เรื่องมีอยู่ว่าเราเลี้ยงลูกเองกับแฟนสองคนตอนนี้ น้องหนึ่งขวบกว่ากว่า เวลาเจอรุ่นพี่ที่ทำงาน เค้าก็จะแนะนำเราว่าควรทำอย่างนั้นอย่างนี้ทั้งทั้งที่เรายังไม่ได้ขอคำปรึกษาใดใดอย่างเช่น เวลา เจอเราเค้าก็จะถาม ตอนนี้เลี้ยงลูกยังไงหลอกตุ๊กแกลูกหรือเปล่าไม่ดีนะหลอกเด็กให้กลัว ทำให้เด็กติดภาพมาจนโตหรือเวลาลูกล้มพูดยังไงลูกเจ็บก็ควรบอกลูกยังไงเราควรบอกลูกว่าลูกเจ็บใช่ไหมคุณบอกลูกไปตรงตรงนะอย่าไปหรอกลูกว่าไม่เจ็บไม่เจ็บ ซึ่งเค้าไม่ได้ช่วยเราเลี้ยงลูกเลยเค้าไม่รู้หรอกว่าลูกเราไม่นอนถ้าไม่หลอกว่าเดี๋ยวตุ๊กแกมานะให้เขานอนถ้าไม่หลอกนะเคยละประมาณตีหนึ่งแต่เราอยากให้ลุงนอนเร็วเร็วไม่เกินสี่ทุ่มเพื่อที่จะได้มีพัฒนาการ เราก็อธิบาย ซึ่งเค้าไม่ได้ช่วยเราเลี้ยงลูกเลยเค้าไม่รู้หรอกว่าลูกเราไม่นอนง่ายๆ ถ้าไม่หลอกว่าเดี๋ยวตุ๊กแกมานะให้เขานอนถ้าไม่หลอกนักเคยละประมาณเที่ยงคืนตีหนึ่ง แต่เราอยากให้ลูกนอนเร็วเร็วไม่เกินสี่ทุ่มเพื่อที่จะได้มีพัฒนาการ และอีกอย่างเราก็ทำงานประจำด้วยเราจะได้ไม่เหนื่อยแล้วก็ธิบายเค้าไป เราก็เข้าใจ พี่เค้าก็เป็นห่วงอะนะ ก็เข้าใจนะ เลยแนะนำเราว่ากสรหลอกลูกแบบนั้นไม่ดีอย่างโน้นอย่างนี้ ไม่ดี แต่เราก็เลี้ยงลูกเองอ่ะไม่ได้ให้ใครมาช่วยเลี้ยงเหนื่อยไม่เหนื่อยเรารู้แต่เค้าน่ะไม่รู้กับเราหลอก แต่เค้าก็หวังดีอ่ะนะแต่พูดบ่อยบ่อยเราก็เบื่อ ก็รำคาญ แบบ อะไรว่ะไม่ได้ช่วยเลี้ยงแต่มาสอนนู่นนี่นั่น แต่เค้าก็เป็นห่วงเรานั่นแหละ ทุกคนคิดว่าเราควรจะปล่อยผ่านหรือควรจะบอกพี่เค้าไปตรงตรงดีว่าไม่ต้องมายุ่งอ่ะ
คุณคิดยังไง กับรุ่นพี่ที่แนะนำการเลี้ยงลูกให้เราบ่อยๆ แทบทุกครั้งที่เจอ ทั้งๆที่เรายังไม่ได้ขอคำปรึกษาใดใด