เรามีคนคุยคนหนึ่งค่ะ คุยกัน 5 เดือน ทำทุกๆอย่างเหมือนแฟนอยู่ด้วยกันแถบจะ 24 ชม.
ไปกินข้าวด้วยกัน แต่เลิกคุยกันได้เดือนกว่าแล้วค่ะ แล้วเราก็คิดถึงเค้ามากๆ
สำหรับเราเราบล็อคเค้าทุกๆทางเลยค่ะ เค้าเป็นคนบอกเราว่าอยากให้เราไปเจอคนดีดีเอง
เป็นคนผลักเราออกจากเค้า เราทำใจไม่ได้ เวลาที่เราทำงานหนักๆแล้วมันมีช่วงพัก
หรือช่วงเลิกงานเราก็นึกถึงเค้า เราไม่โอเคมากๆ เราร้องไห้หนัก บางวันก็ดีบางวันก็แย่
คิดว่าจะลืมได้แล้ว สรุปก็อยู่ที่เดิม เราก็ลองให้เวลากับตัวเองแล้วนะคะ เราก็ยังแอบไปส่องเค้า
แต่เรากลับรู้สึกแย่เอง เราไม่ส่องเราก็คิดถึงจนร้องไห้ แต่เราก็เงียบหายจากเค้าไปเช่นกัน
มันยากมากๆเลยค่ะ นี่เดือนกว่าแล้ว ทำงานก็แล้ว หาอะไรดูก็แล้ว ทำไมคนๆหนึ่งถึงใจร้ายกับเราได้ขนาดนี้
เหมือนบางวันมันก็ดีขึ้น แต่พออยู่ดีดีสมองมันสั่งการให้เรานึงถึงเค้า เรากลับร้องไห้ฟูมฟายขึ้นมาสะอย่างงั้น
มีใครมีวิธีอื่นแนะนำได้นะคะ คุณผ่านมายังไงกันบ้าง
จะผ่านช่วงเวลานี้ไปได้ยังไงหรอค่ะ ....
ไปกินข้าวด้วยกัน แต่เลิกคุยกันได้เดือนกว่าแล้วค่ะ แล้วเราก็คิดถึงเค้ามากๆ
สำหรับเราเราบล็อคเค้าทุกๆทางเลยค่ะ เค้าเป็นคนบอกเราว่าอยากให้เราไปเจอคนดีดีเอง
เป็นคนผลักเราออกจากเค้า เราทำใจไม่ได้ เวลาที่เราทำงานหนักๆแล้วมันมีช่วงพัก
หรือช่วงเลิกงานเราก็นึกถึงเค้า เราไม่โอเคมากๆ เราร้องไห้หนัก บางวันก็ดีบางวันก็แย่
คิดว่าจะลืมได้แล้ว สรุปก็อยู่ที่เดิม เราก็ลองให้เวลากับตัวเองแล้วนะคะ เราก็ยังแอบไปส่องเค้า
แต่เรากลับรู้สึกแย่เอง เราไม่ส่องเราก็คิดถึงจนร้องไห้ แต่เราก็เงียบหายจากเค้าไปเช่นกัน
มันยากมากๆเลยค่ะ นี่เดือนกว่าแล้ว ทำงานก็แล้ว หาอะไรดูก็แล้ว ทำไมคนๆหนึ่งถึงใจร้ายกับเราได้ขนาดนี้
เหมือนบางวันมันก็ดีขึ้น แต่พออยู่ดีดีสมองมันสั่งการให้เรานึงถึงเค้า เรากลับร้องไห้ฟูมฟายขึ้นมาสะอย่างงั้น
มีใครมีวิธีอื่นแนะนำได้นะคะ คุณผ่านมายังไงกันบ้าง