ขอความคิดเห็นจากเพื่อนๆหน่อยค่ะ เราค่อนข้างที่จะคิดมาก5555 คือเรามาอยู่กับแฟน แฟนรับราชการทหารอยู่ที่ค่ายค่ายหนึ่ง เราก็มาอยู่ในค่าย ตอนนี้เราเรียน ปี 2 เรากับแฟนอยู่คนละจังหวัด แต่ไม่ไกลกันมาก ทุกครั้งที่หยุดยาว เราจะนั่งรถมาหาแฟน ซึ่งแม่ก็รู้นะคะ เพราะเราตัดสินใจบอกแม่ แต่ เราไม่กล้าบอกยายกับพ่อ เพราะยายกับพ่อค่อนข้างหัวโบราณ ชอบคิดมากและเป็นห่วง ซึ่งเราก็เข้าใจยายกับพ่อ แม่ก็บอกว่า ค่อยบอกพ่อกับยาย แต่ตอนนี้ท่านทั้งสองก็รู้แค่ว่าเรามีคนคุยอยู่ บางทีเราโกหกยายกับพ่อ เพื่อให้ท่านสบายใจ แต่เรารู้ในตัวของตัวเอง บางคนก็จะมองว่า เป็นเรื่องที่ไม่ดี ซึ่งเราเคยไปปรึกษาคนคนหนึ่ง คนที่เราไว้ใจ เขาบอกเรามาว่า ทำอะไรไม่รู้จักคิด เดี๋ยวก็มีเวรกรรม เราเอากลับมาคิดหนักมากว่าเขาหวังดีหรือเขาด่า เรารู้เลยแหละว่าทำแบบนี้ดูไม่เหมาะมากๆ แต่เรารู้ใจตัวเอง และสัญญากับตัวเองใจเเข็งมากพอที่จะให้คำมั่นว่า ยังไงแล้วเราก็ต้องเรียนให้จบมีงานทำเพื่ออนาคต ซึ่งแฟนคนนี้ก็ส่งเราเรียนด้วย บางทีพ่อกับแม่ไม่ได้เอาตังให้ แฟนก็จะคอยช่วยตลอด เรียกว่าเอาให้ทุกเดือนจ่ายค่าอุปกรณ์ต่างๆให้ ซึ่งแม่เองก็รู้ แต่แม่ก็จะคอยบอกเสมอว่า ถ้าไม่มีตังให้โทรหา แต่แฟนก็ไม่อยากให้ไปขอตังแม่ จนแม่เห็นใจ คนรอบข้างแฟนหลายๆคน ผู้ใหญ่หลายๆคน ก็เอ็นดูเรา และคอยช่วยเหลือเราตลอด จนเราเองมาคิดว่า บางทีการที่เราทำในสิ่งที่บางสิ่งอาจจะยังไม่เหมาะสม แต่การที่เราไม่หลงระเริงและลืมตัวในหน้าที่ มันก็เป็นการซัพพอร์ตทางจิตใจ และเป็นสิ่งที่เป็นกำลังใจให้เราได้ เพราะบางทีเราเรียนหนักและเหนื่อยมาก พอเรามีแรงบันดาลใจที่ว่าวันนี้แฟนจะพาไปเที่ยว วันนี้แฟนจะพาไปนู่นนี่ ซึ่งเราเองก็จะกาปฏิทินวันที่แฟนจะพาไปนู่นนี่ จะจัดตารางการอ่านหนังสือ และก็จะคอยให้กำลังใจตัวเองว่า อ่านหนังสือหนักอีกแค่ไม่กี่วันก็จะได้ตั้งใจสอบที่เดียวให้มันจบๆจะได้ไปเที่ยวแล้ว นี่ก็คือกำลังใจอีก 1 อย่างเลย เพื่อนๆคิดว่า ที่เราแอบมาอยู่กับแฟนโดยปกปิดยายกับพ่อ และเรากำลังเรียน มันไม่ใช่สิ่งที่น่าเกลียดเกินไปใช่มั้ยคะ