ตอนนี้เราอายุ23ปีค่ะ กำลังเครียดเรื่องปัญหาชีวิตมากๆ ขอเกริ่นว่าเราเป็นคนที่ทำงานส่งตัวเองเรียนมาตั้งแต่อายุ16  ชีวิตการเรียนของเราล้มเหลวมาหลายครั้งมากเพราะเรื่องเงิน เนื่องจากฐานะทางบ้านค่อนข้างจน ตอนจบม.3เราไปเรียนต่อม.4 สอบติดสายวิทย์คณิตห้อง2 แต่แล้วเราก็ต้องออกเพราะไม่มีเงิน เราอยู่บ้านได้ประมาณเกือบปีจนป้ามารับให้ไปอยู่ต่างจังหวัดด้วย พออยู่กับป้าเราก็เริ่มทำงาน และเรียนกศน.ไปด้วยจนจบวุฒิม.ปลาย ระหว่างนั้นเราเก็บเงินได้ก้อนหนึ่งจึงเอาไปเรียนมหาลัยต่อ แต่เรียนภาคพิเศษเสาร์อาทิตย์เพราะต้องทำงานด้วย เราเลือกเรียนสาขาหนึ่งซึ่ง
ต้องใช้เงินเยอะพอสมควร(อันนี้เป็นความผิดพลาดอีกย่างที่ไม่ศึกษาให้ดีก่อน) และแล้วชีวิตก็มาพลิกผันอีกเพราะดันมาเจอโควิด เรียนออนไลน์จนถึงปี2ที่เราตกงานและดันต้องใช้เงินเยอะพอดี เราจึงตัดสินใจดร็อป1ปี แล้วเปิดเทอมเราก็ซิ่วไปสาขาใหม่ ซึ่งในระหว่างดร็อปเรียนเราก็เก็บเงินได้ก้อนหนึ่ง แต่เรียนมาได้เทอม1ก็เจอปัญหาอีกแล้วเพราะมีเหตุที่ต้องใช้เงินก้อนหนึ่ง แถมยังตกงาน(อีกแล้ว)เพราะเจ้าของร้านพยุงร้านไม่ไหว ปิดร้านแบบกะทันหันและไม่ได้บอกอะไรล่วงหน้าเลย
 เงินเก็บที่มีก็ร่อยหรอลงเรื่อยๆ เราเรียนภาคพิเศษมี3เทอม(รวมซัมเมอร์) ซึ่งเงินที่เราหาได้มันเริ่มไม่พอ ตอนนี้เรารู้สึกหมดไฟและสับสนมากๆ ไม่รู้ว่าควรทำยังไง ใจนึงเราก็อยากเรียนต่อเพราะรู้สึกว่าใบปริญญาก็สำคัญ แถมแม่ไปคุยกับคนอื่นไว้เยอะว่าเราเรียนมหาลัยแล้ว (อันนี้จริงๆเราค่อนข้างน้อยใจนิดหน่อย  เพราะทุกคนอยากให้เราเรียนจบปริญญาแต่ไม่มีใครช่วยเราเลย)
เรารู้สึกกดดันไม่รู้จะทำยังไง ผิดหวังกับชีวิตที่ไปไม่ถึงไหน กลัวไม่จบไม่มีอนาคตเหมือนเพื่อนๆหลายๆคนที่จบปีนี้แล้ว ขอคำแนะนำหน่อยค่ะว่าทำยังไงให้ไม่กดดันตัวเองไปมากกว่านี้🙏