สวัสดีค่ะ มีเรื่องอยากปรึกษา เรามีเพื่อนที่สนิทมาก คบมา10กว่าปี ตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย วันนี้มาถึงจุดนึงที่ตัดสินใจอยากเลิกคบ เพราะสาเหตุที่ว่า เพื่อนเป็นคน toxic ความคิด negative thinking ตลอดเวลา มีแต่พลังลบๆ มันเหมือนบางครั้งฉุดเราลงไปอยู่ moment นั้นด้วย

     ขอท้าวความก่อนว่า เพื่อนคนนี้ เดิมอาจมีปมที่ครอบครัวไม่สมบูรณ์ แม่ที่รักและสนิทมากๆเสียตั้งแต่ม.ปลาย เลยอยู่กับพ่อ ซึ่งพ่อแต่งงานใหม่ ความสัมพันธ์กับพ่อไม่ค่อยดี จนมาเข้ามหาลัยปี 1 ได้รู้จักเรา เพื่อนบอกว่าเราบุคลิกคล้ายแม่เค้า เงียบๆนิ่งๆ คุยแล้วรู้สึกดี เราจึงสนิทกันตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ตลอดระยะเวลาที่เรียนมหาลัย เพื่อนก็จะเป็นคน toxic มาตลอด แต่ยังไม่เยอะเท่าไหร่ และตอนนั้นเราคิดว่าเราสงสารเพื่อน เพราะเพื่อนไม่มีใครที่ให้คุยให้ปรึกษา และตอนนั้นเรายังเด็ก ไม่มีอะไรที่ต้องทำหรือโฟกัส จึงไม่รู้สึกลำบากที่จะเป็นที่ปรึกษาหรือรับฟังปัญหาให้เพื่อน จึงคบกันเรื่อยมาจนเรียนจบและเราแต่งงานมีลูก แต่เพื่อนยังโสด

     จนมาถึง1-2 ปีนี้ เรารู้สึกว่าเพื่อนเครียดมากขึ้น toxic มากขึ้น คือเช้ามา จะบ่นคำว่าเบื่อก่อนเลย เบื่อคือเบื่อนู่นนี่ เบื่อรถติด เบื่อวันจันทร์ เบื่อคนเยอะ เบื่อเพื่อนร่วมงาน แล้วระหว่างวันก็จะเบื่อๆๆๆ แบบนั้นทั้งวัน เบื่อคนนั้นคนนี้ทำงานไม่ดีเลย น่าเบื่อ นู่นนี่นั่น บลาๆๆๆๆ วันนี้ทะเลาะกับญาติ พรุ่งนี้ทะเลาะกับพ่อ มะรืนทะเลาะกับน้อง คือพูดได้ว่าชีวิตมีแต่ความน่าเบื่อ toxic ในทุกๆวัน

     เรารู้สึกว่าแรกๆเรารับได้ แต่พอมาช่วงนี้เราไม่อยากมานั่งรับฟังอะไรแบบนี้ เรามีลูกเล็กที่ต้องดูแล มีครอบครัว มีงานที่ต้องทำ ไม่อยากรับพลังลบๆแบบนี้จากใคร แต่คือเราไม่กล้าบอกเพื่อน ว่าหยุดพูดแบบนี้ ได้มั้ย หยุดส่งพลังลบมาให้เราได้มั้ย เพราะเรากลัวเพื่อนเสียใจ เพื่อนจะคิดมากมั้ยว่า เราเคยรับฟังตลอดมา แต่มาถึงวันนี้ทำไมถึงไม่อยากรับฟังอีก

     เราก็มานั่งคิดว่า ตอนนี้เราทั้งคู่ก็อายุ 30 กว่าๆกันแล้ว ไม่ใช่เด็กมหาลัย ต่างคนต่างควรโต ควรเปลี่ยนแปลงมั้ย ไม่ใช่วนลูปกับนิสัยเดิมๆ ความคิด เดิมๆ จมปลักแบบเดิมๆ ชีวิตเราก็มีเรื่องเครียดให้คิดให้ทำอยู่แล้ว พอเจอเพื่อนมา toxic ใส่แบบนี้ บางทีทำให้เราเครียดตาม ตอนนี้คิดไม่ออกว่ามีวิธีไหนมั้ย ที่ยังคงความสัมพันธ์กับเพื่อนอยู่ แต่เราก็ไม่อยากได้รับพลังด้านลบจากเพื่อนแล้ว เราควรทำยังไงดีคะ

1.พูดตรงๆไปเลยว่าไม่โอเคกับแบบนี้ เข้าทำนองที่ว่า เอ็นดูเค้า เอ็นเราขาด ถ้ามามัวแต่เกรงใจไม่กล้าพูด สุดท้ายก็เป็นเราเองที่แย่

2.รับฟังเพื่อนไปเถอะ เพราะเพื่อนไม่มีใครจริงๆ ถ้ามันไม่ได้เหนือบ่ากว่าแรงไปมากกว่าการรับฟังเพื่อน ก็ถือว่าช่วยกัน เมตตาธรรมค้ำจุนโลก อะไรประมาณนั้น

รบกวนเพื่อนๆในห้องช่วยให้คำแนะนำหน่อยค่ะ ขอบคุณค่ะ