เรากับแฟนคบกับมา4ปีกว่าๆแล้ว คบกันตั้งแต่มัธยมปลาย เมื่อก่อนบ้านก็พอไปมาหาสู่กันได้ค่ะ จนพวกเราขึ้นมหาลัยก็ย้ายกันไปเติบโตเขาอยู่หอส่วนเราอยู่บ้านซึ่งมันไกลแต่ก็ไม่มากเท่าไหร่นั่งบีทีเอสมาได้ใช้เวลาประมาณ1-2ชม. แต่ประเด็นไม่ใช่ตรงนี้ เราตกลงกับแฟนว่าถ้ามีเวลาว่างจะมาหากัน เจอกัน1ครั้งต่ออาทิตย์ หรือ1ครั้งต่อ2อาทิตย์เลยก็ว่าได้ค่ะ เวลาได้เจอกันทีไรเรารู้สึกดีใจมากๆและรู้สึกตื่นเต้นทุกครั้ง ถ้าเราเป็นคนไปหาเราจะตื่นเช้าไปหาตลอดเพื่อที่จะได้อยู่กับเขานานๆ แต่กลับกันเวลาเขามาหาเขามาบ่ายโมงตลอดหรือก็ไม่มาเลย เราก็ไม่ได้ว่าค่ะที่เขามาช้าแค่ได้เจอก็ดีใจแล้ว แต่ตอนนี้เรารู้สึกว่าเขาไม่ค่อยอยากมาแล้วหลายครั้งที่เราชอบว่าบอกนาฬิกาไม่ปลุก ไปตอนนี้ก็คงไม่ทันแล้ว หรือลืมตื่นอะไรแบบนี้ค่ะ แฟนของเราทำงานฟรีแลนด์บางทีก็เลิกดึกเราก็เข้าใจได้ที่เขาจะไม่มาเพราะก็คงเหนื่อย หรือไม่ก็เราเป็นคนไปหาเอง แต่หลายครั้งเลยที่เขาอ้างแบบไม่มีเหตุผลเอาสะเลย เช่น นาฬิกาไม่ปลุกลืมตื่น เราจะรู้สึกแบบเหมือนเขาไม่ให้ความสำคัญในการเจอเราเลย ไม่มีความกระตือรือร้นในการมาหาเรา ทั้งๆที่เราอยากเจอเขามากๆ ยกตัวอย่างเหตุการณ์วันนี้เรานัดกันจะมาเจอ เขาเป็นคนมาหาเรา เขาบอกว่าเดี๋ยวไปนะขอไม่เกินเที่ยงน่าจะถึง เรารอค่ะ จนเที่ยงเราโทรไปหาเขา เขาจะรับนะคะแต่ยังอยู่บนที่นอนค่ะบอกว่านาฬิกาไม่ปลุก เราโกรธ น้อยใจ ก็เลยวางสายไปตอนนั้นเลย แล้วแชทก็ไม่มีข้อความอะไรส่งมาเลย เราก็คิดว่าเขาต้องไปอาบน้ำแล้วรีบมาเจอเราแน่ๆเลย พอครึ่งชม. เราโทรไปอีก ปรากฎว่าก็ยังเหมือนเดิมค่ะ เรารู้สึกเสียใจมากๆ ก็เลยวางสายไป เขาไม่ได้อยากมาหาเราเลย ไม่ได้อยากอธิบายอะไรให้เราฟัง ปล่อยเราเสียใจอยู่คนเดียว เรารู้สึกเขาไม่ให้ความสำคัญเราเท่าไหร่ แล้วแบบนี้ไม่ใช่ครั้งแรกเลยค่ะหลายครั้งมากๆ เราอยากจะไปจากเขาแต่ก็ทำไม่เคยได้เลย แต่เขาไม่เคยมานั่งเสียใจที่เขาทำแบบนี้เลยค่ะ

เราควรทำยังไงกับเขาดีคะ😩