ก่อนเริ่มคำถามขอเล่าอดีตนิดนึง

       ผมกับแฟนคบกันมา 7 ปีกำลังจะเข้าปีที่ 8 ในวันที่ 8/12/65 นี้ ตลอดเวลาที่รักกันมาตั้งแต่ ปวช. จนทำงาน ก็มีทะเลาะกันตั้งแต่เบาไปจนถึงหนักมาก ซึ่งเรื่องส่วนใหญ่เป็นเรื่องเกี่ยวกับชีวิตประจำวันอย่าง เช่น มีเวลาร่วมกันน้อยลง อยู่ด้วยกันเหมือนไม่อยู่ด้วยกัน ชอบลืมของ ผิดเวลาเพราะงานที่ทำ ทำให้แผนที่วางไว้ของวันคลาดเคลื่อน เรื่องของกิน เรื่องทำอะไรไม่ได้ดั่งใจ เป็นต้น ซึ่งก็เป็นแบบนี้มาตั้งแต่คบกันได้สักระยะนึง ที่ผ่านมาเราก็ผ่านมาด้วยการทะเลาะกันและฟังความคิดอีกฝ่ายว่าเขาต้องการอะไร เราควรปรับยังไง เหมือนทุกอย่างจะเป็นไปได้ด้วยดี ผมปรับปรุงตัวตามที่แฟนต้องการเพื่อลดปัญหาและยอมกันหลายๆอย่างเพื่อให้เราอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข

         จนมาในปีที่ 7 ซึ่งเรายังทะเลาะกันด้วยเรื่องเดิมๆ ที่ไม่เหมิอนเดิมตรงที่แฟนผมเหมือนมีภาวะเครียดหรือซึมศร้า ผมไม่แน่ใจแต่อารมณ์ของแฟนผมค่อนข้างรุนแรงขึ้นมาก อะไรไม่ได้ดังใจเธอตะโกน ตะคอกใส่ผม ซึ่งแรกผมก็ไม่โอเคร พอโดนสักระยะก็ปรับความคิดตัวเองว่าแฟนผมคงเครียดและโมโหจริงๆ แต่มาจนถึงปัจจุบันกลายเป็นผมที่เหมือนจะทนไม่ไว้แล้ว ไม่ว่าเรื่องเล็กน้อยแค่ไหน ผมรู้ตัวว่าผิดแต่ผมต้องโดนตะคอกใส่ พูดจาด้วยอารมณ์ และท่าทางที่ทำให้ผมรู้สึกเครียดมาก พักหลังแค่พูดคุยกันตอนทะเลาะผมร้องไห้แบบคุมตัวเองไม่ได้เลย ซึ่งผมเคยพูดบอกแฟนผมแล้วว่าไม่ตะเสียงดังได้ไหม

          ซึ่งการทะเลาะกันครั้งล่าสุดคือคำพูดของผม เรื่องมีอยู่ว่า เราเลิกงานกลับมาวันพรุ่งนี้จะเป็นวันที่แฟนผมขึ้นกะบ่ายเราก็ซื้อของมาเตรียมไว้เพราะพรุ่งนี้เย็นจะไม่มีเวลาออกไปหาอะไรกิน เรากลับมาถึงห้อง 4 ทุ่มกว่าๆซึ่งแฟนผมก็เพลียเตรียมจะนอนก็นอน ก็เตือนผมว่าให้เอามะม่วงในกระโน๊ตบุ๊คแช่ตู้เย็น ซึ่งผมรีบทำตามเลยเพราะผมขี่ลืม หลังจากแฟนผมพูดเสร็จก็หลับไป ผมก็นั่งเล่นทำนู่นนี้นั้นไปและสักพักก็หลับตาม พอตื่นเช้ามาผมรีบตื่นไปทำงานจังหวะที่กำลังจะลุกจากเตียงผมพลิกตัวแล้วเหมือนจะตกเตียง แฟนผมเลยพูดว่าจะตกเตียง 2 ครั้งโดย ครั้งที่ 2 เป็นการการพูดเสียงดังซึ่งน่าจะเกิดจากการตกใจ ผมก็รีบไปเข้าห้องน้ำอาบบน้ำ ระหว่างนั้นแฟนผมก็เห็นว่ามีถุงเซเว่นว่าอยู่ เลยถามผมได้เอาของแช่ตู้เย็นไหม ผมรู้เลยว่างานเข้าแล้ว ผมเอาแค่ของในกระโน๊ตบุ๊คเข้าแต้ไม่ได้เอา ของในถุงเซเว่นเข้าตู้เย็นเพราะผมลืมตรวจสอบว่าในถุงมีอะไรต้องแช่ไหม ซึ่งของในถุงกระกอบไปด้วยลูกอม มาม่าคัฟ ขนมกินเล่น และมีนมกับมะม่วง ซึง 2 อย่างสุดท้ายต้องแช่เย็น ผมก็สารภาพทันทีว่าลืมครับ แต่เหมือนกลายเป็นว่าแฟนผมว่าเครื่องติดโมโหพูดจาตะคอกเสียงดังตะโกนมาทันที ซึ่งผมเธอบ่นอยู่สักพัก ผมเลยพูดกลับไปว่า "เธอกล้าว่าเค้าผิดได้เต็มปากเลยหรอ" ความรู้สึกที่พูดไปเพราะรู้สึกทำไมเรื่องมันร้านแรงมากเลยหรอ แล้วมันเป็นความผิดผมเต็มๆเลยหรอทั้งที่เธอก็ไม่ได้เตือนผม(แต่ผมไม่ได้พูดอธิบายไปนะครับ แค่พูดประโยคนั้นแล้วก็ยอมรับผิดและโดนบ่น) ซึ่งผมก็ยอมรับกับแฟนว่าผมผิดเอง แต่อย่าตะคอก อย่าพูดเสียงดังได้ไหม เพราะตั้งแต้ตื่นนอนมา ก็ตะคอกแล้ว ที่นี้เหมือนผมเติมไฟเข้าไปอีกทันทีเลยครับ แฟนผมบอกตอนเช้านั้นเป็นห่วงเลยพูดแบบนั้น ที่เสียงดังเพราะตกใจ ผมก็ฟังเธอบ่นๆและก็อาบน้ำรีบไปทำงานเพราะสายมากแล้วตอนนั้นกำลังจะ 8.00 น. แล้ว

           พอมาถึงที่ทำงานผมก็พิมพ์บอกแบบปกติว่า "ถึงแล้วนะครับ" แต่ไม่มีการอ่านของความในไลน์ผมรู้เลยว่ายาวแล้วเรื่องนี้ พอกลับบ้านตอนเย็นก็กลับมาพูดคุยกับแฟน ปรากฏว่าทะเลาะกันหนักมาก หนักมากจริงๆผมพยายามพูดว่าผมผิดเอง ผิดจากที่ผมไม่ได้ใส่ใจให้มากพอ ไม่ตรวจสอบของก่อนและลืมว่ามีของอะไรในถุง  ผิดที่พูดคำพูดแบบนั้นออกมา แต่แฟนไม่โอเครมากตั้งแต่พูดคุยกันแฟนผม ตะโกน ตะคอกใส่ตลอดเพราะไม่พอใจในคำพูดผมมากและไม่รับคำขอโทษ และไม่สามารถให้อภัยผมได้ ตอนนั้นผมเริ่มหลุดประเด็นออกมานิดนึงเพราะอาจจะเป็นความน้อยเนื้อต่ำใจว่า ทำไมแค่ลืมของแช่ต้องตะคอกใส่กันขนาดนี้ ผมก็เลยพูดทะเลาะซ้อนกันขึ้นมาอีกเรื่อง เรื่องการตะคอกคำพูดที่รุนแรง(ไม่หยาบคาย) และเรื่องที่แฟนผมท่าทางที่เหมือนทนไม่ไหว(ทุบโต๊ะ) ซึ่งระหว่างที่พูดคุยผมก็ร้องไห้ออกมาเองเหมือนเดิม ซึ่งในคืนนี้ผมก็ไม่ได้ข้อสรุปอะไร เพราะเธอต้องทำงาน(Work from home)เธอเลยพูดตัดบทว่าไม่อยากคุยด้วยแล้ว เพราะเธอพึ่งเข้างาน ผมเองก็ไม่อยากให้งานเธอเสียก็เลยหยุดการสนทนา

             จนตอนนั้เธอก็ไม่ยอมคุยกับผม และเมื่อคืนผมหลับไปก่อนเพราะเธอเลิกงานเที่ยงคืน ซึ่งผมต้องไปทำงานเวลาออฟฟิศปกติ แต่ตื่นมาผมพบว่าแฟนผมไม่ยอมมานอนเตียงเดียวกับผมด้วยซ้ำ และแฟนผมนอนหลับไปบนเก้าอีกทำงานเลย จนตอนนี้ผมมาทำงานแฟนก็ไม่ตอบแชทผม และไม่เข้ามาอ่านตั้งแต่เมื่อวาน

             ปีนี้ตั้งแต่แฟนผมเริ่ม ตะคอก ตะโกน หงุดหงิดง่าย ผมเริ่มไม่มีความสุขกับการพูดคุยกันเลย แม้กระทั่งการควบคุมอารมณ์ผมก็เริ่มมีปัญหา ชีวิตเกร็งไปหมดกลัวทำให้แฟนผมขัดใจ กลัวทำให้แฟนโมโห ซึ่งระวังยังไงก็ยังพลาดอยู่ดี T-T

 คำถาม
          ผมควรทำยังไงดีผมเริ่มรู้สึกเหนื่อยมากเหลือเกิน แต่ผมยังรักแฟนผมมากเหมือนกัน แต่ผมก็ไม่อยากโดนตะโกนโดนตะคอกใส่เพราะผมผิดพลาดหรือไม่ได้ดั่งใจแบบนี้เลย