ภายนอกลูกปกตินะครับ   ฟังคนพูดรู้เรื่อง มีความคิดเป็นของตัวเอง นึกคิดได้ 
แต่คนงานพวกนี้เป็นลูกน้องที่ทำงานรู้จักกันมาก่อนแล้ว

ปัญหาคือ
พอรับลูกจากโรงเรียนมาไว้ที่ทำงาน  ต้องเดินผ่านกลุ่มคนงานลูกน้อง
คนพวกนี้ก็เที่ยวซุบซิบกัน  ว่าลูกเอ๋อ ปัญญาอ่อน   
แล้วคงเพราะกลุ่มคนพวกนี้เรียนมาน้อย จบมาไม่สูง  มารยาทอาจจะสั่งสอนมาไม่ดี
แม้จะพยายามกระซิบแต่ก็ไม่เนียน    ลูกก็ได้ยินและเสียใจร้องไห้คิดมากเลย

พาไปที่อื่น สังคมอื่นๆ เช่น  ออฟฟิศทำงาน   ยังพอเอาตัวรอดได้  เขากระซิบกันเนียนๆ  จนแม้แต่ผมยังไม่รู้ตัวเลย
ตอนอยู่โรงเรียน  เป็นโรงเรียนเด็กพิเศษ  เลยไม่มีปัญหาโดนบูลลี่

เลยสอบถามว่า  มีความจำเป็นต้องพาลูกเดินฝ่ากลุ่ม  พวกคนงาน  แล้วต้องอยู่ใกล้ๆแถวนั้นก่อนเลิกงานพากลับบ้านทุกวัน
กลัวลูกไปได้ยินอะไรแล้ว  เสียใจ คิดมาก มีปมอีก  ควรทำไงดี  
พวกคนงาน  ชอบกระซิบกันไม่เนียน แถมกระซิบคำบ้านๆด้วยไม่ใช่คำสุภาพ 
กลัวลูกได้ยินแล้วทำร้ายจิตใจ  เขายิ่งเป็นเด็กพิเศษด้วยกระทบจิตใจได้ง่ายกว่าคนปกติด้วย

ขอคำแนะนำหน่อยครับ