แรกรัก 11
ตะนิ่นตาญี หลับไปนานแค่ไหนไม่รู้ ...
รู้แต่ว่า เต้ มาปลุกให้ตื่นพลางบอกว่า … จ๋อ ป๊อก ตี๋ มาถึงแล้ว …
กว่าจะอ้อยอิ่งลุกขึ้นจากเตียงนอนได้ใช้เวลานานโขอยู่
ตะนิ่นตาญี ดึง เต้ มากอดไว้แนบอก จูบแล้ว-จูบอีก ...
จน เต้ ต้องผลักให้ห่าง … ไม่เอาแล้ว พอแล้ว เพื่อนมารอที่ห้องรับแขก …
นั่นแหละ ตะนิ่นตาญี ถึงได้ลุกขึ้นจากเตียงเดินลงบันไดไปหา
มาทำไมกันเยอะแยะนักหว่ะ … ตะนิ่นตาญี สงสัย ...
ก็เล่นหายไปเป็นอาทิตย์ติดต่อก็ไม่ได้ …
พ่อก็เรียกพวกกูไปซักว่า ... เต้ คือใคร … ใครคือ เต้ … พวกกูไม่รู้จะตอบยังไง ...
ได้แต่บอก … ไม่รู้-ไม่ทราบ อย่างเดียว ... ไอ้จ๋อ โวยขึ้นมาทันทีที่เห็นหน้า …
ไอ้ป๊อก รู้ … กูไป บ้านเต้ ที่ สงขลา … ตะนิ่นตาญี บอก …
ไอ้ป๊อก รีบโวย ... กูรู้แค่นั้นโว้ย ...
ใครจะรู้ … เต้ พาไปฆ่าหมกป่าหรือเปล่า ... ไอ้ป๊อก โวย …
เต้ สวนทันที … ไอ้บ้า ...
ไอ้ตี๋ กับ ไอ้จ๋อ หัวเราะลั่น ... เอางี้สรุปกันก่อน …
นัดแนะว่าจะตอบคำถาม ของ คุณพ่อ-คุณแม่ ให้ตรงกันก่อน จะตอบว่าอย่างไร ...
ถึงตรงนี้ เต้ เป็นคนเล่าให้ทุกคนฟังในเหตุการณ์ที่ผ่านมาทั้งอาทิตย์ …
อย่างนี้ง่ายแล้ว ... ไอ้ตี๋ ว่า ... ถามตรงไหนให้ตอบความจริงให้หมด …
เว้นแต่เรื่องระยะเวลาให้บอกตามที่ เต้ บอก คุณพ่อ ของ เต้ คือ ...
รู้จักกันมาปีหนึ่งแล้ว ... ทุกคนพยักหน้ารับในหลักการ ...
เดี๋ยวกูจะพา เต้ ไปกราบ คุณพ่อ-คุณแม่ พวกอยู่ด้วยนะ
ทุกคนตอบตกลง ...
อย่าพึ่งกินอะไรกันเลยไปที่บ้านกูกันก่อน เสร็จเรื่องเรียบร้อยแล้วค่อยออกมาหาข้าวกินกัน ...
ไอ้ป๊อก ยื่นกุญแจรถให้ ตะนิ่นตาญี ... ขับ … เต้ ไปนั่งหน้า …
กูสามคนนั่งข้างหลังเองไม่ต้องห่วง ...
*******************************************
ไม่ถึงชั่วโมงเราห้าคนก็ไปถึงบ้านดอนเมือง ตะนิ่นตาญี จูงมือ เต้ เข้าไปกราบ คุณพ่อ-คุณแม่ ...
เต้ ก้มหน้างุดไม่กล้าสบตาใครในบ้าน …
ตอนที่คลานเข้าไป กราบเท้า คุณพ่อ-คุณแม่ ของ ตะนิ่นตาญี ... คุณแม่ ดึงตัว เต้ เข้าไปกอด ...
เต้ ถึงกับร้องไห้โฮออกมาดังดัง …
นั่นทำให้ คุณพ่อ แกล้งทำหน้าเครียดไม่ไหว หัวเราะลั่น …
คุณแม่ ก็หัวเราะพลางบอกว่า มาเป็นลูกแม่นะลูก ...
ว่าแล้วก็ดึงเอากำไรข้อมือพลอยเก่าแก่ ... มาสวมให้ที่ข้อมือ เต้ ...
นิ่ง นะ-ลูก-นะ ... แม่ รับขวัญ ลูกสาว ของ แม่ นะ …
ส่วน คุณพ่อ ที่นั่งอมยิ้มอยู่หันมาเล่นงาน ตะนิ่นตาญี ทันที …
จะทำเป็นเล่นไม่ได้แล้วนะ เรียนหนังสือจบเมื่อไหร่จะจัดงานแต่งให้ …
ทำอย่างนี้ไม่ดีผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายจะเสียหายเอาได้ ...
ไอ้สามตัวนี่ก็เหลือเกิน ... คุณพ่อ ชี้ไปทาง ไอ้จ๋อ ไอ้ป๊อก และ ไอ้ตี๋
ถามอะไรก็ไม่รู้อย่างเดียวจะช่วยให้หายหนักใจหน่อยก็ไม่ได้ …
พูดแล้ว คุณพ่อ ก็หันมาทาง เต้ พลางบอกว่า …
พ่อ หมั้น เต้ ให้กับ ต้อ ด้วยกำไรข้อมือเรือนนั้นก่อนนะลูก ...
พ่อจะปรึกษา คุณทัศน์ (คุณพ่อของเต้) ขอหมั้นหนูอย่างเป็นทางการอีกครั้งหนึ่งนะลูก …
ระหว่างนี้ขอให้คิดว่าที่นี่คือบ้านของหนูอย่าเกรงใจ … มาพักอยู่เสียที่นี่ก็ได้ นอนที่ห้องนอนสำรองในบ้านนั่นแหละ
พ่อให้เขาจัดทุกอย่างไว้ให้แล้ว ห้องน้ำก็มีเรียบร้อยแล้วในห้องนอน เต้ ไม่ต้องห่วง ... ต้อ มันเข้ามายุ่มย่ามไม่ได้ … คุณพ่อ บอก ...
นี่กินอะไรกันมาหรือยัง ... คุณแม่ ถาม … ทุกคนส่ายหน้า …
ตะนิ่นตาญี ได้โอกาสเลยบอกไปว่า … เดี๋ยวขอไปหาข้าวกินกันก่อนนะครับ มืดมืดค่อยกลับบ้าน …
คุณแม่ ต่อว่าทันที … บอกอย่างนี้ทุกทีไม่เห็นกลับนอนบ้านสักครั้ง … เต้ อย่าไปตามใจมันมากนะลูก ...
เต้ หัวเราะอายอายพลางรับปาก … ค่ะ …
ตะนิ่นตาญี
แรกรัก
ตะนิ่นตาญี หลับไปนานแค่ไหนไม่รู้ ...
รู้แต่ว่า เต้ มาปลุกให้ตื่นพลางบอกว่า … จ๋อ ป๊อก ตี๋ มาถึงแล้ว …
กว่าจะอ้อยอิ่งลุกขึ้นจากเตียงนอนได้ใช้เวลานานโขอยู่
ตะนิ่นตาญี ดึง เต้ มากอดไว้แนบอก จูบแล้ว-จูบอีก ...
จน เต้ ต้องผลักให้ห่าง … ไม่เอาแล้ว พอแล้ว เพื่อนมารอที่ห้องรับแขก …
นั่นแหละ ตะนิ่นตาญี ถึงได้ลุกขึ้นจากเตียงเดินลงบันไดไปหา
มาทำไมกันเยอะแยะนักหว่ะ … ตะนิ่นตาญี สงสัย ...
ก็เล่นหายไปเป็นอาทิตย์ติดต่อก็ไม่ได้ …
พ่อก็เรียกพวกกูไปซักว่า ... เต้ คือใคร … ใครคือ เต้ … พวกกูไม่รู้จะตอบยังไง ...
ได้แต่บอก … ไม่รู้-ไม่ทราบ อย่างเดียว ... ไอ้จ๋อ โวยขึ้นมาทันทีที่เห็นหน้า …
ไอ้ป๊อก รู้ … กูไป บ้านเต้ ที่ สงขลา … ตะนิ่นตาญี บอก …
ไอ้ป๊อก รีบโวย ... กูรู้แค่นั้นโว้ย ...
ใครจะรู้ … เต้ พาไปฆ่าหมกป่าหรือเปล่า ... ไอ้ป๊อก โวย …
เต้ สวนทันที … ไอ้บ้า ...
ไอ้ตี๋ กับ ไอ้จ๋อ หัวเราะลั่น ... เอางี้สรุปกันก่อน …
นัดแนะว่าจะตอบคำถาม ของ คุณพ่อ-คุณแม่ ให้ตรงกันก่อน จะตอบว่าอย่างไร ...
ถึงตรงนี้ เต้ เป็นคนเล่าให้ทุกคนฟังในเหตุการณ์ที่ผ่านมาทั้งอาทิตย์ …
อย่างนี้ง่ายแล้ว ... ไอ้ตี๋ ว่า ... ถามตรงไหนให้ตอบความจริงให้หมด …
เว้นแต่เรื่องระยะเวลาให้บอกตามที่ เต้ บอก คุณพ่อ ของ เต้ คือ ...
รู้จักกันมาปีหนึ่งแล้ว ... ทุกคนพยักหน้ารับในหลักการ ...
เดี๋ยวกูจะพา เต้ ไปกราบ คุณพ่อ-คุณแม่ พวกอยู่ด้วยนะ
ทุกคนตอบตกลง ...
อย่าพึ่งกินอะไรกันเลยไปที่บ้านกูกันก่อน เสร็จเรื่องเรียบร้อยแล้วค่อยออกมาหาข้าวกินกัน ...
ไอ้ป๊อก ยื่นกุญแจรถให้ ตะนิ่นตาญี ... ขับ … เต้ ไปนั่งหน้า …
กูสามคนนั่งข้างหลังเองไม่ต้องห่วง ...
*******************************************
ไม่ถึงชั่วโมงเราห้าคนก็ไปถึงบ้านดอนเมือง ตะนิ่นตาญี จูงมือ เต้ เข้าไปกราบ คุณพ่อ-คุณแม่ ...
เต้ ก้มหน้างุดไม่กล้าสบตาใครในบ้าน …
ตอนที่คลานเข้าไป กราบเท้า คุณพ่อ-คุณแม่ ของ ตะนิ่นตาญี ... คุณแม่ ดึงตัว เต้ เข้าไปกอด ...
เต้ ถึงกับร้องไห้โฮออกมาดังดัง …
นั่นทำให้ คุณพ่อ แกล้งทำหน้าเครียดไม่ไหว หัวเราะลั่น …
คุณแม่ ก็หัวเราะพลางบอกว่า มาเป็นลูกแม่นะลูก ...
ว่าแล้วก็ดึงเอากำไรข้อมือพลอยเก่าแก่ ... มาสวมให้ที่ข้อมือ เต้ ...
นิ่ง นะ-ลูก-นะ ... แม่ รับขวัญ ลูกสาว ของ แม่ นะ …
ส่วน คุณพ่อ ที่นั่งอมยิ้มอยู่หันมาเล่นงาน ตะนิ่นตาญี ทันที …
จะทำเป็นเล่นไม่ได้แล้วนะ เรียนหนังสือจบเมื่อไหร่จะจัดงานแต่งให้ …
ทำอย่างนี้ไม่ดีผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายจะเสียหายเอาได้ ...
ไอ้สามตัวนี่ก็เหลือเกิน ... คุณพ่อ ชี้ไปทาง ไอ้จ๋อ ไอ้ป๊อก และ ไอ้ตี๋
ถามอะไรก็ไม่รู้อย่างเดียวจะช่วยให้หายหนักใจหน่อยก็ไม่ได้ …
พูดแล้ว คุณพ่อ ก็หันมาทาง เต้ พลางบอกว่า …
พ่อ หมั้น เต้ ให้กับ ต้อ ด้วยกำไรข้อมือเรือนนั้นก่อนนะลูก ...
พ่อจะปรึกษา คุณทัศน์ (คุณพ่อของเต้) ขอหมั้นหนูอย่างเป็นทางการอีกครั้งหนึ่งนะลูก …
ระหว่างนี้ขอให้คิดว่าที่นี่คือบ้านของหนูอย่าเกรงใจ … มาพักอยู่เสียที่นี่ก็ได้ นอนที่ห้องนอนสำรองในบ้านนั่นแหละ
พ่อให้เขาจัดทุกอย่างไว้ให้แล้ว ห้องน้ำก็มีเรียบร้อยแล้วในห้องนอน เต้ ไม่ต้องห่วง ... ต้อ มันเข้ามายุ่มย่ามไม่ได้ … คุณพ่อ บอก ...
นี่กินอะไรกันมาหรือยัง ... คุณแม่ ถาม … ทุกคนส่ายหน้า …
ตะนิ่นตาญี ได้โอกาสเลยบอกไปว่า … เดี๋ยวขอไปหาข้าวกินกันก่อนนะครับ มืดมืดค่อยกลับบ้าน …
คุณแม่ ต่อว่าทันที … บอกอย่างนี้ทุกทีไม่เห็นกลับนอนบ้านสักครั้ง … เต้ อย่าไปตามใจมันมากนะลูก ...
เต้ หัวเราะอายอายพลางรับปาก … ค่ะ …
ตะนิ่นตาญี