ส่วนตัวผมไม่ชอบความรู้สึก เเบบว่า มันสายไปเเล้วหรือ ถ้าย้อนกลับไปได้น่าจะทำเเบบนั้นเเบบนี้ เช่น ผมจบม.ปลาย ผมไม่ตั้งใจเรียน ไปรร.ก็เล่นเเต่เกม ไม่ได้อะไรเลย เกรดก็น้อย
ไปยื่นใบสมัครเรียนต่อมหาวิทยาลัยเกรดน้อยเขาก็ไม่รับ หางานทำก็ไม่มี นอนอยู่บ้านเฉยๆ พอจบม.ปลายมาได้6-7เดือน ได้ออกมาดูโลกกว้าง มันรู้สึก สมเพชตัวเอง ที่ต้องให้พ่อเเม่เลี้ยง กว่าจะคิดได้มันก็สายไปเเล้ว
     เลยอยากได้คำเเนะนำจากผู้ใหญ่ที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมาเเล้วครับ จะเป็นอะไรก็ได้ครับ เช่น ชกต่อย สารเสพติด เหล้า ยา การงาน ความรัก อะไรก็ได้ครับ ส่วนตัวผม ไม่ยุ่งกับยาเสพติด เหล้ายา ผมเป็นคนรักสุขภาพครับ เเต่เลิกนอนดึกไม่ได้สักที555 เรื่องชกต่อยก็ไม่ยุ่งครับ ผมรักชีวิต