คือเราเป็นคนไม่มีแฟนนะคะ เรียนมหา'ลัยแห่งนึงค่ะ และเรามีเพื่อนอยู่คนนึงนางก็มีแฟนค่ะแต่ขอบอกไว้ก่อนนะคะว่านางเป็นเลสเบี้ยนค่ะ แต่ประเด็นคือเรามีเพื่อนแค่นางคนเดียวที่พักอยู่หอนี้อยู่หอด้วยกัน ไปไหนก็ต้องอาศัยนางไปค่ะมีอยู่วันนึงค่ะเรามีงานสำคัญมากที่มหา'ลัยต้องไปทำโดยที่เพื่อนคนนี้ไม่ได้ทำงานนี้ด้วยแต่เรารบกวนให้ไปส่งค่ะ แค่ไปส่งแล้วกลับไม่ต้องรอนะคะ เพราะหอที่เราอยู่ไกลจากมอมาก วินรับจ้างก็ไม่มีค่ะ แล้วแถวนั้นเราก็ไม่มีเพื่อนที่ไหนอีก(หอที่เราพักอยู่ไกลจากม.ไป 20กว่ากิโลได้ค่ะ) จะให้เพื่อนคนอื่นวนเข้าไปรับแล้วมาส่งที่มอก็เกรงใจหนักกว่าเดิมอีกค่ะ เลยขอให้นางไปส่ง ช่วยค่าน้ำมันนางไปล่วงหน้าเลยเรียบร้อย แต่คืนนั้นเองค่ะแฟนนางติดต่อมาหาเราว่า ทำไมไม่ไปเองแฟนเขาทำงานกับเราด้วยหรือไงไม่อยากให้ไปกับเรา แต่เราบอกตรงๆเลยว่าไม่มีปัญญาค่ะ รถเราก็ไม่มี (เราขี่รถไม่ได้ค่ะเคยหัดขี่แล้วลองเอารถเพื่อนคนอื่นไปขี่อยู่พักนึง ครั้งแรกเอารถเพื่อนไปชนคนอื่น ครั้งที่สองก็ขี่ไปล้มข้างถลอกซ่อมให้เพื่อนหมดไปเป็นพันค่ะเลยไม่ขี่รถอีกเลยหลังจากนั้น)หนทางที่จะออกไปหน้าปากซอยเพื่อรอรถตู้ก็ 10 กว่ากิโลได้ จะให้เดินไปก็กลัวเป็นลมตายซะก่อน แถมงานก็นัดซะเช้าตรู่ เข้าใจนะคะว่าคนเราก็ต้องหวงแฟนค่ะ แต่เราไม่ใช่สายเดียวกะนางค่ะ ซึ่งเพื่อนเราก็น่าจะเล่าเรื่อง ผช.ของเราให้แฟนฟังก็น่าจะรู้ว่าเราชอบ ผช. ไม่ม่ทางชอบเพื่อนตัวเองแน่ แต่สุดท้ายแฟนนางก็โพสเฟซบุ๊คด่าเรา คุยโทรศัพท์อธิบายเหตุผลแต่นางก็ใช้ถ้อยคำกวนประสาท บอกเลยนะคะว่าเราไม่หลุดคำหยาบด่าแฟนเพื่อนเราคนนี้เลยแม้แต่คำเดียวแต่ก็มีเสียงดังใส่บ้างในช่วงที่รู้สึกว่าคุยกันไม่รู้เรื่อง คือการที่เราให้เพื่อนไปส่งนี่ถือว่าเราเป็นคนเลวมากหรอคะ รู้ตัวค่ะว่าตัวเองเป็นภาระคนอื่น แต่เรื่องรถรานี่เราไม่มีปัญญาจริงๆ ก็เห็นใจเพื่อนนะคะ นางเป็นคนกลางคงอึดอัด ใครมีประสบการณ์คล้ายแบบนี้ลองเล่าให้ฟังบ้างนะคะ แล้วแก้ปัญหายังไงคะ