คือต้องเกริ่นก่อนเลยว่าผมชอบรุ่นน้องคนนึงที่ไปแข่งงานวิชาการด้วยกัน ซึ่งไปแข่งที่ต่างจังหวัดจึงต้องมีการอยู่ด้วยกันหลายวันหลายสถานะการแต่ก็มีคนอื่นไปแข่งด้วยผมจึงไม่ค่อยได้คุยอะไรกับน้องมาก แต่ก็ได้คุยกันคือแต่น้องเขาก็ไม่ได้อะไรมากคุยเป็นพิธี พอแข่งเสร็จก็ขอเฟสเพื่อที่จะได้คุยกันต่อ วันแรกผมทักไปน้องเขาก็คุยปกติๆเหมือนเกรงใจๆผมก็คิดว่าไม่เป็นไรก้าวแรกพอเริ่มหลายๆวันเข้าเหมือนน้องเขารำคาญมั้งถามคำตอบคำบ้างครั้งผมพิมพ์ไปน้องอ่านแล้วส่งนิ้วโป้งมา...
คือจังหวะนั้นผมคิดละว่านกแน่ผมเลยถามแบบตลกๆไปว่า
"นิ้วโป้งนี้คือไร555"
'ก็มันไม่รู้จะตอบอะไร'
แล้วผมก็หาเรื่องคุยไปเรื่อยๆเรื่องไหนน้องไม่อยากตอบหรือไม่รู้จะพิมพ์อะไรก็ส่งนิ้วโป้งมาตลอดเป็นแบบนี้อยู่หลายวันสักพักผมเริ่มถอยแลเวไปถามเพื่อนน้องเขาเพื่อนน้องเขาบอกว่านางเป็นคนเงียบๆไม่ค่อยพูดเยอะปกติก็ไม่ค่อยทักไปหาใครก็เลยอาจจะไม่ชินก็ได้
ผมเริ่มถอยนิดๆแล้วก็ลองให้น้องทักมาหาผมบ้างผมเลิกทักไปหนึ่งสัปดาห์สรุปน้องไม่ทักมาเลยผมเศร้ามากแต่ผมไม่ยอมแพ้เลยลองไปอีกรอบคราวนี้ก็เหมือนจะคุยกันปกติเหมือนรอบที่แล้วแต่คราวนี้ผมลองเต๊าะเล่นๆบ้าง
"👍"
"คุยกับเบื่อพี่แล้วมั้ง"
'ไม่ไม่ได้เบื่อแค่ไม่รู้จะพิมพ์อะไร'

"หนาวจังช่วงนี้"
'แล้วจะให้ทำยังไงล่ะ'
"ให้น้องมากอดพี่มั้ง555"
"ล้อเล่นๆ"
'ไม่เกี่ยวกันเลย'

แล้วก็อาจจะมีเรื่องที่ผมถามเกี่ยวกับน้องที่คุยๆกันน้องก็เล่าให้ฟังแต่น้องไม่เคยถามผมกลับเลย มีอยู่วันนึงน้องบอกว่าเดี๋ยวไปทำธุระก่อนนะเดี๋ยวทักมากวนใหม่ ตอนนั้นผมดีใจมากที่น้องพิมพ์มาแบบนี้สุดท้ายน้องก็ทักมาจริงๆแล้วทุกวันที่คุยกันก็จบด้วยการบอกฝันดีของทั้งสองฝ่ายแล้วพอเริ่มวันใหม่น้องเขาก็ไม่เคยทักผมมาเลยสักวันมีแต่ผมที่ต้องเป็นฝ่ายทักไปก่อนถึงจะได้คุยกัน แต่ตอนอยู่รร.ผมก็พยายามที่จะเข้าไปคุยด้วยแต่เหมือนน้องไม่อยากคุยกับผมรึเปล่าไม่รู้ตอนเดอนสวนกะนทุกครั้งมีแต่ผมที่ทักน้องไม่เคยทักผมเลยสักครั้ง ผมว่าตอนอยู่ในช่องแชทมันดีมากเลยนะน้องแทนตัวเองว่าหนูแล้วคำลงท้ายก็จะใช้เป็น ค่ะ,คับ,ค้าบ อะไรประมานนี้
ตอนนี้ผมไม่กล้าทักไปหาน้องเลยเพราะกลัวที่จะเหมือนว่าน้องจะรำคาญผมรึเปล่า
ตอนนี้ผมสับสนมากเลยครับ