ตามหัวข้อเลยครับ ผมเหนื่อยกับชีวิตตัวเองมาก ผมเด็กบ้านเเตกคนนึง พ่อเเม่เเยกทางกันตอนผม 13 ออกจากโรงเรียนทำงานตั้งเเต่อายุ13 ทำงานหาเลี้ยงตัวเองมาตลอด จนปัจจุบันอายุ27แล้ว  ปัญหาเริ่มจากการเเยกตัวกันของครอบครัว ทำไห้เหมือนเราเป็นจุดศูนย์กลางของปัญหามาตลอด10กว่าปี ต้องคอยรับฟังปัญหาของทุกคน ต้องคอยอธิบาย คอยช่วยเเก้ปัญหา จนหลายๆครั้งทำไห้เราเครียดมากๆจนซึมเศร้าซะเอง ใหนจะปัญหาของตัวเองก็เยอะมากๆ เหนื่อยครับ บางครั้งนั่งน้ำตาไหลเอง เพื่อนๆพี่ๆมีวิธีแก้ความครียดเยอะๆยังไงบ้างครับ