สวัสดีค่ะเราเป็นผู้หญิงอายุ15 เราอาศัยอยู่กับแม่และน้องชาย เราอยู่ด้วยกัน3คน เราโดนแม่บ่นเป็นประจำทุกเรื่องที่แม่จะสามารถเอามาบ่นได้ ล่าสุดเรากลับมาจากโรงเรียนเราเรียนก็เหนื่อยพอแล้วกลับบ้านมายังต้องเจอบ่นด้วยความที่เราคานเราก็เลยเปิดเพลงกลบเสียงบ่นแม่ แล้วแม่ก็ไม่คุยกับเราประมาณ3วัน แม่ไม่คุยกับเราแม่เงียบเราก็เงียบไม่มีการสนทนาใดๆออกมาจากปากใครก่อน ถามแม่พูดแม่ก็พูดกับน้อง วันนี้เราเบื่อมาก เราก็เลยไม่ทำอะไรเลยนอนอยู่บนห้องไม่สนใจใคร ประมาน10โมงแม่ก็มาเปิดประตูห้องเราแล้วไล่เรากนี้เราก็เงียบเขาบอกว่าบ้านกูสร้างมาราคาเเพงไม่ต้อนรับเสนียดสันไรแบบ แล้วถ้าไปอย่ากวังว่าจะได้กลับมาที่นี่อีก แล้วเอาของทุกอย่างที่กูใก้คืนมาให้หมด ถ้ายังมีความเป็นคนอยูก็เอาดอกไม้มากลาบตีนกูกูถึงจะอโหสิกรรม แต่ถ้าเลือกที่จะไปอย่ากลับมาที่นี่อีก แม่เขาจะออกไปข้างนอก พอแกออกไปข้างนอกหนูก็ไม่รู้จะทำยังไงดีได้แต่ร้องให้ หนูมันเลยจิงๆเเหละ หนูมันอีลูกเนรคุณ ตายๆไปยังดีกว่า หนูอยู่ไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้นอยู่ไปก็เป็นภาระเขาป่าวๆ ตายไปชะยังดีกว่า หนูเคนคิดอยากตายนะแต่ไม่เคยสำเร็จ หนูควรทำยังไงดีคะ