ผมมีคนคุยฮะ รู้จักและคุยกันมาประมาณ 3 เดือน ไปเดทกันบ้าง ทุกอย่างดีมากๆ กำลังเรียนรู้กันไปเรื่อยๆ แต่แล้ววันนึง ปัญหาก็เกิดแบบทันทีทันใดเลย

เรื่องมีอยู่ว่าเค้าไปสัมภาษณ์งานใหม่มาเป็นงานที่อยากได้มากๆ แต่ว่าหลังสัมภาษณ์เเค้าแชทมาบอกผมว่าไม่อยากได้ละ เย็นวันนั้นเค้าก็โทรมาหา แล้วบอกว่าสรุปได้งานนี่แล้วนะ ผมที่ก็ดันนึกถึงแต่ที่เค้าบอกว่ารู้สึกไม่อยากได้ เลยพูดไปแต่ว่าสรุปย้ายมั้ย ตัดสินใจยังไง เลยลืมแสดงความยืนดีและดีใจกับเค้าไป เพราะไม่แน่ใจว่าอารมณ์ในเวลานั้น เค้าดีใจ สับสน หรือว่าอย่างไรอยู่

ยังไม่ถึง 1 นาทีเลย ระหว่างที่ผมกำลังงงๆอยู่ เค้าก็ขอวางสาย เพราะเพื่อนโทรมา ผมก็เลยบอกว่าเดี๋ยวผมเลิกงานแล้วโทรไปนะ อีกแป๊บนึง ทีนี้เค้าไม่รับสายผม แชทไม่อ่าน หายไปเลย 2-3 ชม จนผมตกใจ คิดว่าเป็นอะไรรึป่าว หรือเกิดอะไรขึ้น พอผมพิมพ์ไปถาม เค้าก็ตอบว่าคุยโทรศัพท์ ผมเลยตอบว่า จะคุยก้ไม่เป็นไร แต่บอกหน่อยนะว่าจะไปทำอะไร จะได้ไม่ค้องรอ ผมรู้สึกไม่โอเคนะ

เรื่องก็เกิดเลยครับ ว่าเค้าบอกว่ามันช็อตฟีลเค้ามาก วันนี้เป็นวันที่เค้าดีใจสุดๆ ทุกคน เพื่อน แสดงความยินดีกับเค้าหมด มีแค่ผมที่ก็เป็นคนสำคัญคนนึงของเค้าที่ไม่แสดงความยินดี ผมก็อธิบายตามที่ผมเล่าไปข้างบนว่าผมกำลังงง สับสน ว่าตกลงอยากไปหรือไม่ไป แต่ก็ไม่ดีขึ้นเลย เธอโกรธและเสียความรู้สึกไปแล้ว

ทีนี่ก็มีเรื่องอื่นอีกครับที่เธอบอกมา ว่าตั้งแต่คุยกับผมมา เหมือนผมมีกำแพงใส่เค้าตลอด อาจจะด้วยบุคลิกที่ผมไม่ค่อยพูด ไม่ค่อยเล่าเรื่องส่วนตัวเท่าไร แล้วก็เวลาคุยกับผม ผมไม่เคยเข้าใจเค้าตั้งแต่ครั้งแรก เค้าต้องอธิบายขยายความตลอด กว่าจะเข้าใจ ไม่เหมือนเพื่อนๆเค้าที่พูดไรไปก็เข้าใจหมด แค่ทำงานก็เหนื่อยแล้ว เค้าเป็นคนไม่ชอบอธิบายเยอะ เค้าไปดูยูทูป ไปออกกำลังกาย ยังเหมือนได้พักกว่ามานั่งอธิบายอะไรผม

ผมเลยถามว่างั้นจะเอาแบบไหน เรารู้จักกัน 3 เดือน คุยกันส่วนใหญ่ในแชท โทรหรือเจอกันก็ไม่เยอะมาก ผมขอโทษที่ไม่ได้ยินดีที่เค้าได้งานใหม่ เพราะผมยอมรับว่าผม sync อารมณ์ไม่ทันจริงๆ คิดว่าถ้าจะแก้ปัญหานี้ ต่อไปคิดว่าเราจะคุยกันเยอะขึ้นนะผ่านการโทร เจอกัน ให้เยอะขึ้น

ปัญหาอีกอย่างก็คือ ตลอด 3 เดือนที่ผ่านมา เราไม่เคยพูดกันเรื่องความสัมพันธ์ของเราเลย ไม่เคยพูดกันว่าใครต้องการอะไร อยากได้อะไรแบบไหน เพราะผมเองก็กลัวว่าถ้ารีบพูดเรื่องนี้ อาจจะเร็วเกินไป ก็เลยไม่เคยพูดเรื่องพวกนี้มาก่อน แล้วที่ผ่านมาการจะเจอกันที ทุกครั้งผมจะเป็นคนชวนตลอด เธอก็มาทุกครั้งไม่เคยอิดออด แต่ผมก็อยากให้เธอชวนผมบ้าง ผมเองก็แอบรู้สึกสับสน เพราะถ้าผมไม่ชวน เธอก็ไม่ชวน ก็เลยไม่แน่ใจว่าเธอคิดยังไงบ้าง หรืออาจจะยังสงวนท่าทีอยู่ ก็เลยไม่อยากรีบเร่งเรื่องความสัมพันธ์มากนัก กลัวว่าจะเป็นการเร่งรัดแลัวอาจจะอึดอัด

วันนั้นพอเกิดปัญหานี้ขึ้น ผมเลยบอกความในใจของผม ว่าผมชอบเธอนะ แต่ผมกลัวว่ามันจะเร็วเกินไป แล้วมันจะไปกดดันเธอ จากที่เธอเคยเล่าให้ฟังเรื่องแฟนเก่า คนคุยเก่าๆ ว่าหลายคนเร่งบอกชอบ บอกรัก ทำให้เค้าไม่โอเค แล้วตลอดเวลาที่ผ่านมา เธอก็ไม่ได้แสดงออกว่าเร่งเรื่องพวกนี้มากนัก ผมเลยไม่รีบที่จะพูดเรื่องความรู้สึกออกไป เพราะคิดว่าอยากให้เรารู้จักและคุ้นเคยกันให้มากขึ้น ไม่อยากได้แบบฉาบฉวย แต่ผมอยากเรียนรู้เธอต่อนะ อยากไปกันต่อ ผมว่ามันยังเรียนรู้กันได้อีกเยอะ มันเป็นปัญหาที่ผมคิดว่าแก้ได้

ทีนี้เธอขอเวลาผมไปคิดครับ เพราะเธอไม่สามารถให้คำตอบผมได้ว่าจะยังไงต่อ ช่วงที่เธอขอเวลาไปคิด ผมก็ทำทุกอย่างเหมือนเดิม แชทกันปกติ พูดเรื่อง daily life เหมือนทุกๆวัน แต่เธอก็ตอบผมน้อยลง ตอบช้าบ้าง ไม่อ่านบ้าง มาหลายวัน และไม่ถามอะไรถึงตัวผมบ้างเลย เหมือนไม่ได้สนใจว่าผมจะเป็นยังไง พอผมไม่ทัก เธอก็ไม่ทักเหมือนกัน 

ทีนี้ผมเลยไม่แน่ใจว่าเธอยังโอเคกับผมมั้ย ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมาก เมื่อ 5 วันที่แล้วเรายังคุยกันดีๆอยู่เลย วันนี้มันกลายเป็นอีกแบบ
ผมเลยไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี ใจก็อยากไปต่อเพราะชอบเธอไปแล้ว แต่ 5 วันที่ผ่านมา มันก็แอบบั่นทอนผม ว่าจะต้องพยายามขนาดไหน ทำยังไงให้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ ผมไม่รู้ว่าเธองอน เธอโกรธ หรือขอเวลาจริงๆ ผมควรจะรอต่อไปเรื่อยๆ แต่ก็แอบเหนื่อยและกลัวใจพัง 5 วันที่ผ่านมา ผมลำบากมาก ผมไม่มีสมาธิ และไม่สบายใจเลย ผมไม่รู้ว่าเธอจะให้คำตอบผมเมื่อไร กลัวว่าถ้าสุดท้ายเธอยืนยันว่าขอหยุดความสัมพันธ์ไว้เท่านี้