เรามาอยู่บ้านเเฟนได้ 3 ปีเเล้ว อายุ 24 ตอนเเรกทำงานตรวจสุขภาพตามโรงงานได้วันละ 400-600
เเต่เเม่เเฟนเห็นว่าเราต้องตื่นดึกๆ ขี่รถไปทำงานตี3-4 เขาาเลยเอ่ยให้เรามาช่วยกิจการบ้านแฟน ซึ่งเราขายของกับพ่อเเฟน เป็นร้านขายของชำ เเม่เเฟนเสนอเราว่าให้ค่าเเรงเราเเค่ 250 อยู่ได้ไหมไม่ต้องออกค่าอะไร จะกินจะใช้อะไรไห้หยิบของใช้ในร้านได้เลย ..
เเต่เเล้วตอนนี้กลับมีปัญหาเรื่องเงิน เเม่เเฟนระเเวงเรา ว่าเราหยิบเงินในร้าน หาว่าจิ้กเงินบ้างอะไรบ้าง ทั้งๆที่กล้องวงจรมี เราก็รู้เเก่ใจเเหละว่าใครหยิบเงิน เเต่เราก็รู้ว่าเขาเข้าข้างกันอยู่เเล้ว เเต่ไม่รู้ว่าอะไรทำไห้เขามั่นใจขนาดนั้นว่าเราเป็นคนหยิบเงินในร้าน เเต่ต่อหน้าเราเขาปกตินะคุยปกติเลย เเต่เราเเอบไปดูในเเชทเเฟนเราที่คุยกะเเม่เขาคือเเม่เขา บอกประมาณว่าต้งเเต่เราขายยอดขายร้านค้าตก เเต่ตอนเราไม่อยู่ขายดี เเฟนเราเลยพูดตัดปัญหาไปว่าถ้าคิดว่าเราเอาเงินในร้าน ก็จะไห้เราออกไปหางานอื่นทำ เเม่เเฟนก็พิมว่า ถ้าเราออก เขาก็จะออกงานราชการเหมือนกัน ออกมาขายเอง เพราะพ่อเขาต้องนอนกลางวัน เขาพิมว่าถ้าเราออกก็ต้องไปให้รอด ไปเเล้วอย่ากลับมา เราเห็นเเชทเเล้วน้ำตาไหลเลย ทั้งซื้อสัตย์พอ เเต่ทำไมเราต้องมาเจออะไรเเบบนี้ ** เราไม่เคยพูดเลยว่าผัวเขาหยิบเงินในเกะซื้อหวยตลอด เราไม่เคยพูดไห้เขาทะเลาะกันเเม้เเต่นิดเดียว จนวันนี้เราถูกมองว่าเป็นคนผิด ทั้งๆที่เราไม่ได้ทำ .. ส่วนใจเราก็อยากออกไปทำงานอื่นนานเเล้ว ส่วนเเฟนเราเขาก็ดี ไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงให้เสียใจเลย ตอนนี้เราสงสารเเฟนที่ต้องรับฟังปัญหา ของเรา เเล้วก็เเม่เขา .. ตัวเขาเองก็จะสอบบรรจุเเล้ว คงเครียดมาก
ทุกคนคิดเห็นอย่างไรบ้าง เราต้องทำไงต่อดี
เเม่เเฟนไม่ชอบเราทำไงดี
เเต่เเม่เเฟนเห็นว่าเราต้องตื่นดึกๆ ขี่รถไปทำงานตี3-4 เขาาเลยเอ่ยให้เรามาช่วยกิจการบ้านแฟน ซึ่งเราขายของกับพ่อเเฟน เป็นร้านขายของชำ เเม่เเฟนเสนอเราว่าให้ค่าเเรงเราเเค่ 250 อยู่ได้ไหมไม่ต้องออกค่าอะไร จะกินจะใช้อะไรไห้หยิบของใช้ในร้านได้เลย ..
เเต่เเล้วตอนนี้กลับมีปัญหาเรื่องเงิน เเม่เเฟนระเเวงเรา ว่าเราหยิบเงินในร้าน หาว่าจิ้กเงินบ้างอะไรบ้าง ทั้งๆที่กล้องวงจรมี เราก็รู้เเก่ใจเเหละว่าใครหยิบเงิน เเต่เราก็รู้ว่าเขาเข้าข้างกันอยู่เเล้ว เเต่ไม่รู้ว่าอะไรทำไห้เขามั่นใจขนาดนั้นว่าเราเป็นคนหยิบเงินในร้าน เเต่ต่อหน้าเราเขาปกตินะคุยปกติเลย เเต่เราเเอบไปดูในเเชทเเฟนเราที่คุยกะเเม่เขาคือเเม่เขา บอกประมาณว่าต้งเเต่เราขายยอดขายร้านค้าตก เเต่ตอนเราไม่อยู่ขายดี เเฟนเราเลยพูดตัดปัญหาไปว่าถ้าคิดว่าเราเอาเงินในร้าน ก็จะไห้เราออกไปหางานอื่นทำ เเม่เเฟนก็พิมว่า ถ้าเราออก เขาก็จะออกงานราชการเหมือนกัน ออกมาขายเอง เพราะพ่อเขาต้องนอนกลางวัน เขาพิมว่าถ้าเราออกก็ต้องไปให้รอด ไปเเล้วอย่ากลับมา เราเห็นเเชทเเล้วน้ำตาไหลเลย ทั้งซื้อสัตย์พอ เเต่ทำไมเราต้องมาเจออะไรเเบบนี้ ** เราไม่เคยพูดเลยว่าผัวเขาหยิบเงินในเกะซื้อหวยตลอด เราไม่เคยพูดไห้เขาทะเลาะกันเเม้เเต่นิดเดียว จนวันนี้เราถูกมองว่าเป็นคนผิด ทั้งๆที่เราไม่ได้ทำ .. ส่วนใจเราก็อยากออกไปทำงานอื่นนานเเล้ว ส่วนเเฟนเราเขาก็ดี ไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงให้เสียใจเลย ตอนนี้เราสงสารเเฟนที่ต้องรับฟังปัญหา ของเรา เเล้วก็เเม่เขา .. ตัวเขาเองก็จะสอบบรรจุเเล้ว คงเครียดมาก
ทุกคนคิดเห็นอย่างไรบ้าง เราต้องทำไงต่อดี