สวัสดีทุกคน เราถึงเขียนเป็นกระทู้แรกด้วยความอัดอั้นใจของตัวเราเอง

เราชื่อเจน ตั้งแต่แรกเกิด เราถูกพลัดพรากมาจากครอบครัวหนึ่ง มาอยู่กับอีกครอบครัวนึง ซึ่งเราถูกเลี้ยงมาอย่างดี ทุกคนรักเราเหมือนลูกแม่ๆ เลยก็ว่าได้ แต่เรื่องมันเริ่มระแคะระคายตอนเราอยู่ป.4-5 มีคนชอบบอกเราว่า "เราอ่ะ ไม่ใช่ลูกของ(พ่อแม่ที่เลี้ยง)น่ะ" ซึ่งเราเก็บมาตลอด จนเราโกหก พ่อ(ที่เลี้ยง)ว่า ที่ รร เขาจะเอาเอกสารสำเนาสูติบัตร พอพ่อเราเอามาให้ ก็โล่งใจ เมื่อในสูติบัตรนั้นเป็นชื่อพ่อกับแม่ที่เลี้ยงเรา ได้แต่คิดว่า รนเหล่านั้นต้องการอะไร ทำไมถึงมาพูดยังงี้ แต่พอเราโตขึ้นประมาณช่วงมัธยม คนเริ่มพูดกันหนาหู เราได้แต่เก็บไว้ในใจ แต่ตอนนั้นเรารู้เรื่องแล้ว ว่าเราไม่ใช่ แต่พ่อกับแม่ที่เลี้ยงเราไม่เคยเล่า ไม่เคยบอก และยังโกรธและแก้ตัวเมื่อใครมาพูดว่าเราไม่ใช่ลูกของเขา จนแม่ที่เลี้ยงเราเสีย ตอนเราอยุ่มหาลัย เราก็อยุ่กับพ่อที่เลี้ยง เขารักเรามาก อยากได้อะไรก็ได้ ส่งเสียเลี้ยงดูจนเราเรียนจบ และไม่เคยบอกเราสักครั้งว่าเราลูกคนอื่น แต่เรื่องไม่สบายใจก็เกิดขึ้น เมื่ออยุ่ๆ แม่ที่ทิ้งเรามา โทรมาหาบอกว่าอยากให้เรารักเขาเหมือนที่เรารักพ่อที่เลี้ยงเรา เราเลยรู้สึกว่า เขามาบังคับเราให้รักเขา แต่เขาไม่เคยเลี้ยงเราเลยเนี่ยน่ะ เรารุ้สึกอึดอัดมากทุกครั้งที่เขาโทรมา เลยบล็อกเบอร์ เพราะเครียดทุกครั้งที่คุยกับเขา

เราควรทำยังไงดี เครียดทำงานไม่ได้เลย ทำไมต้องเป็นเรา😭