เราเต็มใจช่วยเพื่อนมาก มีอะไรให้ช่วยก็ช่วย แต่พอเวลาเราทักไปคุยด้วยสนุกๆหรือทักไปคุยเรื่องที่เราสองสนใจเหมือนกัน นางก็ตอบแค่'จ้า'ไม่ก็'555' เหมือนตอบส่งๆ

นางจะชอบทักมาขอความช่วยเหลือ ตอนแฟนนางไม่ว่างเช่น ให้เราไปรับที่หอ ซึ่งเราต้องขี่รถย้อนไปรับนางที่หอพักห่างจากหอเราไม่ถึง200เมตร แล้วก็คนละทางที่จะไปมอด้วย บางคนคิดว่า200เมตรก็ไม่ไกลหนิ แต่ก็ต้องไปรับทุกวันสำหรับเราเราไม่ไหว
(นางมีรถของนางแต่นางเอากลับบ้าน เพราะนางให้เหตุผลว่า 'เดี๋ยวจะไปกับแฟน ถ้าแฟนไม่ว่างก็ไปกับแกไง'  )

มีวันหนึ่งแฟนนางเป็นไส้ติ่ง ต้องเข้านอนโรงบาล เราต้องขี่รถไปส่งนางที่โรงบาลเพื่อเยี่ยมแฟน ไปส่งตอนเช้า ต้องไปรับตอนเย็นอีก รวมระยะทางไปกลับ12กิโล เราต้องไปส่งนาง3วัน จนเราต้องถามว่า มีรถทำไมไม่ขี่ไปเอง นางก็บอกว่า"เค้ากลัว เค้าไม่กล้าขับรถ" ทั้งที่เคยขี่ไปไหนมาไหนเอง โดยไม่ให้ค่าน้ำมันรถสักบาท แต่นางเลี้ยงน้ำแก้วหนึ่ง โดยที่บอกเราว่า"อย่าสั่งแพงนะ เค้าไม่มีตัง"

เราเข้าใจคนมีแฟนนะว่ามีแฟนอยากอยู่กับแฟนใช้เวลากับแฟน พอเข้ามอก็อยากให้อยู่ให้คุยกับเพื่อนบ้าง บางครั้งเราชวนคุยก็ไม่ตอบ ไม่ได้ยิน เพราะมัวแต่จดจ่อกับการคุยแชทกับแฟน แม้นแต่ตอนจะกลับหอ นางก็ไม่คุยกับเราว่าจะกลับด้วย จนเราต้องเป็นฝ่ายถาม ว่าจะกลับด้วยมั้ย ถึงจะพูด

เราเคยชวนออกไปตลาด ไปกินข้าว ไปกินหมูกะทะ
นางก็จะให้คำตอบว่า 'ถามแฟนก่อน'
ถ้าแฟนไม่อยากไปก็คือไม่ไป นางเคยออกไปกินข้าวกับเราและเพื่อนอีก2คนครั้ง1 ซึ่งนางก็รู้จัก แล้วก็สนิทด้วยประมาณหนึ่ง แต่นางก็จะทำหน้าอึดอัดตลอดเวลา ไม่พูดไม่จา ไม่มีส่วนร่วมในบทสนทนา
ทำตัวอยากกลับห้องตลอดเวลา เหมือนไม่อยากอยู่กับเราเลย

จนเรามาคิดว่า เราเป็นเพื่อนกับนางจริงๆใช่มั้ย  เหมือนเป็นเพื่อนร่วมห้องเฉยๆ