อยากทราบครับว่า ทำไมการอ่านภาษาบาลี ภาษาสันสกฤตในภาษาไทยถึงมักอ่านแบบรวบคำ ในขณะที่ภาษาอื่นๆ เช่นในภาษาอังกฤษมักจะอ่านแบบอิงตามต้นฉบับคือออกเสียงทุกพยางค์ ตัวอย่างดังต่อไปนี้ครับ

พุทธ (บางกรณีก็อ่านตรงตามต้นฉบับ) Buddha
ธรรม (บางกรณีก็อ่านตรงตามต้นฉบับ) Dharma
สงฆ์ (บางกรณีก็อ่านตรงตามต้นฉบับ) Sangha
นิพพาน Nibbana Nirvana
คเณศ Ganesha
ครุฑ Garuda
นาค Naga
เวทย์ Veda

รบกวนช่วยตอบด้วยครับ ขอบคุณครับ หากมีส่วนใดที่เข้าใจผิดหรือผิดพลาดไปก็ขออภัยด้วยครับ