เริ่มหนาวแล้วหรือนี่? ฤดีดูใจดำ มิเตือนเหมือนตอกย้ำ ช้ำจิตมิเตรียมตัว หรือรักจู่โจม ถาโถมน่ากลัว อุ่นทรวงระรัว เมามัวคั่วฝัน อยากมีรักใหม่ ได้แค่สัมพันธ์ ละเมอสำคัญ ใครผ่านใจลอย โอ้หนอ! เดียวดาย มุ่ง

บัดนั้น  มัจฉานุผู้ชาญชัยศรี เห็นประจักษ์เหมือนคำชนนี  ยินดีก็วิ่งเข้าไป ยอกรขึ้นเหนือศิโรเพฐน์  น้อมเกศบังคมประนมไหว้ ตัวลูกไม่แจ้งประจักษ์ใจ จึ่งชิงชัยกับพระบิดา อันโทษนี้ใหญ่หลวงนัก

เมื่อยามรักชายรักสุดเสน่หาชรอยกรรมทำไว้แต่ไรมาผลเวราลุกลามตามมาทัน"ทำให้รักพลัดพรากจากหมื่นลี้แม้นบุญมีเราสองมิต้องหวั่นเชื่อเราสองจะคล้องครองคู่กันเป็นคู่ขวัญมิห่างมิร้างรา""แม้นอาสัญร

เศร้านักเศร้าหนา - วิญญาณ์สะอื้นชวดเชยชื่นชู้ยาด้วยอาสัญแม่ยอดมิ่งกานดาวิลาวัณย์เสียรักชวดเชยขวัญอันตรธานวิญญาณ์เหงาเศร้าตรมขมขื่นจิตมิเคยคิดพิศวาสขาดสมานเหลือเพียงเงาเคียงคว้าสุมามาลย์สิ้นตระการประทั

ประจักษ์รู้กับจิตน้องคิดไฉนพี่ช้ำจิตระกำบำราศไกลระทมในทรวงหมองน้องเมินมอง"อนิจจาจิตผละสละได้กัดกร่อนใจว่าขาดอาลัยน้องอันความรักประจักษ์มิสมปองเพราะใจน้องมาหน่ายแหนงชายพลัน""จำรักแรกมิเล