สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องอยากมาระบายและขอคำปรึกษาค่ะ 
เรื่องมันเริ่มจากเราทะเลาะกับแม่และแม่ได้พูดออกมาหลายประโยคที่มีใจความว่า ‘อยากได้ลูกหน้าตาน่ารัก ให้คนอื่นชม ถ้าคนอื่นชมมันก็เป็นความภูมิใจของพ่อแม่’  หน้านี้เราไม่ได้เลือกหนิคะ ถ้าอยากได้ลูกหน้าตาน่ารักทำไมไม่หาพ่อหน้าตาดีๆ? แสดงว่าไม่เคยภูมิใจในตัวเราเลยใช่มั้ย? หลายคำถามมันถาโถมเข้ามามากๆเลยค่ะ ต้องบอกก่อนว่าเราเป็นคนที่เคยไม่ชอบหน้าตาตัวเองมาก่อน กว่าจะพอใจและมั่นใจในตัวเองมันยากมากนะคะ มาเจอประโยคนี้เราเสียศูนย์ค่ะ กลับมารู้สึกว่าไม่ชอบตัวเองไปเลย รู้สึกว่าตัวเองไม่มีอะไรดี จนมันพาลไปเรื่องอื่น เช่น รู้สึกว่าทำไมคนรอบตัวเราเค้าไปได้ไกลกันจังเลย ทำไมเราถึงอยู่แค่นี้ ทั้งๆที่เราไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน มันไม่ใช่อิจฉานะคะแต่รู้สึกว่าตัวเองไม่มีอะไรดี รู้สึกด้อย และรวมถึงเรื่องเรียน คือเราเตรียมสอบอยู่ค่ะ เป็นการสอบที่สำคัญ ซึ่งมีความเครียดอยู่แล้ว แต่ตอนนี้มันมีความกลัวเข้ามาด้วย รู้สึกว่าตัวเองไม่เก่ง กลัวไปหมด เครียดมากๆค่ะตอนนี้ ทำยังไงดีคะ ไม่กล้าเล่าไม่กล้าระบายให้ใครฟังเลยค่ะ เราจมกับเรื่องนี้มาเป็นอาทิตย์แล้วค่ะ