ไม่ใช่รหัสผมนะ แค่ยืมเขามาระบาย
เรื่องคือ ผมดร็อป ป.ตรี ปีสุดท้ายไว้ เพราะช่วงนั้นตกงานไม่มีเงินจ่ายค่าเทอม เพราะเราทำงานส่งตัวเองเรียนไม่มีใครช่วย
ตกงานอยู่ประมาณ 5 เดือน เงินเก็บก็ค่อยๆหมด และพึ่งได้งานในตำแหน่งใหม่ที่ดีกว่าเดิมเป็นระดับหัวหน้าแผนกเมื่อ 3-4 เดือนก่อน กำลังตั้งตัวได้
และวันนี้เพื่อนรุ่นเดียวกันที่โตกันมาตั้งแต่ยังจำความไม่ได้และครอบครัวเราสนิทกันมาก รับปริญญาและถ่ายรูปลงเฟส แม่ผมไปเห็นเลยเอามาพูดว่า "เนี่ย!! ลูกคนอื่นประสบความสำเร็จในชีวิตกันหมดแล้ว เหลือแต่ลูกเราเนี่ย เรียนก็ไม่จบ ทำไมไม่เรียนให้จบๆซะจะได้ประสบความสำเร็จเหมือนคนอื่นเขา" ยอมรับเลยว่าได้ยินแล้วหงุดหงิด เลยตอบแม่กลับไปว่า "ถ้ามีพ่อแม่จ่ายค่าเทอมให้เหมือนเขา วันนี้ก็คงมีใบปริญญาแปะอยู่ข้างฝาแล้วล่ะ" แม่ผมก็ถามกลับอีกว่า "แล้วทำไมไม่เรียนให้จบๆไป ปีสุดท้ายเอง "ผมก็ตอบกลับไปอีก "ถ้าไปเรียนแล้วใครหาเงินจ่ายค่าเทอมให้ บ้านเราไม่ได้เหมือนเขานะ ที่เรียนอย่างเดียว พ่อแม่ส่งให้ ตอนเราเรียนก็บ่นว่าเงินไม่พอ ทำไมไม่หางาน พอหางานก็บ่นว่าทำไมไม่เรียน พอทำทั้ง2 ก็บ่นว่าทำไมเกรดตก" แม่ผมก็เงียบ เดินหนีเข้าห้อง
ไม่ใช่ว่าไม่อยากเรียนให้จบครับ ถ้าเงินกลับมาก็จะไปต่อให้จบ แต่ค่าบ้าน 2 หลัง ค่ารถ ค่าน้ำไฟแม่จ่ายคนเดียวไม่ไหวหรอก เงินเดือนแกหมื่นเดียวเอง ทำงานหาเงินส่งตัวเองตั้งแต่ ปวส. รับจ๊อบวันหยุด-ปิดเทอม ตั้งแต่ ป.6 ยันจบ ปวช. มีรถยนต์ให้แม่ตั้งแต่ ปวช. นี่ยังไม่น่าภูมิใจอีกเหรอ ทำไมต้องไปตัดสินกันที่ใบปริญญา ตอนออกรถให้แกก็พูดว่าดีใจ เราเก่งยังงั้นยังงี้ แต่พอมาถีงแค่ใบปริญญาใบเดียว กลับเหมือนเรื่องใหญ่ ทั้งที่ตอนนี้เงินยังจะไม่พอกิน
คนที่เรียนห้องเดียวกันตำแหน่ง ผจก.ฝ่าย โรงงาน จยย Y ยังมาเรียนพร้อมผมเลย อายุก็ 40 หน่อยๆละ
เผื่อมีใครถามทำไมไม่กู้ ผมขอตอบว่า ผมมองว่ามันยังไม่สำคัญขนาดนั้น ควรให้คนที่เขาไม่มีจริงๆดีกว่า เรายังพอทำงานได้
เหตุใดผู้ใหญ่จึงชอบอวดกันว่าลูกจบปริญญาแล้ว และคนที่ไม่จบคือไม่ประสบความสำเร็จในชีวิต
เรื่องคือ ผมดร็อป ป.ตรี ปีสุดท้ายไว้ เพราะช่วงนั้นตกงานไม่มีเงินจ่ายค่าเทอม เพราะเราทำงานส่งตัวเองเรียนไม่มีใครช่วย
ตกงานอยู่ประมาณ 5 เดือน เงินเก็บก็ค่อยๆหมด และพึ่งได้งานในตำแหน่งใหม่ที่ดีกว่าเดิมเป็นระดับหัวหน้าแผนกเมื่อ 3-4 เดือนก่อน กำลังตั้งตัวได้
และวันนี้เพื่อนรุ่นเดียวกันที่โตกันมาตั้งแต่ยังจำความไม่ได้และครอบครัวเราสนิทกันมาก รับปริญญาและถ่ายรูปลงเฟส แม่ผมไปเห็นเลยเอามาพูดว่า "เนี่ย!! ลูกคนอื่นประสบความสำเร็จในชีวิตกันหมดแล้ว เหลือแต่ลูกเราเนี่ย เรียนก็ไม่จบ ทำไมไม่เรียนให้จบๆซะจะได้ประสบความสำเร็จเหมือนคนอื่นเขา" ยอมรับเลยว่าได้ยินแล้วหงุดหงิด เลยตอบแม่กลับไปว่า "ถ้ามีพ่อแม่จ่ายค่าเทอมให้เหมือนเขา วันนี้ก็คงมีใบปริญญาแปะอยู่ข้างฝาแล้วล่ะ" แม่ผมก็ถามกลับอีกว่า "แล้วทำไมไม่เรียนให้จบๆไป ปีสุดท้ายเอง "ผมก็ตอบกลับไปอีก "ถ้าไปเรียนแล้วใครหาเงินจ่ายค่าเทอมให้ บ้านเราไม่ได้เหมือนเขานะ ที่เรียนอย่างเดียว พ่อแม่ส่งให้ ตอนเราเรียนก็บ่นว่าเงินไม่พอ ทำไมไม่หางาน พอหางานก็บ่นว่าทำไมไม่เรียน พอทำทั้ง2 ก็บ่นว่าทำไมเกรดตก" แม่ผมก็เงียบ เดินหนีเข้าห้อง
ไม่ใช่ว่าไม่อยากเรียนให้จบครับ ถ้าเงินกลับมาก็จะไปต่อให้จบ แต่ค่าบ้าน 2 หลัง ค่ารถ ค่าน้ำไฟแม่จ่ายคนเดียวไม่ไหวหรอก เงินเดือนแกหมื่นเดียวเอง ทำงานหาเงินส่งตัวเองตั้งแต่ ปวส. รับจ๊อบวันหยุด-ปิดเทอม ตั้งแต่ ป.6 ยันจบ ปวช. มีรถยนต์ให้แม่ตั้งแต่ ปวช. นี่ยังไม่น่าภูมิใจอีกเหรอ ทำไมต้องไปตัดสินกันที่ใบปริญญา ตอนออกรถให้แกก็พูดว่าดีใจ เราเก่งยังงั้นยังงี้ แต่พอมาถีงแค่ใบปริญญาใบเดียว กลับเหมือนเรื่องใหญ่ ทั้งที่ตอนนี้เงินยังจะไม่พอกิน
คนที่เรียนห้องเดียวกันตำแหน่ง ผจก.ฝ่าย โรงงาน จยย Y ยังมาเรียนพร้อมผมเลย อายุก็ 40 หน่อยๆละ
เผื่อมีใครถามทำไมไม่กู้ ผมขอตอบว่า ผมมองว่ามันยังไม่สำคัญขนาดนั้น ควรให้คนที่เขาไม่มีจริงๆดีกว่า เรายังพอทำงานได้