เหตุการณ์ที่จะเล่าต่อจากนี้เป็นที่มาของคำถาม
ยาวหน่อย อ่านให้จบก่อนนะคะ
ถ้าใจร้อนก็ **คำถามอยู่ย่อหน้าสุดท้ายเลย**
เรื่องนี้ให้ชื่อว่า "ยัยขี้อาย ก่ะ นายชอบมอง"
ระหว่าง บ.ที่เราทำงาน กับอีก บ.หนึ่งที่อยู่ติดกัน จะมีซุ้มศาลาไม้เป็นจุดพักสูบบุหรี่ ในช่วงเวลาเลิกงานทุกวันเราจะต้องเดินผ่านจุดนี้ เหล่าคนที่นั่งอยู่ตรงนี้ก็จะสูบบุหรี่กันตามอัทธยาศัยทั้งหญิง-ชาย มีพี่ผู้ชายคนหนึ่งอายุน่าจะ 40+ คิดว่ายังไงก็อายุมากกว่าเป็นพี่เราแน่นอน ทุกครั้งที่เราเดินผ่านแกจะมองหน้าเสมอ มองแบบไม่หลบตาแต่มองด้วยสีหน้าปกติ 2-3 ครั้งแรกที่แกมองเราก็แบบสะกิดใจ เอ้! เราโก๊ะกังกาละมังอะไรอีก ผมเผ้า เสื้อผ้า อะไรเราผิดปกติรึป่าวลืมรูดซิป ลืมติดกระดุมเสื้อ มีอะไรติดผมเลอะเสื้อผ้าแล้วเรามองไม่เห็นรึป่าว รีบสำรวจความเรียบร้อยเช็คแล้วก็ไม่มีไม่ใช่ล่ะ🤔 ผ่านมาทุกวัน เป็นอาทิตย์ เป็นเดือนทุกครั้งที่เดินผ่านแกก็ยังคงมองอยู่แบบนี้เดินผ่านทีไรแกจะมองหน้า นั่งกันอยู่หลายคนคนอื่นไม่มอง ถ้าเรามองแกกลับเราจะต้องเป็นฝ่ายหลบตาเพราะว่าแกมองไม่หลบ มองจนเขิล เดินไปแบบแข็งขาจะพันกันเอา แกไม่ได้มองแบบกระลิ้มกระเรี่ย คุกคาม พูดจาแซวแต่อย่างใดนะคะ มองหน้าอย่างเดียว มองหน้านิ่งปกติ ยิ้มนิดๆแบบดูเป็นมิตร เราไม่กล้าสบตาต้องรีบเดินผ่านๆไปให้ไว บางวันถ้าเห็นแกนั่งอยู่ตรงนั้นจะแบบ ทำไงดีว่ะต้องผ่านหน้าอีกแล้ว บางวันต้องเดินหน้าตรงนิ่งๆทำเป็นไม่เห็นแกน่ะ ต้องใช้พลังงานอย่างมากในการทำตัวปกติ วันดีคืนดีจังหวะระฆังเดินสวนกันเลยคือแกมองทุกครั้ง แม้บางครั้งจะเห็นแกนั่งก้มหน้าก้มตาเล่นมือถือ เราจะรีบเดินจ้ำๆให้แกไม่ทันเห็น พอใกล้จะถึงแกก็จะเงยหน้ามามองอยู่ดี เป็นแบบนี้ทุกครั้งที่เดินผ่านกันจนทุกวันนี้ระยะเวลาจะ 3 ปีแล้ว เดินผ่านทีไรภาวะนาในใจ อย่าทักนะ ... อย่าทักนะ
โดยปกติตามมารยาท คนไม่เคยรู้จักพูดคุยจะไม่มองหน้าแบบจ้องกันขนาดนี่
แต่ถึงยังไงก็ ก็ดีค่ะ (
)
เห็นเก่งคีย์บอร์ดแบบนี้เราขี้อายเอามากๆ ไม่อยากรู้เหตุผลหรอกนะว่าพี่แกมองทำไม ไม่กล้าก๋ากั่นจะไปถามด้วยค่ะ แต่อยากถามความคิดเห็นเพื่อนๆชาวพันทิพทุกท่านค่ะว่า
ผู้ชายหากมองผู้หญิงคนหนึ่งแบบนี้ มีเหตุผลมั้ย คิดอะไรอยู่คะ ?
หรือว่า
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ฮึ ยัยน้องนี่ขี้อายตลกดีแกล้งซะเลย
คืนวันศุกร์เช่นนี้
ล่วงหน้าไว้ ณ ที่นี้ค่ะ
มองหน้าแบบนี้ คิดอะไรอยู่รึคะ?
ยาวหน่อย อ่านให้จบก่อนนะคะ
ถ้าใจร้อนก็ **คำถามอยู่ย่อหน้าสุดท้ายเลย**
เรื่องนี้ให้ชื่อว่า "ยัยขี้อาย ก่ะ นายชอบมอง"
ระหว่าง บ.ที่เราทำงาน กับอีก บ.หนึ่งที่อยู่ติดกัน จะมีซุ้มศาลาไม้เป็นจุดพักสูบบุหรี่ ในช่วงเวลาเลิกงานทุกวันเราจะต้องเดินผ่านจุดนี้ เหล่าคนที่นั่งอยู่ตรงนี้ก็จะสูบบุหรี่กันตามอัทธยาศัยทั้งหญิง-ชาย มีพี่ผู้ชายคนหนึ่งอายุน่าจะ 40+ คิดว่ายังไงก็อายุมากกว่าเป็นพี่เราแน่นอน ทุกครั้งที่เราเดินผ่านแกจะมองหน้าเสมอ มองแบบไม่หลบตาแต่มองด้วยสีหน้าปกติ 2-3 ครั้งแรกที่แกมองเราก็แบบสะกิดใจ เอ้! เราโก๊ะกังกาละมังอะไรอีก ผมเผ้า เสื้อผ้า อะไรเราผิดปกติรึป่าวลืมรูดซิป ลืมติดกระดุมเสื้อ มีอะไรติดผมเลอะเสื้อผ้าแล้วเรามองไม่เห็นรึป่าว รีบสำรวจความเรียบร้อยเช็คแล้วก็ไม่มีไม่ใช่ล่ะ🤔 ผ่านมาทุกวัน เป็นอาทิตย์ เป็นเดือนทุกครั้งที่เดินผ่านแกก็ยังคงมองอยู่แบบนี้เดินผ่านทีไรแกจะมองหน้า นั่งกันอยู่หลายคนคนอื่นไม่มอง ถ้าเรามองแกกลับเราจะต้องเป็นฝ่ายหลบตาเพราะว่าแกมองไม่หลบ มองจนเขิล เดินไปแบบแข็งขาจะพันกันเอา แกไม่ได้มองแบบกระลิ้มกระเรี่ย คุกคาม พูดจาแซวแต่อย่างใดนะคะ มองหน้าอย่างเดียว มองหน้านิ่งปกติ ยิ้มนิดๆแบบดูเป็นมิตร เราไม่กล้าสบตาต้องรีบเดินผ่านๆไปให้ไว บางวันถ้าเห็นแกนั่งอยู่ตรงนั้นจะแบบ ทำไงดีว่ะต้องผ่านหน้าอีกแล้ว บางวันต้องเดินหน้าตรงนิ่งๆทำเป็นไม่เห็นแกน่ะ ต้องใช้พลังงานอย่างมากในการทำตัวปกติ วันดีคืนดีจังหวะระฆังเดินสวนกันเลยคือแกมองทุกครั้ง แม้บางครั้งจะเห็นแกนั่งก้มหน้าก้มตาเล่นมือถือ เราจะรีบเดินจ้ำๆให้แกไม่ทันเห็น พอใกล้จะถึงแกก็จะเงยหน้ามามองอยู่ดี เป็นแบบนี้ทุกครั้งที่เดินผ่านกันจนทุกวันนี้ระยะเวลาจะ 3 ปีแล้ว เดินผ่านทีไรภาวะนาในใจ อย่าทักนะ ... อย่าทักนะ
โดยปกติตามมารยาท คนไม่เคยรู้จักพูดคุยจะไม่มองหน้าแบบจ้องกันขนาดนี่
แต่ถึงยังไงก็ ก็ดีค่ะ (
เห็นเก่งคีย์บอร์ดแบบนี้เราขี้อายเอามากๆ ไม่อยากรู้เหตุผลหรอกนะว่าพี่แกมองทำไม ไม่กล้าก๋ากั่นจะไปถามด้วยค่ะ แต่อยากถามความคิดเห็นเพื่อนๆชาวพันทิพทุกท่านค่ะว่า
คืนวันศุกร์เช่นนี้