เราอยู่มัธยมค่ะเป็นคนที่ชอบแอบมองครูคนหนึ่งอยู่บ่อยๆ(เราผญ. ครูก็ผญ.)บางทีเราจะทำเป็นไม่สนใจเค้าไม่มองเค้าเลยค่ะหรือตอนที่ครูคนนั้นเข้าสอนบางทีเราไม่กล้ามองหน้าเลยไม่กล้าคุยกับครู แต่ความเป็นจริงคือเราแอบมองบ่อยมากๆๆๆ บางวันที่เราไปส่งงานที่โต๊ะครูครูอาจจะแค่ถามหรือบอกว่าอันนี้ผิดนะอันนี้ต้องตอบอันนี้นะ แค่คำพูดแค่นี้ที่ได้คุยกับครู แค่นี้ที่ครูพูดด้วยเราก็เก็บไปนึกตลอดพอนึกก็รู้สึกว่าตัวเองมีความสุขยิ้มเหมือนคนบ้ายังนึกอยู่เลยว่าหรือกูจะบ้าไบโพล่าจริงๆ วันไหนไม่เห็นครูเค้ารู้สึกกระวนกระวาย(กระวนกระวายในที่นี้คือต้องคอยมองหาตลอด อยากรู้ว่าครูทำอะไรอยู่ เห็นรถก็ยังดีหรือบางทีต้องเดินไปแถวๆที่คิดว่าครูเค้าอยู่เพื่อให้เห็นครู หรือบางทีเห็นครูไปคุยแบบสนิทกับเพื่อนคนอื่นยิ่งรูสึกนอยด์ๆ😅) แต่ไม่ได้มองเป็นแบบเชิงชู้สาวนะคะแค่แบบปลื้มๆหรือยังไงอันนี้เราก็ไม่รู้ตัวเองเลยค่ะ  อยากทราบว่าทุกๆคนที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้เคยเป็นแบบนี้มั้ยคะTT แล้วเค้าเรียกว่าคือการชอบ ปลื้มหรือคลั่งรักคะ ตอนนี้คือสับสนกับตัวเองมากว่ามันคืออะไรกันแน่ถึงขนาดว่าโรงเรียนหยุดเสาร์อาทิตย์ยังนึกอยากจะเจอครูคนนั้นเลย

ถ้าเราใช้แท็กผิดห้องขอโทษด้วยค่ะ🙏🙏