คือตอนนี้เราอยู่ในวัยเรียนค่ะ มีคาบนึงคุณครูให้เล่นเกมโดมิโน่(แต่เป็นเนื้อหาในวิชา)

เกมนี้มีกติกาพิเศษนิดนึงคือ อันเรื่มต้นต้องเริ่มด้วยตัวฟรีค่ะ และมีตัวฟรีหลายอันด้วยประมาณ6-7อันค่ะ ซึ่งสามารถใช้ได้ถ้าหาตัวที่ต่ออันถัดไปไม่ได้จริงๆ

ทุกคนในกลุ่มช่วยกันทำค่ะ(ใช้เวลาตอนนี้ประมาณ20นาที) พอใกล้จะหมดคาบ(ประมาณ5-10นาทีก่อนหมดคาบ)ครูก็ให้ใบเฉลยที่เกี่ยวกับเนื้อหามาให้เราแก้ก่อนที่จะต้องถ่ายส่งท้ายคาบค่ะ ซึ่งตอนนั้นยังทำไม่เสร็จเพราะหาคู่ไม่ได้ ปรากฏว่าที่เราเรียงกันตอนแรกมันผิดค่ะ ซึ่งถ้าผิดเท่ากับว่าต้องแก้ทั้งหมดเลย เรารู้สึกว่ามันเสร็จไม่ทันแน่ๆ เราเลยพยายามแก้ถึงตรงที่มีตัวฟรีตัวถัดไป เท่ากับว่าเราไม่ต้องทำใหม่ทั้งหมด ตอนแรกก็แก้ได้ค่ะ(ตอนนั้นต้องโละออกประมาณ7-8ชิ้น) แต่เพื่อนก็ตรวจต่อแล้วเจอตัวผิดอีก เท่ากับว่าต้องแก้อีก เราดูเวลาแล้วไม่น่าพอค่ะ เพราะเราต้องเผื่อเวลาเก็บของด้วย+ครูก็เร่งมากค่ะ เพื่อนเสนอขึ้นมาว่าให้แก้ใหม่ทั้งหมด(ก็คือจะโละออกทำใหม่ทั้งหมด) เราไม่เห็นด้วย แล้วเราก็พยายามที่จะแก้ต่อ แป๊บเดียวก็หมดคาบค่ะ ซึ่งตอนนั้นยังทำไม่เสร็จเลย เหลือประมาณ10-15ชิ้น แล้วเพื่อนทุกคนก็นั่งงงกันว่าจะเอายังไงดี เราเลยบอกให้ถ่ายเท่าที่ได้เลยค่ะ

เราเหนื่อยมากเพราะตอนที่แก้รู้สึกเหมือนเราพยายามหาทางออกคนเดียว เพื่อนบางคนก็นั่งเฉยๆค่ะ พอท้ายคาบก็มีเพื่อนที่สนิทๆกันนี่แหละค่ะ มาบอกว่าจริงๆถ้าเราแบ่งหน้าที่กันดีๆ ตอนที่ครูส่งเฉลยมาให้เราทำใหม่ทันอยู่แล้ว ตอนนั้นคือเราหน้าชาเลยค่ะ เราเอาแต่กังวลว่ามันจะไม่ทันจนลืมแคร์ความเห็นของเพื่อนๆ ตอนนั้นบรรยากาศในกลุ่มก็เริ่มเปลี่ยนไปค่ะ มีเพื่อนคนนึงน่าจะนอยด์มากๆ เรารู้สึกดาวน์ไปหมด ทั้งงานไม่เสร็จ ทำเพื่อนเสียความรู้สึก เหนื่อยจากการเรียน ทุกอย่างมันแย่ไปหมด

ตอนหลังเลิกเรียนเราทักไปขอโทษเพื่อนทีละคน ซึ่งเพื่อนๆก็บอกว่าไม่เป็นไร แต่เรากลับรู้สึกไม่ชอบตัวเอง ไม่อยากไปรร. เรารู้สึกผิด เหนื่อย ทุกอย่างมันตีกันไปหมด ทั้งๆที่มันควรจะรู้สึกสบายใจขึ้นแท้ๆ มีใครพอจะแนะนำวิธีจัดการกับความรู้สึกตัวเองบ้างคะ
ตอนนี้รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นตัวปัญหาอ่ะค่ะ