ตั้งแต่เด็กๆเลย พ่ออยู่ต่างจังหวัด แม่ไม่เคยมาดูแลเอาแต่เที่ยวเพราะแม่มีเราตั้งแต่สมัยยังวัยรุ่น ตาจะเป็นคนดูแลเลี้ยงเรามาตลอด เริ่มโตมาอยู่ช่วงประถมพ่อก็เริ่มส่งเงินมาให้ใช้ แม่ก็เริ่มเข้าหาเรามาดูแลเราบอกให้ส่งเข้าบัญชีแม่ เราจำไว้ตลอดเวลาอยู่กับแม่เราไม่เคยได้กินขนมเลย พอเราเรียนจบมัธยมปลาย จะต่อมหาลัยแม่ก็ไม่เคยคิดจะให้กำลังใจ เราเริ่มเรียนไปด้วยทำงายนเก็บเงินส่งตัวเองเรียน เวลาแม่ได้เงินเราแม่พูดกับเราดีมากทั้งการกระทำมันดีไปหมด ช่วงหลังๆมานี้เราไม่พอใช้จริงๆเราก็จะไม่ให้ แม่ก็กลับกลายเป็นด่าเราทั้งๆที่เรายังไม่ได้ทำอะไร โมโหคนอื่นก็มาลงที่เรา เรื่องไม่เป็นเรื่องก็มาด่าเราบางครั้งเราตั้งคำถามกับตัวเองว่าเราทำอะไรผิด? ให้เงินก็ดูเป็นลูกที่ดี ไม่ให้ก็ดูเป็นลูกที่เหี้X เราแม่ลูกไม่เคยทะเลาะกันเรื่องอื่นมีแต่ทะเลาะกันเรื่องเงิน เรารู้สึกอึดอัดอยากออกไปอยู่ที่อื่น การกระทำของแม่แบบนี้ทำให้เราเกลียดขี้หน้าแม่ไม่อยากเจอไม่อยากคุย อยากหนีไปอยู่ที่ไม่มีใครรู้จักอยากตัดความสัมพันธ์แม่ลูก มันผิดมั้ย?