ส่วนตัวเป็นคนที่ไม่มีเพื่อนสนิทเลย และไม่อยากมีด้วย เพราะไม่ชอบให้ใครมายุ่งวุ่นวาย หรือรู้เรื่องส่วนตัวของตัวเองมากเกินไป
ทุกวันนี้ทำงานอิสระอยู่กับบ้าน เวลาชีวิตส่วนใหญ่แทบจะทั้งหมดคืออยู่ตัวคนเดียว ไปไหน กิน-เที่ยว หรือทำอะไร ก็ไปคนเดียว
ถ้านอกเหนือจากนี้ก็คือมีกลับไปเยี่ยมครอบครัวบ้าง ชีวิตทั้งหมดมีแค่นี้

ปัจจุบันอยู่ในวัยใกล้เลขสี่แล้ว ถ้าถามว่าผ่านช่วงชีวิตวัยรุ่นมาได้ยังไง คือตอนที่ยังอายุน้อยกว่านี้ ก็มีเพื่อนฝูงตามปกติ
จริงๆต้องบอกว่าตอนนั้นเป็นคนเพื่อนเยอะมาก และค่อนข้างติดเพื่อนด้วยซ้ำ สมัยนั้นแทบไม่เคยอยู่ติดบ้านเลย

แต่ตอนนี้คือตรงกันข้ามกัน คือไม่ค่อยอินกับคำว่าเพื่อนแล้ว และจริงๆ "มิตรภาพ" หรือ "กัลยาณมิตร"
มันอาจไม่จำเป็นที่จะต้องมาในรูปแบบของคำว่าเพื่อนก็ได้ อาจเป็นแค่คนรู้จัก แต่มีความจริงใจ หรือหวังดีต่อกัน
แต่ไม่จำเป็นที่จะต้องมาก้าวก่ายหรือยุ่งเรื่องส่วนตัวของกันและกัน ปัจจุบันถ้าอยากมองหาความสัมพันธ์ ชอบแบบนี้มากกว่า

มีบางคนเคยบอกว่าถ้าไม่มีเพื่อนเลย แล้วเวลาที่ต้องการกำลังใจ หรืออยากได้ความช่วยเหลือจะไปหาจากใคร
แต่ส่วนตัวก็ใช้ชีวิตแบบนี้ (อยู่ตัวคนเดียว) มาเกินกว่าสิบปีแล้ว เวลามีปัญหาอะไร ก็ไม่เคยต้องพึ่งใคร แก้ปัญหาด้วยตัวเองมาตลอด

และส่วนตัวก็เป็นคนรักสันโดษ โลกส่วนตัวสูงมากเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว จึงไม่ได้รู้สึกเหงาอะไร
ไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองจำเป็นที่จะต้องมีกำลังใจเป็นพิเศษมาจากใคร เพราะสิ่งพวกนี้สร้างด้วยตัวเองได้

แต่ในอนาคตตอนอายุมากกว่านี้ก็ตอบไม่ได้เหมือนกันว่าชีวิตตัวเองจะเป็นยังไง
เพราะแผนคร่าวๆ ในชีวิตตอนนี้คืออยากอยู่เป็นโสด ตัวคนเดียวไปเรื่อยๆ

แต่ในยุคสมัยนี้ที่มีอินเตอร์เน็ต และโซเชี่ยล การจะหาเพื่อนหรือทำความรู้จักกับใครซักคน เป็นเรื่องที่ไม่ได้ยากเย็นอะไรแล้ว
แต่ถ้าให้เลือก ก็ยังคงมีความสุขกับชีวิตแบบนี้มากกว่า เวลาทั้งหมดคือใช้ชีวิตอยู่กับตัวเองและก็ครอบครัวเป็นหลัก
ไม่ได้ต้องการอะไรในชีวิตไปมากกว่านี้แล้ว

มีใครที่ใช้ชีวิตตัวคนเดียว ไม่มีเพื่อนสนิทเลยบ้างครับ ปัจจุบันแต่ละท่านใช้ชีวิตกันอย่างไรบ้าง รบกวนมาแชร์ประสบการณ์กันหน่อยครับ

ขอบคุณทุกความคิดเห็นมากครับ