สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องอยากถามความเห็นเพื่อนๆ เรากับสามีอยู่ด้วยกันมา 10 ปี มีลูกด้วยกัน 1 คนสามีเป็นคนค่อนข้างขี้เกรียจค่ะเรื่องงานบ้านใดๆทำน้อยมากและก็สกปรกบ้าง เข้าห้องน้ำที่สกปรกได้นานๆขัดที อยุ่บ้านเราแยกห้องน้ำกันใช้ เสื้อผ้าก็ถอดกองระเกะระกะค่ะแต่เราไม่ซักให้เค้าจะเป็นคนซักเองแต่พอเราเห็นก็หงุดหงิดค่ะในความสกปรกนี้ เราแยกห้องนอนกันได้ ปีนึงแล้วค่ะเพราะเค้ากรนเรานอนไม่หลับทำให่ชีวิตคู่ก็เริ่มห่างเหินไป อีกอย่างเค้าเป็นโรคสะเก็ดเงินค่ะไม่ใช่โรคติดต่อก็จริงแต่เค้าก็มีแผลเต็มตัวไปหมด และเค้าไม่รักษาจริงจัง ไม่ดูแลตัวเองไม่รักษาสุขภาพเลยค่ะ ทำให้เรื่องบนเตียงไม่มีแล้วตอนนี้เราอายุเพิ่งจะ33เองค่ะเรื่องพวกนี้อย่างว่ามันน่าจะมีบ้าง แล้วเค้าทำงานแบบอิสระค่ะขับรถส่งอาหารเค้าก็ทำบ้างพักบ้างรายได้ก็ขัดสน เราแยกกระเป๋ากันใช้มาตลอดค่ะ แต่ค่าใช้จ่ายก็แบ่งกันจ่ายอย่างค่าผ่อนบ้านก็คนละครึ่ง แต่ค่าใช้จ่ายในบ้านเราจ่ายเองหมดเลย เช่นซื้อของเข้าบ้านน้ำไฟอินเตอร์เน็ต เราก็เหนื่อยใจค่ะเค้าไม่มีภาวะผู้นำเลยไม่กระตือรือล้นที่จะหาเงินพอเงินไม่พอเค้าก็ไปยืมแม่เค้า เงินไม่พอใช้เค้ายังไม่ขยันออกมาวิ่งงานเลยเอาแต่บ่นๆอ้างป่วยแล้วก็นอนค่ะ เมื่อสามปีที่แล้วเค้าทำงานโรงงานเค้าช่วยเราผ่อนนี้เดือนละ5000 ทั้งหมดก็ประมาน 140,000 เค้าก็พูดตลอดว่าเค้าช่วยอย่างนู้นอย่างนี้แต่ตลอดเวลาที่เค้าผ่อนให้เราๆก็จ่ายทุกอย่างในบ้าน เค้าไม่เคยซื้ออะไรเลยแฟ๊บสบู่ยาสีฟัน มีให้ใช้ตลอด เรื่องลูกเค้ารับผิดชอบดีค่ะเค้ารักลูกมากรับส่งตลอดเอาลูกไปโรงเรียน เราเห็นแก่ตัวมั้ยคะที่เราคิดแบบนี้เราว่าเค้าเอาเปรียบเรา เค้าขี้เกรียจทำงานหาเงินแต่เค้าก็เคยช่วยเราตอนเราแย่ เห้อเหนื่อยใจจังเลยค่ะ เราควรคิดบวกแบบไหนได้บ้างคะ