ก่อนอื่นขอบอกก่อนนะคะว่าเรามีพี่น้อง 3 คน มีพี่สาว น้องสาว และเราเป็นลูกคนกลาง  เราพึ่งเรียนจบมา เราเรียนจบครูตอนนี้อ่านหนังสือรอสอบบรรจุยังม่มีงานทำ ทีเราตั้งหัวข้อแบบนั้นเพราะเราตอนนี้เราเครียดมากกกกกก เพราะถูกคาดหวัง เรากดดันมากกก พี่สาวเราอายุ30+แล้ว ยังทำตัวเหลวไหล ชอบโพตส์เรียกรองความสนใจ ทำงานที่ไม่มีเงินเก็บเพราะมีแต่กินไปวันๆ  ไปเที่ยว ไม่มีแพลนอนาคตว่าจะไปต่อยังใง บางเดือนขอยืมเงินแม่ ขอยืมเงินเรา ซึ่งตอนนี้เราเองก็ไม่รู้จะทำยังใง และพี่สาวชอบมาบอกเราว่าเรียนจบก็ทำงาน สร้างบ้าน มีรถเลี้ยงครอบครัวก่อนอย่าพึ่งแต่งงาน เราคิดในใจขนาดตัวเองเป็นพี่แท้ๆแล้วยังทำไม่ได้ แล้วมาสอนเรา ส่วนแม่เราเองก็เข้าข้างพี่สาวบอกให้เราทำงานเก้บเงินสร้างบ้าน มีรถแล้วค่อยแต่งจนเราคิดว่าตัวเราเองมีประโยชน์กับพวกเขาแค่นี้เองหรอ จริงๆเราคิดว่าเราไม่ควรที่จะมารู้สึกแบบนี้ แต่บางที่เราก็อดคิดไม่ได้ ตอนนี้เราเองก็ไม่รู้จะไปยังใงต่อ เพราะบางที่มันเหนื่อย มันล้าที่ต้องมาแบกความรู้สึกแบบนี้ และยิ่งตอนนี้เรากลับมาอยู่บ้านสภาพจิตใจเราแย่มาก เพราะแม่ชอบมาเล่าเรื่องพี่สาวให้เราฟังบ่อยๆ บ่อยจนบางที่เราเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมแม่ไม่ชอบพูดกับพี่สาวตรงๆเพราะพอต่อหน้าแม่เองก็ตามใจพี่สาวทุกอย่าง อีกเหตุการณ์ที่เราโกรธพี่สาวเรามากๆ วันนั้นเรากับพี่สาวไปนอนบ้านน้าเพราะน้าให้ไปนอนเฝ้าบ้านน้าจะไปธุระต่างจังหวัด เราก็ไปกับพี่สาวสักพักประมาณเที่ยงคืนพี่สาวเราโทรหาผู้ชายให้มานอนด้วย ซึ่งตอนนั้นเรานอนอยู๋กับพี่สาวสองคนในห้อง และพี่สาวก็ให้ผู้ชายคนนั้นเข้ามานอนด้วยกัน เราแบบห่ะะะะะะะะะะ เราเลยออกมานอนนอกห้อง เพราะเราไม่โอเค เรื่องนั้นเราแค่คิดว่าถ้าจะมานอนด้วยกัน ทำอะไรแบบนี้ก็ไม่ควรทำให้เรารู้ป่ะ คือแบบเหมือนพี่ทำตัวอย่างไม่ดีให้น้องดู เราเองก็เรียงลำดับเนื้อเรื่องไม่ค่อยถูกเหมือนกันเพราะทุกอย่างมันเข้ามาตีในหัวไปหมด ที่เขียนไปเราเล่าจากความรู้สึกที่ออกมาตอนนี้