จากหัวข้อเรื่องเลยค่ะ เรามีเเฟนคบมาใกล้2ปีเเล้วค่ะ อีก1อาทิตย์ นั้นเเหละค่ะ  เข้าเรื่องเลยนะคะเราเป็นคนค่อนข้างใส่ใจรายละเอียดตามประสาผญ จำเก่ง ชอบทำงานฝีมือให้เค้าในวันครบรอบเขียนการ์ดบ้าง ตั้งเเต่เริ่มคบกันเลย  เราจึงค่อนข้างให้ความสำคัญในเรื่องของการเอาใจใส่เเละการเเบ่งเวลาให้มากๆเลยค่ะ เเต่กลับกันเเฟนเราหลังๆมานี้(หลังจากครบรอบ1ปี) การเอาใจใส่ที่เค้าเคยให้มันก็เริ่มๆหายไปเหมือนเค้าได้กลายเป็นตัวเองมากขึ้น เวลาที่เค้าเคยเอามาคุยเเชทกับเราก็น้อยลง เหลือเเค่มอนิ่งตอนเช้า เเละคำว่ากลับบ้านเเล้วนะตอนเย็น บางวันเค้าก็ลืมบ้าง กลับบ้านเเล้วก็คงเหนื่อย เค้าให้เหตุผลอย่างนี้ เราก็ได้เเต่ต้องเข้าใจถึงเเม้จะไม่เข้าใจเลยว่า เราไม่ได้คุยกันมาทั้งวัน เเค่สละเวลาสัก1นาที ทักหาเรามันยากขนาดนั้นเลยหรอ เเต่ทุกครั้งที่เราคุยกับเค้าเรื่องนี้เค้าก็จะบอกว่าเค้ากลับมาก็เหนื่อยเเล้ว ไม่ได้จับทรศบ้าง เค้าบอกให้เราเข้าใจเค้า เเต่เราก็ได้เเต่คิดอยู่ในใจว่าทำไมเค้าไม่พยายามเข้าใจเราบ้าง เรารอเค้าทักเเชทมา ถึงจะไปหาอะไรทำเเล้วก็ตามเเต่เราก็เหมือนรอเค้าตอบ ทักมาตลอด (ปล.เราคบกันตอนอยู่รร.เดียวกันในปีเเรก เเต่เริ่มปีที่สองเรากลายเป็นคสพทางไกล) เเฟนเราเค้าเป็นผชที่ผู้ชายๆ เล่นโซเชียลไม่เก่ง ไม่ลงรูปคู่ไม่ลงวันครบรอบเเต่อันนี้เราก็ไม่ได้อะไรเท่าไหร่ ไม่เคยหยิบทรศขึ้นมาถ่ายเรา เวลาที่เราถามเค้าว่า เค้าชอบเราตรงไหนหรอ เค้าก็จะตอบเเค่ว่าไม่รู้ เราก็ไม่อยากคิดมากคิดว่าเค้าคงเขินหรือไม่ก็ขกคิด เเต่ก็คงมีเเหละ เพราะเค้าก็มีเเสดงออกบ้างว่าเค้าเอ็นดูเรา บอกรักเรา เป็นห่วงเรา หรือจริงๆเเล้วเป็นเราเองที่ไม่พอใจในตัวเค้า เราพยายามที่จะชิน ไม่คิดมากเวลาที่เค้าไม่สละเวลามาให้เรา 
สรุป  เราเเค่ต้องการเเฟนที่ใส่ใจเรา เเบ่งเวลามาให้เรา ทำให้เราเห็นว่าเค้าไม่ได้ลืมเรา เเบ่งเวลาเป็น ปล.เรารู้ว่าเค้ารักเราเเต่เค้าเเค่อาจจะไม่รู้จักวิธีดูเเลผญ อย่างเรารึป่าว

ขอบคุเพื่อนๆที่เค้ามาตอบค่ะ