สวัสดีคะ

ก่อนอืนเลย อยากจะบอกว่าเราเป็นผู้หญิงที่แต่งงาน และมีลูกสาว 1 คน
แต้เมือ 3 ปีที่แล้ว เราเลิกกับสามีโดยที่สามีเป็นคนดูแลทุกอย่างกับลูก

เราไปรับลูกมาอยู่กับเรา แค่วัน ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ โดยวันธรรมดา ลูกจะอยู่กับพ่อ
พ่อจะส่งเสียค่าเทอม ค่าพี่เลี้ยง คนขับรถ ครูสอนพิเศษทุกอย่าง

และเราก็มีแฟนคนนึง ซึ่งเราก็คบมาตั้งแต่เราเลิกกับสามี เเฟนคนนี้เป็น LGBTQ

ตลอดเวลาที่เราคบกับเเฟนมา เราก็จะมีปัญหากับแฟนเรา เรืองสามีเก่าตลอด
เพราะว่า เรายังต้องติดต่อกับสามีเก่า ในเรืองของลูกตลอดมา
แฟนก็พูดเสมอไห้เราตัดขาด บอกคุยเฉพาะเรืองที่จำเป็น เราก็บอกทุกเริองที่เกี่ยวกับลูกมันก็จำเป็นทั้งหมดไม่ใช่หรอ

แฟนเราก็ว่าเราอยากจะกั๊กสามีเก่าไว้
ซึ่งเราก็เลิกและคบกันเเฟนมา 3 ปีแล้ว ใครจะไปกั๊กใครได้นานขนาดนี้

เราเเค่รู้สึกว่า เราแค่อยากจะทำหน้าที่ในส่วนของแม่ให้เต็มที่ เพราะเราไม่ได้มีเวลาอยู่กับลูกตลอด

วันอาทิตย์คือวันที่ต้องไปส่งลูกกับบ้าน แฟนเราก็ห้ามเราเข้าไปในบ้านลูก ไห้เรารับส่งหน้าบ้านพอ

ก่อนหน้านี้ลูกเราก็มีพฤติกรรมก้าวร้าว
เลยพาไปหาหมอ หมอก็บอก เปนสมาธิสั้น มีแต่เราและยาเท่านั้นที่จะช่วยได้ เรายิ่งรู้สึกไม่ดีเข้าไปอีก

แล้วล่าสุด คือ โรงเรียนลูกเรา มีประชุมผู้ปกครอง ลูกเรา ก็อยากให้พ่อและแม่ไปในวันนั้น แต่แฟนเรารับไม่ได้ แฟนเราบอกว่าถ้าเราเลือกที่จะไป นั่นแปลว่าเราไม่รักษาความสัมพันธ์ของเรากับเขา ไม่สำคัญ ไม่ให้ค่าเขา

เรายืนยันที่ยังไงเราก็จะไป เพราะมันเปนหน้าที้เรา แฟนเราก็แบบ ด่าเราว่าไม่มีตัวเลือกไห้เขาได้เลือก เพราะฉะนั้นถ้าจะไป แฟนบอกว่าแฟนจะเปนคนขับรถพาไปและไปรอ และไห้เราห้ามเดินเข้าและออกห้องร่วมกัน (สามคนพ่อแม่ลูก) ให้ไปเจอในห้องและแยกย้ายทันที เราบอกว่าใครจะสามารถทำแบบนั้นได้

เห้อ เราเครียดมากจะเปนโรคประสาทแล้ว ทุกวันนี้ก็ต้องกินยาต้านเศร้า

เราไม่รู้ว่าตอนนี้เราควรทำอย่างไรดี ?

เราเป็นแบบนี้ เราทำไห้ความสัมพันธ์ไม่ดีสักทาง....