เราเครียดมากเลยค่ะ คือเราคุยกับพ่อเมื่อกลางวันแล้วพ่อก็แพลนกล้องไปหาพี่ต่างแม่ทั้ง2คนเราไม่ได้สนิทกับพวกเขาแต่เราก็ทักทายพวกเขาพวกเขาก็ทักทายกลับแล้วพอวางไปเหมือนพี่เขาจะลงสตอรี่ว่า ความรู้สึกคนที่อยู่คุณมันไม่เคยรับรู้ได้เลยจริงๆหรอ?
ถ้าคิดจะเอามาเลี้ยงแล้ว จะถามคนอื่นทำไม ต่อให้คนอื่นไม่โอเคคุณก็จะเอามาเลี้ยงอยู่ดี แต่ก็ไม่ได้อิจฉาไรหรอก แค่อยากพูดให้คิดบ้างว่าการที่คุณอยู่กับเราคุณอาจจะคิดว่าไม่ได้ทําให้เราขาด แต่เขาขาดแล้วสงสารเขา แต่คุณลืมไปหรือป่าวว่าคนทีคุณอยู่ด้วยอะมีบาดแผลอยู่แล้วการที่คุณอยู่นั่นอยู่แค่ตัวไม่ได้มีหัวใจและความรู้สึกให้ ยิ่งนับวันแผลมันก็ยิงลึก แต่ถ้าถามว่ามีโอกาสหายไหม ตอบเลยว่ามี แต่แผลลึกต่อให้ดีนรนเอง แต่กับเขาคุณส่งเสียให้ทุกอย่าง คุณปล่อยให้พวกเราดิ้นรนมาตั้งแต่อายุเท่าไหร่ คุณก็รู้ดี แล้วเขาก็ดีนานได้แล้วหนี อายุเขาตอนนี้มันมากกว่า อายุพวกเราตอนทีดินรนสะอีก
แต่ถ้าคุณไม่สนใจความรู้สึกก็ต่างคนต่างอยู่น่าจะดีที่สุด
ผิดหวังที่สุดในชีวิตเลย
ก็คิดว่าจะเข้าใจความรู้สึกกันมากกว่านี้
เขาหมายถึงเราใช่ไหมเราไม่ได้สำคัญตัวแต่เราคิดว่าใช่แน่ๆเลยเราไม่รู้ต้องทำยังไงเราเครียดมากเลยค่ะ
เราตั้งใจว่าปิดเทอมนี้เราจะไปเที่ยวหาพ่อแต่พอมาเห็นสตอรี่นี้เราไม่รู้จะทำยังไงเลยค่ะ เราไม่รู้หรอกว่าพวกเขาเจออะไรมากันบ้างแต่ทางเราพ่อไม่ได้ส่งเสียเราทุกอย่างแม่เราเป็นคนส่งเสียเราเกือบทั้งหมดเลยอีกอย่างที่บ้านเรามีน้องต่างพ่อด้วยเรากับพ่อเลี้ยงเข้ากันไม่ได้เลยค่ะเขาเห็นหน้าเราเขาจะด่าเราตลอดเลย😔
แต่น้องสาวเราเข้ากันได้ดีค่ะ
พี่ต่างแม่
ถ้าคิดจะเอามาเลี้ยงแล้ว จะถามคนอื่นทำไม ต่อให้คนอื่นไม่โอเคคุณก็จะเอามาเลี้ยงอยู่ดี แต่ก็ไม่ได้อิจฉาไรหรอก แค่อยากพูดให้คิดบ้างว่าการที่คุณอยู่กับเราคุณอาจจะคิดว่าไม่ได้ทําให้เราขาด แต่เขาขาดแล้วสงสารเขา แต่คุณลืมไปหรือป่าวว่าคนทีคุณอยู่ด้วยอะมีบาดแผลอยู่แล้วการที่คุณอยู่นั่นอยู่แค่ตัวไม่ได้มีหัวใจและความรู้สึกให้ ยิ่งนับวันแผลมันก็ยิงลึก แต่ถ้าถามว่ามีโอกาสหายไหม ตอบเลยว่ามี แต่แผลลึกต่อให้ดีนรนเอง แต่กับเขาคุณส่งเสียให้ทุกอย่าง คุณปล่อยให้พวกเราดิ้นรนมาตั้งแต่อายุเท่าไหร่ คุณก็รู้ดี แล้วเขาก็ดีนานได้แล้วหนี อายุเขาตอนนี้มันมากกว่า อายุพวกเราตอนทีดินรนสะอีก
แต่ถ้าคุณไม่สนใจความรู้สึกก็ต่างคนต่างอยู่น่าจะดีที่สุด
ผิดหวังที่สุดในชีวิตเลย
ก็คิดว่าจะเข้าใจความรู้สึกกันมากกว่านี้
เขาหมายถึงเราใช่ไหมเราไม่ได้สำคัญตัวแต่เราคิดว่าใช่แน่ๆเลยเราไม่รู้ต้องทำยังไงเราเครียดมากเลยค่ะ
เราตั้งใจว่าปิดเทอมนี้เราจะไปเที่ยวหาพ่อแต่พอมาเห็นสตอรี่นี้เราไม่รู้จะทำยังไงเลยค่ะ เราไม่รู้หรอกว่าพวกเขาเจออะไรมากันบ้างแต่ทางเราพ่อไม่ได้ส่งเสียเราทุกอย่างแม่เราเป็นคนส่งเสียเราเกือบทั้งหมดเลยอีกอย่างที่บ้านเรามีน้องต่างพ่อด้วยเรากับพ่อเลี้ยงเข้ากันไม่ได้เลยค่ะเขาเห็นหน้าเราเขาจะด่าเราตลอดเลย😔
แต่น้องสาวเราเข้ากันได้ดีค่ะ