ใช่ค่ะ ตามหัวข้อเลย เราคบกับเธอมา2-3ปีค่ะ 1-2ปีแรกๆ(นามสมมุติ เอ)เอนางมีเพื่อนไม่เยอะมากค่ะชอบเพลงฟัง น่ารักมากๆ ดูเป็นตัวเองค่ะ แต่พอผ่านมา ปีนี้เรานับว่าปีที่สามที่รู้จักกันค่ะ

พวกเราตัดสินใจเข้าโรงเรียนเดิม และได้อยู่ห้องเดียวกัน เราไม่รู้ว่าเป็นเพราะสังคมในห้องหรือเปล่า คือสังคมในห้องเรามีคนที่มีฐานะในระดับนึง ชอบแต่งหน้าทำผม เวลาเกลียดใครก็จะพาพวกของตัวเองเกลียดไปด้วยค่ะ

นางเริ่มมีการแต่งหน้าตามเพื่อนค่ะ เราไม่ว่าอะไรเลย ถ้าเขาจะแต่ง ต่อมานางเริ่มชมตัวเองว่าตัวเองสวยนะเนี่ย เราก็เลยตอบนางว่านางสวยนะเวลาทาลิปแบบนั้นแบบนี้ค่ะ

พักหลังมา เราเริ่มไม่ค่อยชมค่ะ เพราะเราติดเกมเลยนั่งเล่นเกมมากกว่า นางก็ชมตัวเองไม่หยุด  แล้วเริ่มพูดกับเราประมาณว่า 

"กูว่าบีมันต้องชอบกูแน่ๆ เพราะว่ากูมีความสามารมากกว่าคนอื่น คนอื่นทำแบบกูไม่ได้ด้วยซ้ำ มีแต่อะไรก็ไม่รู้"

เราฟังแบบนั้น เราก็รู้สึกแปลกๆอยู่ค่ะ แต่เราก็ไม่ได้สนใจแล้วตอบไปว่า ใช่ เราว่าเธอเก่งนะ แต่แต่ละคนก็คงมีความสามารถแตกต่างกันอ่ะ นางฟังแบบนั้นก็เหมือนจะขึ้นเสียงใส่เราค่ะ แล้วบอกว่าตัวนางเองทำได้ทุกอย่าง เป็นอัจฉริยะ

"กูว่ากูเป็นอัจฉริยะนะ กูชอบโดนชมว่ามีพรสวรรค์ มีแต่คนอิจฉากู" พอฟังนางพูดเสร็จ เราเป็นคนขี้น้อยใจค่ะ ยิ่งเพื่อนพูดเสียงดังใส่เราก็เลยน้อยใจเลย นางก็พูดย้ำต่อค่ะ ว่ามีแต่คนอิจฉานาง ละก็มาบอกว่าเราก็อิจฉานางค่ะ หลังจากที่นางพูดแบบนั้นกับเราเสร็จ ทุกครั้งที่เจอหน้าแล้วมานั่งคุย นางต้องเอาความสามารถของนางมาเปรียบกับตัวเราตลอดเลยค่ะ มาบอกว่าเราวาดรูปอันนั้นอันนี้ดีแล้ว ไม่ต้องใช้อนาโตมี่เยอะ แต่กูว่ากูเก่งพอที่จะวาดอนาโตมี่ วาดเบี้ยว

เล่าแค่นี้ก่อนเนาะ TT เราพิมพ์ไม่เก่งค่ะ55 พิมพ์เยอะกลัวออกทะเล ถ้าเราพิมพ์วกไปวนมาก็ขอโทษน้า กท.นี้เป็นกท.แรกของเราเลย