เรามีเพื่อนเป็นโรคซึมเศร้า แล้วเรากลัวจะติดโรคซึมเศร้าไปด้วย เขาเป็นเพื่อนสนิทของเรา ตอนนี้เขาดีขึ้นมากๆแต่มันมีช่วงนึงที่เขาดิ่ง ดิ่งมากๆและทำอะไรหลายๆอย่าง ไม่ว่าจะกินยา...กรีดแขน....ต่างๆ เหมือนเราเสพความเศร้าตรงนั้นของเขามาเยอะ แต่ตอนี้เขาดีขึ้นมากแล้ว แต่กลับกลายเป็นเราเองที่เหมือนจะฝังใจกับเรื่องราวตอนนั้น ทำให้เรากลายเป็นคนที่คิดลบ คิดอะไรที่มันไม่ควรจะคิด แต่เราก็ไม่เคยบอกเรื่องนี้กับใครและเราไม่อยากจะโทษว่าเป็นความผิดเพื่อน เพราะไม่มีใครอยากจะเป็น กระทู้นี้เราแค่อยากระบาย การอยู่กับคนเป็นโรคซึมเศร้าเราต้องเข้มแข็งทั้งทางกายและทางใจ ต้องคอยฮีลเพื่อน แต่เราอยากฝากถึงคนอื่นที่อ่านกระทู้นี้อยู่ ุ หากมีเพื่อนเป็นโรคซึมเศร้าสิ่งที่เราทำได้คือคอยรับฟีงปัญหาเขาอย่าเก็บมาคิด และเมื่อไหร่ที่รู้สึกรับไม่ไหวก็ควรพอ อย่าฝืน เราคิดว่าการช่วยเหลือเพื่อนเป็นเรื่องที่ดีแต่ก็ควรจะรักตัวเองให้มากๆ แต่เราก็เข้าใจเพื่อนว่าเขาไม่ได้อยากจะเป็นอย่างงี้