สวัสดีค่ะ กระทู้นี้ แค่อยากมาระบาย ก่อนอื่นต้องเกริ่นก่อนว่าเราเนี่ยทำงานส่งตัวเองเรียนตั้งแต่ม.ต้นแล้ว เราไม่เคยมีเรื่องทำให้พ่อแม่หนักใจเลย จนตอนนี้ก็กำลัง ศึกษาปวส.ภาควันอาทิตย์อยู่ เพราะทำงาน ปัญหาก็คือว่า แม่ชอบพูดเสมอว่า  “อยากทำอะไรก็ทำไปโตแล้วคิดเองได้แล้ว” เราก็รู้สึกดีที่เขาให้อิสระเรา แต่พอถึงเวลาเข้าจริงๆ เราอยากสั่งของ อยากไปเที่ยวกับเพื่อนๆเขาก็ชอบเหน็บแนมว่าไร้สาระ ซื้ออะไรมา เดี๋ยวนี้เที่ยวบ่อยเละเทะ คืออออ เราเพิ่งจะได้เที่ยวช่วงปีนี้คือสิ้นปี เที่ยวของเราคือ ออกไปกินหมูกะทะกับเพื่อนอะ งงมากเลย ก็มีไปนั่งชิลล์บ้าง เขาก็ตึงใส่เราเฉยเลย หรือเป็นเพราะเราไม่ให้เงินเขา เพราะเราเก็บตังค์ไว้เที่ยวเขาเลยตึงใส่ สรุปคือเขาไม่ให้ไปไหนเลย ให้ทำงานช่วยเหลือครอบครัวอย่างเดียวซึ่งเราทำตรงนี้มานานแล้วถึงเวลาที่เราอยากตอบแทนตัวเองที่ทำงานหนัก มันไม่ได้เลยเหรอคะ แล้วก็เรื่องมีแฟน เขาก็บอกให้เลือกเองโตแล้ว พอถึงเวลาที่เราจะมีแฟน เขาก็ไม่พอใจ หาว่าเราคิดอะไรอยู่ เรางงไปหมด จุดนี้ เราพูดถึงเรื่องการฝังยาคุมว่าจะไปฝัง เผื่อมีเหตุฉุกเฉิน อาจจะโดนข่มขืนหรืออะไรก็ตาม ป้องกันตัวเองไว้ก่อน เขาก็มองว่ามันบ้า ฝังทำไมควบคุมตัวเองไม่เป็นเหรอ คือแม่พูดแบบนี้ ทั้งๆที่ตัวเองเป็นผู้หญิง แต่ไม่ได้เข้าใจอะไรเลย คือเราไม่ได้ฝังเพื่อที่จะไปมั่วกับใครไง ก็พยายามอธิบายไป แต่เขาก็เมิน สุดท้ายจบด้วยการทะเลาะเหมือนเดิม จนมาวันนี้ยังไม่คุยกันซึ่งปีใหม่นี้เรามีแพลนไปเที่ยวกับแฟนที่ภาคเหนือ 5วัน ยังไม่ได้คุยกับเขาเลยค่ะ คิดว่าคงไม่ได้ไปหรอก เฮ้อ เศร้าจังเลย  เกิดมาก็ไม่ได้ใช้ชีวิตตัวเอง ทั้งๆที่ทำงานตั้งแต่เด็กๆเหนื่อยแทบตาย พอวันนี้มีกำลังเที่ยว แม่กลับ เปลี่ยนคำพูดสะหมด มันเป็นเพราะอะไร