เราเป็นคนนึงที่แม่เลี้ยงมาด้วยด่าบ้างทำร้ายร่างกายบ้างอต่จุดพีคไม่ได้อยู่ตรงนี้ค่ะเรากับแม่ไม่มีบ้านอาศั อาศัยอยู่บ้านพ่อเลี้ยงจนมาวันนึงที่ ที่เราเกิดการสูญเสียต้องบอกตรงๆค่ะไม่มีใครเลี้ยงดูเรา2แม่ลูกอ่อนลูกของพ่อเลี้ยงเลยกับมาอยู่บ้านที่เรา2คนอยู่   เราขอเล่าความรู้สึกเราเลยแล้วกันพี่เลี้ยงขายทุกอย่างของพ่อมาใช้จ่ายแต่ไม่ทำงานทุกวันนี้ก็ไม่งานค่ะพี่เลี้ยงเป็นคนพูดมากค่ะพูดไม่หยุดพูดไม่รู้เรื่องเวลาเราจะออกไหนเราต้องเจอคำถามเป็นชั่วโมงถามอยู่นั่นเรากับแม่โดนแบบนี้มา1-2เดือนกว่าจากเราเป็นคนพูดเยอะเรากายเป็นคนไม่ค่อยพูดไปเลย แม่โหโหเรื่องที่พี่เลี้ยงพูดเยอะพูดมายก็มาลงที่เราเหมือนเราเป็นสบายอารมณ์ทั้งที่เราก็เครียดมากอยู่แล้วเราต้องทนอยู่1ปีกับอีกครึ่งปี เราจะจบม.6 เรายังไม่รู้เลยชีวิตจะเป็นไงต่อแต่เราอยากออกจากที่นี่เราอึดอัดเราเครียดเราเหนื่อยเราเสียใจ ทั้งคำพูดขอแม่เราก็เสียใจมากๆแล้วเรายังต้องมานั่งฟันพี่เลี้ยงพูดมากอีก