจทก์จึงยังคงต้องรับผิดต่อบริษัทเงินทุน ก. ตามสัญญาเช่าซื้อเช่นเดิม และหากมีการชำระค่าเช่าซื้อครบถ้วนแล้ว รถยนต์ที่เช่าซื้อก็ตกเป็นสิทธิของโจทก์ตาม ป.พ.พ. มาตรา 572 ทำให้โจทก์สามารถโอนรถยนต์ทางทะเบียนให้แก่ บ. ต่อไปได้ การที่ บ. ครอบครองรถยนต์ที่เช่าซื้อตามสัญญาซื้อขายจึงเป็นเพียงการครอบครองแทนโจทก์ โจทก์จึงยังเป็นผู้มีส่วนได้เสียในรถยนต์ที่เช่าซื้อในขณะทำสัญญาประกันภัย สัญญาประกันภัยระหว่างโจทก์กับจำเลยจึงมีผลผูกพันตามกฎหมาย เมื่อรถยนต์ที่เช่าซื้อซึ่งโจทก์เอาประกันภัยไว้กับจำเลยสูญหายไป โจทก์ย่อมมีอำนาจฟ้องเรียกค่าสินไหมทดแทนจากจำเลยได้
ขณะเกิดเหตุ บ. ติดเครื่องรถยนต์ที่เช่าซื้อไว้โดยไม่ล็อกประตูรถ แล้วเดินไปสูบบุหรี่ห่างจากตัวรถนานประมาณ 20 นาที โดยไม่เห็นจุดจอดรถยนต์ เป็นการจอดรถยนต์ไว้ในลักษณะไม่ใส่ใจ และไม่สนใจว่าจะเกิดเหตุร้ายกับรถยนต์หรือไม่ เมื่อรถยนต์ที่เอาประกันภัยไว้สูญหายไป พฤติการณ์ถือว่าเป็นความประมาทเลินเล่ออย่างร้ายแรงของ บ. ซึ่งเป็นผู้ครอบครองรถยนต์ที่เช่าซื้อแทนโจทก์ จำเลยในฐานะผู้รับประกันภัยจึงไม่ต้องรับผิดในความสูญหายของรถยนต์ที่เช่าซื้อซึ่งรับประกันไว้ต่อโจทก์ตาม ป.พ.พ. มาตรา 879 วรรคหนึ่ง