ตอนแฟนคนแรกจ๊ะๆจ๋าๆ ไปรับไปส่ง โทรเช้าโทรเย็น
แฟนโทรมาปุ๊บ บึ่งไปรับ อยากได้อะไร อยากกินอะไรจัดให้ ทำให้
คบมา4ปีสุดท้ายโดนทิ้ง
---------------
คนที่สอง ยังจ๊ะๆจ๋าๆกันอยู่ ก็ตามใจอยู่
แต่พอสักปีนึงเริ่มเบื่อๆ และผมไปเจอคนที่3 เลยเลิกกับคนนี้
-------------
ตามใจแค่ช่วงโปร จ๊ะจ๋าอยู่บ้าง
นานๆเริ่มขี้เกียจไปรับไปส่ง ขี้เกียจโทร
อีกทั้งคนนี้จู้จี้สุดๆ
สุดท้ายเลิก เพราะมือที่3เช่นเคย
------------
และ
เมื่อ2เดือนก่อนมีคนมาชอบผม ผมไปนั่งซ้อมดนตรีแถวสวน แถวๆบ้าน
เธอมาทักผมเอง ทั้งๆที่เธอก็สวยใช้ได้นะ เด็กกว่าผม12ปี (22เอง)
อาทิตย์เดียว ก็เป็นแฟนกันแล้ว
แต่ ผมแม่มขี้เกียจโทร แบบทำไมเดี๋ยวนี้รำคาญก็ไม่รู้ทำไมต้องคุยอะไรกันทั้งวัน
ไม่ได้ซาบซึ้งอะไร เฉยๆมาก
ไปเดินเที่ยว ซื้อนู่นซื้อนี่อีกและ ผมอยากเก็บเงินซื้อแอมป์ใหม่ ก็มาเบียดเบียนเงินเราอีกและ
คบมาเดือนนึง ผมบอกเลิก
เธอถามว่าทำไมเลิก ผมบอกไม่รู้ดิ คือ พี่ยังไม่อยากมีใคร (จริงๆ คือขี้เกียจ)
คือ เหตุผลก็คือขี้เกียจจริงๆน่ะแหละ
ขี้เกียจเทคแคร์ ขี้เกียจโทร ขี้เกียจไลน์ ขี้เกียจต้องไปไหนมาไหน ขี้เกียจซื้อของให้
ทำไมเราแก่ ยิ่งงกขึ้น ผมรู้สึกว่ากับแฟนเก่าๆเสียเงินเสียทอง เสียเวลา เสียใจไปก็เยอะ
สุดท้ายทุกอย่างเหมือนตำน้ำพริกละลายแม่น้ำ เสียเปล่ายังไงไม่รู้
สุดท้ายอะไรๆที่ทำร่วมกันมา พอคนนึงเปลี่ยนไป หรือไปมีคนใหม่ เชี้ย ทุกอย่างที่เคยทำมาด้วยกันไร้ความหมายไปหมด
ผมก็เลยอารมณ์แบบ แม่ม ขี้เกียจว่ะ ทำไมฉันต้องทำให้เธอด้วยวะ
ถ้าฉันทำดีกับเธอมากๆ สุดท้ายเมื่อเลิกกันมันจะกลายเป็นขี้เหมือนที่แล้วๆมารึปล่าว
อยากกลับไปเหมือนวัยรุ่นนะ แฟนโทรมา ยิ้มแฉ่ง รอสาย โทรคุยกันจนตี1ตี2ทุกคืน
อยากเจอ ทุกวัน อะไรยังเงี้ย
ตอนนี้ ทั้งที่เจอสาวที่เด็กกว่า น่ารักด้วย แต่ผมเฉยมาก คุยนานๆผมก็ออกแนวรำคาญ
เมื่อไหร่จะวางสักทีวะ อะไรแบบนี้ โทรมาวันละ5นาทีก็พอ ไม่หนีไปหรอก(อะไรแบบเนี้ย)
ขนาดชวนไปเที่ยวเดทแรก ตอนจีบแฟนคนแรก โห นับวันรอ
ตอนนี้ ก่อนไป คิดก่อน เชี้ย วันนี้จะโดนไปเท่าไหร่วะ (ไม่เต็มใจที่จะเสียตัง)
จริงๆก็หมดไปแค่200นะวันนั้น ดูหนัง แต่ตั๋วใครตั๋วมันนะ ผมบอกหารดิ น้องเขาก็หารนะ
แต่ผมก็รู้สึกว่า เปลืองตังว่ะ ทั้งที่เมื่อก่อนเสียกับแฟนคน1 กับ 3 ไปไม่รู้เท่าไหร่
(ก็เพราะเสียไปเยอะไง เลยรู้สึกว่า ตำน้ำพริกละลายแม่น้ำ)
เมื่อก่อนก็ไม่คิดเล็กคิดน้อยแบบนี้นะแปลก แต่กับกีตาร์ตัวละหลายหมื่นซื้อให้ตัวเองได้
หรือ อยากกินไรดีๆ เข้าร้านอาหารแพงๆ เพื่อกินเองได้
กลับไม่เสียดายว่ะ ผมก็ งง
แต่ก็เลิกไปและ ก็ดี
ก็ไม่รู้เมื่อไหร่ถึงหายขี้เกียจที่จะมี แต่ตอนนี้ขี้เกียจมีจริงๆ
ตอนนี้โสด แต่แปลกพอมีแฟนมาหลายคน ไม่รู้สึกแบบ...โลกสีชมพู เหมือนตอนวัยรุ่นแล้วก็ไม่รู้
แฟนโทรมาปุ๊บ บึ่งไปรับ อยากได้อะไร อยากกินอะไรจัดให้ ทำให้
คบมา4ปีสุดท้ายโดนทิ้ง
---------------
คนที่สอง ยังจ๊ะๆจ๋าๆกันอยู่ ก็ตามใจอยู่
แต่พอสักปีนึงเริ่มเบื่อๆ และผมไปเจอคนที่3 เลยเลิกกับคนนี้
-------------
ตามใจแค่ช่วงโปร จ๊ะจ๋าอยู่บ้าง
นานๆเริ่มขี้เกียจไปรับไปส่ง ขี้เกียจโทร
อีกทั้งคนนี้จู้จี้สุดๆ
สุดท้ายเลิก เพราะมือที่3เช่นเคย
------------
และ
เมื่อ2เดือนก่อนมีคนมาชอบผม ผมไปนั่งซ้อมดนตรีแถวสวน แถวๆบ้าน
เธอมาทักผมเอง ทั้งๆที่เธอก็สวยใช้ได้นะ เด็กกว่าผม12ปี (22เอง)
อาทิตย์เดียว ก็เป็นแฟนกันแล้ว
แต่ ผมแม่มขี้เกียจโทร แบบทำไมเดี๋ยวนี้รำคาญก็ไม่รู้ทำไมต้องคุยอะไรกันทั้งวัน
ไม่ได้ซาบซึ้งอะไร เฉยๆมาก
ไปเดินเที่ยว ซื้อนู่นซื้อนี่อีกและ ผมอยากเก็บเงินซื้อแอมป์ใหม่ ก็มาเบียดเบียนเงินเราอีกและ
คบมาเดือนนึง ผมบอกเลิก
เธอถามว่าทำไมเลิก ผมบอกไม่รู้ดิ คือ พี่ยังไม่อยากมีใคร (จริงๆ คือขี้เกียจ)
คือ เหตุผลก็คือขี้เกียจจริงๆน่ะแหละ
ขี้เกียจเทคแคร์ ขี้เกียจโทร ขี้เกียจไลน์ ขี้เกียจต้องไปไหนมาไหน ขี้เกียจซื้อของให้
ทำไมเราแก่ ยิ่งงกขึ้น ผมรู้สึกว่ากับแฟนเก่าๆเสียเงินเสียทอง เสียเวลา เสียใจไปก็เยอะ
สุดท้ายทุกอย่างเหมือนตำน้ำพริกละลายแม่น้ำ เสียเปล่ายังไงไม่รู้
สุดท้ายอะไรๆที่ทำร่วมกันมา พอคนนึงเปลี่ยนไป หรือไปมีคนใหม่ เชี้ย ทุกอย่างที่เคยทำมาด้วยกันไร้ความหมายไปหมด
ผมก็เลยอารมณ์แบบ แม่ม ขี้เกียจว่ะ ทำไมฉันต้องทำให้เธอด้วยวะ
ถ้าฉันทำดีกับเธอมากๆ สุดท้ายเมื่อเลิกกันมันจะกลายเป็นขี้เหมือนที่แล้วๆมารึปล่าว
อยากกลับไปเหมือนวัยรุ่นนะ แฟนโทรมา ยิ้มแฉ่ง รอสาย โทรคุยกันจนตี1ตี2ทุกคืน
อยากเจอ ทุกวัน อะไรยังเงี้ย
ตอนนี้ ทั้งที่เจอสาวที่เด็กกว่า น่ารักด้วย แต่ผมเฉยมาก คุยนานๆผมก็ออกแนวรำคาญ
เมื่อไหร่จะวางสักทีวะ อะไรแบบนี้ โทรมาวันละ5นาทีก็พอ ไม่หนีไปหรอก(อะไรแบบเนี้ย)
ขนาดชวนไปเที่ยวเดทแรก ตอนจีบแฟนคนแรก โห นับวันรอ
ตอนนี้ ก่อนไป คิดก่อน เชี้ย วันนี้จะโดนไปเท่าไหร่วะ (ไม่เต็มใจที่จะเสียตัง)
จริงๆก็หมดไปแค่200นะวันนั้น ดูหนัง แต่ตั๋วใครตั๋วมันนะ ผมบอกหารดิ น้องเขาก็หารนะ
แต่ผมก็รู้สึกว่า เปลืองตังว่ะ ทั้งที่เมื่อก่อนเสียกับแฟนคน1 กับ 3 ไปไม่รู้เท่าไหร่
(ก็เพราะเสียไปเยอะไง เลยรู้สึกว่า ตำน้ำพริกละลายแม่น้ำ)
เมื่อก่อนก็ไม่คิดเล็กคิดน้อยแบบนี้นะแปลก แต่กับกีตาร์ตัวละหลายหมื่นซื้อให้ตัวเองได้
หรือ อยากกินไรดีๆ เข้าร้านอาหารแพงๆ เพื่อกินเองได้
กลับไม่เสียดายว่ะ ผมก็ งง
แต่ก็เลิกไปและ ก็ดี
ก็ไม่รู้เมื่อไหร่ถึงหายขี้เกียจที่จะมี แต่ตอนนี้ขี้เกียจมีจริงๆ