ทีมในโซนเอเชียตะวันออก ทั้ง ญี่ปุ่น เกาหลีใต้ และออสเตรเลีย ผ่านเข้ารอบ 16 ทีมสุดท้าย และยังมีการวางแผนพัฒนาฟุตบอลในประเทศอย่างเป็นรูปธรรม ชัดเจน ตัวอย่างที่เห็นตามสื่อถึง แผนพัฒนาของฟุตบอลญี่ปุ่น ต้องเป็นแชมป์โลก ปี 2050  และวิสัยทัศน์ 100 ปี เจลีก 

เมื่อเทียบกับฟุตบอลไทย ที่ยังไร้แผนการพัฒนาฟุตบอลอย่างเป็นรูปธรรม หวังแค่ผลสำเร็จฉาบฉวยแค่ แชมป์AFF , เหรียญทองซีเกมส์ ไม่ได้มีการพัฒนาวางแผนในระยะยาว ศูนย์ฝึกฟุตบอลที่เคยเป็นกระแสข่าวจะสร้างยิ่งใหญ่อลังการดีที่สุดในอาเซียนมูลค่าหลายร้อยล้าน ยังไม่เห็นแม้แต่ที่ดินที่จะสร้าง เป็นเพียงแค่โครงการขายฝันที่ไม่มีวันเป็นจริง

แผนพัฒนาตามยุทธศาสตร์ "Thailand's Way" ซึ่งเป็นแผนแม่บทพัฒนาฟุตบอลแห่งชาติ 20 ปี ฉบับล่าสุด พ.ศ. 2560 เมื่อเปิดไปแผ่นที่ 79 (หน้า 71 ของเอกสาร) เราจะเห็นคำนี้ถูกพูดถึงอย่างชัดเจน Thailand's Way คือรูปแบบการเล่นของทีมชาติไทย คล้ายกับพวกบราซิล , สเปน หรือเยอรมัน ที่เค้ามีสไตล์การเล่นเฉพาะตัว ปัจจุบันอย่างที่เห็น ไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน แผนพัฒนาฟุตบอลฉบับเก่า ทำได้ไม่กี่ปีฉีกทิ้งไป เขียนขึ้นใหม่แล้วนับหนึ่ง เราไม่เคยทำอะไรระยะยาวได้สักที จริงๆ Thailand's Way ไม่ใช่ยุทธศาสตร์ แต่เป็นระบอบฟุตบอลแบบไทย ๆ หวังว่าสักวันเราจะก้าวผ่านจุดนั้นไปได้สักที

ในเมื่อ "Thailand's Way"มันยังทำไม่สำเร็จ ทำไมฟุตบอลไทยจึงไม่ก็อปปี้แผนพัฒนาฟุตบอลจากชาติที่เค้าประสบความสำเร็จในฟุตบอลโลก เช่น แผนฟุตบอลญี่ปุ่น ซึ่งเป็นต้นแบบที่ควรเอาเป็นแบบอย่างในการพัฒนา  
อย่าลืมว่า ญี่ปุ่นในตอนนั้น ที่เริ่มเจลีกใหม่ๆ (ปี 1990) รัฐบาลญี่ปุ่นและภาคเอกชน เทงบประมาณในการพัฒนาวงการฟุตบอลญี่ปุ่น ในระยะยาว 10 ปี (ปี 1990 - 2000 ) เป้าหมายสุ่ฟุตบอลโลก ปี 1998 และ พัฒนาฟุตบอลเจลีกแบบเต็มรูปแบบครบวงจร มีทั้งโรงเรียนสถาบันสอนฟุตบอลอาชีพแต่ละจังหวัดทั่วประเทศญี่ปุ่น มีสนามฟุตบอลเป็นของตัวเอง โดยการปรับปรุงและพัฒนาสนามในแต่ละจังหวัดให้ทันสมัยมากขึ้น มีห้องฟิตเนต มีทุกอย่างครบวงจร อยากให้ ผู้ว่าการกีฬาไทย สมาคมบอลไทย ผู้แทนรัฐบาลไทยที่รับผิดชอบ ด้านกีฬาไปดูงานสมาคมฟุตบอลญี่ปุ่น JFA ที่ประเทศญี่ปุ่น แล้วจะได้รู้ว่า ทำไมเขาถึงประสบความสำเร็จอย่างสูงมาก
สามารถพาทีมญี่ปุ่นไปบอลโลก ภายในเวลา 8 ปีได้สำเร็จ เจลีก็กลายเป็นลีกอาชีพ ที่ได้รับความนิยมอย่างสูงมากทั้งในประเทศ และต่างประเทศโดยเฉพาะยุโรปและละตินอเมริกา จนทำให้นักเตะทีมชาติบราซิล แห่ไปเล่นเจลีกกันหลายคน เจลีกสามารถสร้างนักเตะอาชีพที่เก่งกาจหลายคน เช่น คาซู (รุ่นเดียวกับปิยะพงษ์) ตอนนี้แก่แล้ว , นากายาม่า นากาตะ จูอิชิโน ฮาคาการ่า เป็นต้น ที่มีนักเตะหลายได้ไปเล่นลีกอาชีพ ที่ยุโรป โดยติดเป็นตัวจริง 11 คนแรกในทีมสโมสรชั้นนำอีกด้วย

หลายปีก่อน นายกสมาคมฟุตบอลอาชีพแห่งประเทศญี่ปุ่น เค้าให้สัมภาษณ์เปิดใจว่า กว่าจะมีวันนี้ได้ ทีมงานและคณะทำงาน รวมทั้งตนก็ได้ตั้งหน้าตั้งตาทำงานกันอย่างหนักเลยทีเดียว แบบไม่มีหยุดพักอีกด้วย
ย้อนมาดูวงการฟุตบอลไทย  ไม่ไปศึกษาพัฒนาอะไรเลย  ใช้งบประมาณไปมากมาย โดยไม่เกิดผลดีในระยะยาว การทำงานแบบแผนระยะสั้นๆ มากกว่าระยะยาว เพราะ อยากจะมีผลงานเร็วๆ รีบร้อน ใจร้อน  หวังผลชื่อเสียง เป็นต้น นี่แหละคือบอลไทย
กว่าจะได้ไปบอลโลก นั้น วงการฟุตบอลไทยต้องทำงานหนักขึ้น และ ต้องทำงานอย่างมีแบบแผนเป็นขั้นเป็นตอน ค่อยเป็นค่อยไป ไม่ต้องรีบร้อน ไม่ต้องใจร้อน ญี่ปุ่นใช้เวลา 10 ปีนะครับ ไม่ใช่แค่หวังผลฉาบฉวยแค่ 1 - 2 ปี

สุดท้ายนี้ อยากให้ผู้บริหารสมาคมบอลไทยทั้งคณะ กลับไปคิดดูให้ดีๆนะครับว่า เข้ามาในตำแหน่งบริหารสมาคมบอลไทยเพื่ออะไร หวังอะไรจากตรงนี้ อยากเห็นบอลไทยไปบอลโลกไหม  สมาคมบอลไทยเป็นของคนไทยทั้งชาติ ถ้าบริหารแล้วล้มเหลว หรือ ไม่สำเร็จ ก็ควรแสดงสปิริตด้วยการลาออกจะดีกว่านะครับ เชื่อผมเถอะ