พอดีผมรู้สึกเหนื่อยมากกับการที่เราต้องมานั่งหาเพื่อน เข้าสังคม หรือทำความรู้จักกับคนใหม่ๆที่เข้ามาหาเรา 
แล้วพอเราคุยไปสักพักรู้สึกว่าความคิดเขาไม่น่าจะตรงกับเรา เราก็ต้องถอยห่าง หรือปล่อยให้เขาไปหาคนอื่นแทน

บางครั้งอาจจะเจอคนประเภทแบบ ทำดีกับเรา แต่จริงๆแค่ต้องการใช้งานเราก็มี 
แต่ก็ใช้เวลาไปแล้ว 1 ปีกว่าจะรู้นิสัยจริงๆ แล้วต้องผิดหวัง เลิกคบกันคนแบบนี้

หรือบางทีหาเพื่อนงี้ อยากได้เพื่อนรับฟัง แต่พอจะระบายกลับเปลี่ยนเรื่อยคุยอย่างอื่น ไม่ก็อ้างว่าต้องไปทำอย่างอื่น ขี้เกียจฟังแล้วบอก "สู้ๆ"
ซึ่งเจอมาเยอะมากจนเลิกคบไปเลย

พอนานๆเข้า เจอแบบนี้บ่อยๆ ก็รู้สึกเหมือนเหนื่อย ไม่อยากรู้จักใครแล้ว
เบื่อที่ต้องมานั่งทำความรู้จักกันแล้วต้องมาดูว่าเขาโอเคไหม เขาคุยกับเราได้ไหม แล้วคบกับเราเพราะอยากเป็นเพื่อนจริงๆ
หรือแค่คบเป็นเพื่อนแก้เหงา พอออกจากงานเก่าก็ไม่ติดต่อกันอีกเลย มีนัดว่าจะชวนไปกินข้าว ไปเที่ยวนู้นนี่ ดันเงียบทำเป็นลืม
ถ้าพูดตรงๆว่าไม่อยากไปแล้ว หรือติดธุระอะไรก็แล้วแต่จะไม่ว่าเลย พูดตรงๆก็พอ

พอบอกให้พูดตรงๆ ก็มีพูดเพื่อรักษาน้ำใจอีก "เดี๋ยวได้ไปแน่ๆ ชัวร์ๆ" สุดท้ายผ่านมาจนครบปีไปแล้วตูยังไม่ได้ก้าวออกไปไหนเลย

มาระบายเฉยๆครับ พอดีผมรู้สึกเหนื่อยกับสิ่งเหล่านี้จนรู้สึกเบื่อการเข้าสังคมมากๆ จนกลายเป็นคนตั้งกำแพงสูงไปเลย