คือตอนนั้นเราไปงานโรงเรียนตอนกลางคืนค่ะ ตอนนั้นประมาณ3ทุ่มเกือบ4ทุ่มแล้ว เรากำลังยืนเม่อๆเพราะไม่รู้จะทำอะไรแล้วหันไปเจอคนนั้น
เราเห็นเขาแล้วคิดว่าทำไมน่ารักจัง แล้วเหมือนโลกหยุดหมุนเลยเราสตั้นไปแล้วป้าก็สกิตเรียกถ้าป้าไม่สกิตคงยืนอยู่ตรงนั้นแล้วเราก็คอยหาว่าเขากลับยังนะ
เขาอยู่ตรงไหนของงานนะแล้วก็มีการแสดงของนักเรียนเราก็มายืนดูพอการแสดงของรรเราขึ้นมาเราก็เห็นเขากำลังเดินมาก็คิดว่าเขาจะมาดูรึป่าวหรือจะไปไหน แต่เขาก็มายืนดูเหมือนกันค่ะ เขากับเรายืนอยู่ตรงข้ามกันมีน้องขั้นกลางอยู่แล้วแทบไม่ได้ดูการแสดงเลยเราก็แอบถ่ายรูปเขามานิดหน่อยเราถ่ายมาเห็นแต่ข้างหลังกันด้านข้างเขาใส่แมสด้วยเลยเห็นหน้าไม่ชัดสักพีกพอเขากลับเราแทบจะร้องไห้เลยหลังจากนั้นเราเพ้อหนักมากเลยค่ะ
1เดือนถัดเราไปเป็นนางฟ้าที่วัดแล้วกำลังยืนบ่นกับเพื่อนเพราะครูให้ยืนรออะไรไม่รู้แล้วเราก็เห็นเขาคนนั้นกำลังเดินเดินไปกินไอติมเราเจอก็ตกใจมากไม่คิดว่าจะเจออีกแล้วเราก็เขินมาก
2เดือนต่อมาเมื่อคืนเลยค่ะมีงานวัดมาจัดแล้วก่อนจะไปพี่เราพามาที่รรก่อนเพราะจะมีการแสดงคืนนี้พี่เลยมาดูเขาแต่งตัวแต่เรามานั่งเล่นที่ศาลาแถวนั้นเราเห็นคนนึงซ้อนท้ายเข้ามาในรรเราเห็นก็คิดในใจว่าทำไมหน้าคุ้นจังคิดว่าเคยเจอที่ไหนแล้วเราก็นึกถึงคนนั้นก็นึกมาเปรียบเทียบก็ใช่ค่ะเขาคือคนนนั้นที่เราเจอเขามาเล่นวอลเลย์บอลที่รรเราแอบดีใจที่เจอพอมากลางคืนเรากำลังนั่งรอน้องที่เข้าไปเล่นบ้านลมเราก็เจอเขาอีกแต่ครั้งนี้เจาถอดแมสเราเลยไม่คุ้นตาเพราะเจอทีไรก็เห็นเขาใส่แมสตลอดเราก็พยายามเก็บอาการไว้อยากถามมากเลยว่าเขาชื่ออะไรแต่ไม่กล้าเพราเขาอยู่กับเพื่อนแล้วดขาก็เข้าไปเล่นในบ้านลมแต่พอเราจะเข้าไปคนที่เก็บเงินก็บอกคนข้างหน้าว่ารอก่อนเพราะคนเยอะเราก็เซ็งเลยเพราะที่เขาบอกแปลว่าถ้าเขาออกมาเราก็เข้าไปเราเลยไม่เล่นดีกว่าเลยไปหาอะไรกินกับเพื่อน ความรู่สึกที่เจอเขายังเหมือนเดิมทุกครั้งที่เจอเลยอยากถามว่าอาการนี้คืออะไรคะใช่อาการรักแรกพบรึป่าว
รักแรกพบ
เราเห็นเขาแล้วคิดว่าทำไมน่ารักจัง แล้วเหมือนโลกหยุดหมุนเลยเราสตั้นไปแล้วป้าก็สกิตเรียกถ้าป้าไม่สกิตคงยืนอยู่ตรงนั้นแล้วเราก็คอยหาว่าเขากลับยังนะ
เขาอยู่ตรงไหนของงานนะแล้วก็มีการแสดงของนักเรียนเราก็มายืนดูพอการแสดงของรรเราขึ้นมาเราก็เห็นเขากำลังเดินมาก็คิดว่าเขาจะมาดูรึป่าวหรือจะไปไหน แต่เขาก็มายืนดูเหมือนกันค่ะ เขากับเรายืนอยู่ตรงข้ามกันมีน้องขั้นกลางอยู่แล้วแทบไม่ได้ดูการแสดงเลยเราก็แอบถ่ายรูปเขามานิดหน่อยเราถ่ายมาเห็นแต่ข้างหลังกันด้านข้างเขาใส่แมสด้วยเลยเห็นหน้าไม่ชัดสักพีกพอเขากลับเราแทบจะร้องไห้เลยหลังจากนั้นเราเพ้อหนักมากเลยค่ะ
1เดือนถัดเราไปเป็นนางฟ้าที่วัดแล้วกำลังยืนบ่นกับเพื่อนเพราะครูให้ยืนรออะไรไม่รู้แล้วเราก็เห็นเขาคนนั้นกำลังเดินเดินไปกินไอติมเราเจอก็ตกใจมากไม่คิดว่าจะเจออีกแล้วเราก็เขินมาก
2เดือนต่อมาเมื่อคืนเลยค่ะมีงานวัดมาจัดแล้วก่อนจะไปพี่เราพามาที่รรก่อนเพราะจะมีการแสดงคืนนี้พี่เลยมาดูเขาแต่งตัวแต่เรามานั่งเล่นที่ศาลาแถวนั้นเราเห็นคนนึงซ้อนท้ายเข้ามาในรรเราเห็นก็คิดในใจว่าทำไมหน้าคุ้นจังคิดว่าเคยเจอที่ไหนแล้วเราก็นึกถึงคนนั้นก็นึกมาเปรียบเทียบก็ใช่ค่ะเขาคือคนนนั้นที่เราเจอเขามาเล่นวอลเลย์บอลที่รรเราแอบดีใจที่เจอพอมากลางคืนเรากำลังนั่งรอน้องที่เข้าไปเล่นบ้านลมเราก็เจอเขาอีกแต่ครั้งนี้เจาถอดแมสเราเลยไม่คุ้นตาเพราะเจอทีไรก็เห็นเขาใส่แมสตลอดเราก็พยายามเก็บอาการไว้อยากถามมากเลยว่าเขาชื่ออะไรแต่ไม่กล้าเพราเขาอยู่กับเพื่อนแล้วดขาก็เข้าไปเล่นในบ้านลมแต่พอเราจะเข้าไปคนที่เก็บเงินก็บอกคนข้างหน้าว่ารอก่อนเพราะคนเยอะเราก็เซ็งเลยเพราะที่เขาบอกแปลว่าถ้าเขาออกมาเราก็เข้าไปเราเลยไม่เล่นดีกว่าเลยไปหาอะไรกินกับเพื่อน ความรู่สึกที่เจอเขายังเหมือนเดิมทุกครั้งที่เจอเลยอยากถามว่าอาการนี้คืออะไรคะใช่อาการรักแรกพบรึป่าว