เสียแม่ทำใจไม่ได้เหมือนตายทั้งเป็น

ก็คือพ่อหนูเสียชีวิตตั้งแต่เล็กๆแล้ว ตั้งแต่จำความได้ก็อยู่กับแม่มาตลอด15ปีจำได้ว่าหนูชอบร้องไห้เพราะหนูไม่มีพ่อแต่แม่ก็จะคอยปลอบตลอดว่ายังมีแม่ แล้วแม่ก็มาทิ้งหนูไปอีกคน แม่เสียมาได้6เดือนแล้วค่ะ ตอนแม่เสียก็เสียใจมากแอบร้องไห้คนเดียวแต่ก็มีในเรื่องงานศพมาทำให้วุ่นวายเป็นอะไรที่ยากมากสำหรับเด็กอายุ15แบบหนู เสียใจมากทำอะไรไม่ถูก แต่หนูก็ผ่านช่วงนั้นมาได้ค่ะ ในช่วงแรกทางญาติเขาซัพพอร์ตหนูดีมากค่ะแต่หลังจากนั้นผ่านไปแปปเดียว ทุกคนไม่ได้ซัพพอร์ตหนูอย่างเดิมหนูเข้าใจนะคะว่าเขาก็มีภาระมีครอบครัว ในตอนแรกที่มีคนซัพพอร์ตหนูเยอะหนูสบายใจมากเลยค่ะหนูมั่นใจว่าหนูจะใช้ชีวิตต่อไปได้ แต่อยู่มาเรื่อยๆจากที่น้าส่งหนูเรียนคือหนูอยู่หอเวลาตังค์หมดก็จะขอจากน้าตลอด จนหนูมีความรู้สึกเกรงใจมากไม่กล้าขอเพราะไม่สนิท หนูก็ประหยัดเท่าที่ทำได้ มันเป็นช่วงที่หนูเริ่มคิดถึงตอนมีแม่มากๆ คิดถึงตอนแม่อยู่แม่ไม่เคยปล่อยให้ลำบากหนูมีเรื่องหรือปัญหาอะไรก็มีแม่คอยซัพพอร์ตแม่เข้าใจหนูทุกเรื่องเลย วันนี้ไปเจออะไรมาบ้างก็มีแม่ให้โทรไปเล่าให้ฟังรู้สึกเหนื่อยท้อก็ยังได้กลับไปกอดแม่จากนั้นมาความรู้สึกคิดถึงของหนูมันมีมากขึ้นเรื่อยๆชีวิตหนูลำบากขึ้นเรื่อยๆปิดเทอมหนูต้องไปทำงานในขณะที่เพื่อนๆหนูมีพ่อแม่พาไปเที่ยว หนูโครตน้อยใจชีวิตตัวเอง หนูแอบนอนร้องไห้คนเดียวแทบทุกคืนเรื่อยมาจนเข้าเดือนที่หกนี้หนูรู้สึกว่าตัวเองอยู่ไม่ได้หนูคิดถึงแม่สุดๆชีวิตหนูเปลี่ยนไปมากๆหนูร้องไห้หนักขึ้นในทุกครั้ง หนูเริ่มนอนไม่หลับในกลางคืนทำให้หนูนอนน้อยลงมากไปเรียนก็เรียนแทบไม่รู้เรื่อง เมื่อก่อนเคยเป็นคนร่าเริงชอบขำชอบอยู่กับเพื่อน หนูเริ่มตีห่างจากทุกคนหนูรู้สึกโดดเดี่ยวมากๆ เลิกเรียนกลับมาหนูอยากนอนอยู่คนเดียวไม่อยากทำอะไร หนูกลายเป็นคนขี้หงุดหงิด ไม่ชอบให้ใครมายุ่ง ซึ่งหลายวันมานี้หนูแทบไม่คุยกับใครเลย หนูทั้งรู้สึกท้อเหนื่อยไม่อยากเรียนบางทีหนูก็คิดนะว่าหนูมีชีวิตไปเพื่ออะไร พ่อแม่หนูก็ไม่อยู่แล้วหนูเรียนจบไปเพื่อตัวเองได้งานทำแค่นั้นมันไม่มีไรดีเลย ชีวิตหนูไม่มีอะไรเลย หนูร้องไห้ทุกคืนหนูไม่กล้าพูดหรือระบายอะไรกับใคร หนูเครียดหนูกังวลหลายๆอย่างในตัวเอง บางครั้งหนูก็อยากลองต่อยกำแพงแรงๆสักครั้งอยากเอามีดกรีดแขนตัวเองสักทีแต่ใจก็ยังไม่กล้าพอ หนูไม่รู้ว่าทีตัวเองเป็นอยู่ทุกวันนี้ปกติรึป่าวมันเป็นเรื่องปกติมั้ยที่หนูเสียใจขนาดนี้ หนูอยากกลับไปเป็นคนที่ร่าเริงเหมือนเดิมหนูอยากหลุดพ้นวังวนความรู้สึกแบบนี้ทุกครั้งที่รู้สึกแบบนี้มันเหมือนหนูตายทั้งเป็นจริงๆ😢
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่