ต้องบอกก่อนว่าตัวเราเองนั้นชอบได้ทุกเพศ ชาย,หญิง,เกย์,ทอมและอื่นๆ เมื่อก่อนตอนเด็กๆก็เคยมี puppy love เหมือนคนอื่นนี่แหละค่ะช่วงประถมเคยชอบคนคนนึ่งเป็นปีๆ ส่วนม.ต้นก็รู้สึกสนุกเวลาตัวเองได้ชอบใครสักคนช่วงนั้นเรียกได้ว่าสุดโต้งเลยค่ะ ทั้งทำลูกอมไปให้ บอกชอบ ทำทุกอย่างจริงๆพอมาช่วงม.3ก็ยังมีความรู้สึกชอบใครสักคนอยู่นะคะแต่น้อยลงมากๆแบบเห็นได้ชัด เคยตามจีบเด็กเนิร์ดคนหนึ่งจีบที่เป็นจีบไม่จริงจัง ได้ก็ได้ ไม่ได้ก็ไม่เสียใจร้องไห้ฟูมฟาย จีบเรื่อยๆเกือบปีสุดท้ายเป็นเราเองที่ขี้เกียจจะทักไปซ้ำๆ ขี้เกียจคุย ขี้เกียจจีบ ก็เลยเออปล่อยไปไม่อยากทำอะไรละ พอขึ้นม.ปลายก็มีแฟนนะคะแต่ก็กลายเป็นว่าคบแล้วก็เลิกเหตุผลคือเราเป็นคนขี้รำคาญ ไม่ชอบคนตื้อ ไม่ชอบโทรคุยกับใคร ไม่ชอบขอคนอื่นเวลาต้องไปไหนมาไหน แล้วที่ไม่ชอบสุดๆคือต้องสละเวลาส่วนตัวให้กับคนอื่นเพราะเราเป็นคนติดการอ่านนิยายมากๆ ถึงขั้นเคยเลิกกับคนคนนึ่งเพราะเขาบอกว่าเราอ่านเยอะเกินไป ฟีลขาดบอกเลิกเลยค่ะเป็นใครมาห้ามทั้งๆที่ก่อนคบก็เคยเป็นเพื่อนกันมาก่อนและเวลาจะคบกับใครเราบอกก่อนเสมอว่าเป็นคนยังไงรับได้ก็โอเคแต่ขอให้รับได้จริงๆ แต่ทำไมเวลาคบกันจริงๆถึงเรียกร้องมากมายจนมันล้ำเส้นเรา เป็นแบบนี้วนไปวนมาเกือบ3ปีเห็นจะได้ ไม่รู้สึกโหยหาและอยากมีใครเป็นพิเศษ เห็นคนรักกันก็รู้สึกเฉยๆ เรียกได้ว่าเป็นพวกสมัครใจโสด แต่ตอนนี้กำลังมีปัญหาใหม่ขึ้นมาคือตอนนี้มีรุ่นน้องคนหนึ่งที่เขาทักมาและก็กำลังคุยๆกันช่วงแรกๆใจเต้นตลอด รู้สึกแปลกใหม่เพราะอยู่คนเดียวมานาน55555 แต่ตอนนี้เริ่มรู้สึกรำคาญขึ้นมานิดหน่อยเพราะตัวน้องเขาชอบมาอ้อน เรียกว่ายังไงดี ปวดหัวก็บอกซ้ำๆ เดี๋ยวนู้นเดี๋ยวนี่จนรู้สึกว่าไปหาหมอเหอะมาบอกทำไม นั่นแหละค่ะปัญหาบางทีก็อยากมีใครสักคนแต่พอมาคิดดูแล้วถ้ามีแล้วต้องเสียเวลาส่วนตัวให้คนอื่นจะมีทำไม อาการแบบนี้มีโอกาสจะหายไปจากชีวิตบ้างไหมคะเพราะเราเองก็อยากเป็นคนที่ไม่รำคาญคนอื่นที่เข้ามาในชีวิตเหมือนกัน